Bardzo sceptycznie podchodzę do jakichkolwiek poradników , szczególnie tych z radami odnośnie wychowania.  Dzieci tak mocno różnią się od siebie, że nie ma jednej konkretnej zasady, jaką można byłoby zastosować do wszystkich, wiedząc, iż zadziała. Do tego kompletnie nie przemawia do mnie autokratyczne traktowanie pociech, a dużo bliżej mi do rodzicielstwa bliskości. Ostatnio przełamałam się i sięgnęłam po książkę z serii popularnej na całym świecie, zbierającej ogrom pozytywnych opinii.

Praca mediatora nie jest mi obca, ponieważ w trakcie studiów niejednokrotnie poruszaliśmy ową tematykę, nieraz wcielając się w jego rolę podczas różnych scenek sytuacyjnych. Nie jest to łatwy zawód, gdyż bardzo ciężko jest rozgraniczyć swoje przeżycia i przemyślenia, trzymając nerwy na wodzy, kiedy przychodzą do nas dwie osoby z kompletnie różnym poglądem na konkretną sytuację.  Mediator musi zachować neutralność, nawet jeśli miotają nim sprzeczne uczucia.  Z pewnością nie jest to zawód, jaki mógłby wykonywać każdy. Cieszę się ogromnie, że Ewa Zdunek stworzyła postać, dzięki której możemy dowiedzieć się, jak wygląda praca mediatora od środka. Oczywiście dodatkowym plusem jest to, iż autorka pracuje jako negocjator i mediator, dlatego dokładnie wie, o czym pisze.

Sarah Nickerson każdą chwilę poświęca swojej pracy, na boczny tor odsuwając relacje z mężem i trójką dzieci. Zdaje się mieć wszystko pod kontrolą, ale jeden nieostrożny ruch sprawia, że jej życie przewraca się do góry nogami. Na skutek wypadku samochodowego kobieta doznaje urazu mózgu, tracąc zdolność postrzegania lewej strony.  Od tej pory Sarah przestaje być samowystarczalna, potrzebując opieki nawet w najprostszych czynnościach.  

Za oknem szaro, buro i deszczowo, dlatego postanowiłam rozweselić siebie i was pokazaniem moich najnowszych nabytków książkowych z ostatnich tygodni. W zasadzie jest ich więcej, ale pokazuję tylko te, których jeszcze nie zrecenzowałam.

Staram się ograniczać swoje nabytki książkowe, jednak  dziecięcym lekturom nie potrafię odmówić, dlatego biblioteczka mojego syna rozrasta się w ekspresowym tempie . Jednak kiedy docierają do nas takie cudowne lektury, jak seria o Króliku Franku, to nawet brak miejsca nie jest nam straszny.