Cathy Glass - "Skrzywdzona"

Tytuł oryginału: Damaged
Wydawnictwo: Hachette
Seria/cykl: Pisane przez życie
Data wydania: 30 stycznia 2009
Liczba stron: 344

Rodzina to podstawowa grupa społeczna - połączona więziami i pełniąca wiele istotnych funkcji. Zdrowe małżeństwo posiadające dzieci, powinno zaspokajać ich podstawowe potrzeby, umożliwiać im normalny rozwój, uczyć odpowiedzialności i szacunku, nawiązywania poprawnych relacji, a co najważniejsze - kochać swoje pociechy i dbać o nie pod każdym względem. Byłoby wspaniale, gdyby każda rodzina wypełniała swoje zadania w przykazany sposób. Niestety, wszyscy wiemy, że nie zawsze tak się zdarza. Bardzo często natykamy się na informacje, z których dowiadujemy się, że nie wszyscy rodzice zasługują na to miano. Niektóre historie wydają się wręcz nieprawdopodobne, nie jesteśmy w stanie przyjąć do wiadomości, iż są prawdziwe. Niestety, taka jest rzeczywistość... Możemy ją poznać nie tylko w telewizji, radiu czy internecie, ale także poprzez sięganie po literaturę faktu. Właśnie dzisiaj spróbuję Wam przybliżyć historię doświadczonej przez los dziewczynki, której dzieje przedstawia Cathy Glass.

Autorka "Skrzywdzonej" to opiekunka społeczna z ponad dwudziestoletnim stażem. W swoim życiu miała do czynienia z różnymi dziećmi - każde to odrębna jednostka z zupełnie inną historią. Jednak to, co łączy wszystkich podopiecznych to pochodzenie z dysfunkcyjnych bądź patologicznych rodzin, a w związku z tym zbliżone problemy oraz przeżycia. Z racji swojego zawodu kobieta robi wszystko, aby na czas, kiedy dziecko musi być oddzielone od swoich rodziców, miało zapewnione optymalne warunki do poprawnego rozwoju. Rzecz jasna, najważniejszy jest powrót dziecka do rodzinnego domu, a jeżeli nie jest to możliwe - znalezienie odpowiedniej rodziny przysposabiającej lub adopcyjnej. 

Przez dom autorki "Skrzywdzonej" przewinęło się wiele dzieci. Cathy Glass pamięta każde z nich i wspomina je z rozrzewnieniem. Pewnego dnia podejmuje kolejne wyzwanie - przyjmuje do swojego domu ośmioletnią Jodie, która w ciągu ostatnich kilku miesięcy zmieniała miejsce zamieszkania kilka razy. Wszyscy uświadamiają Cathy, że dziewczynka nie jest grzecznym dzieckiem, a współpraca z nią jest niezwykle wyczerpująca i uciążliwa. Opiekunka jest pełna nadziei i nie chce wierzyć w to, iż małe dziecko może być tak trudne. Nic bardziej mylnego...

Nowa podopieczna Cathy okazuje się dużą, jak na swój wiek, krnąbrną oraz niesamodzielną dziewczynką. Ponadto, Jodie jest opóźniona w rozwoju i agresywna, co nieraz odbija się nie tylko na Cathy, ale także na jej dzieciach - dwójce własnych oraz 15-latce, dla której stanowi rodzinę zastępczą. Cathy przyglądając się zachowaniom dziewczynki oraz zapoznając się z jej wspomnieniami, doznaje szoku, a jej przerażenie wydaje się nie mieć końca. Autorka zaczyna stopniowo poznawać przyczyny okropnego zachowania Jodie - małej dziewczynki z przerażającym bagażem doświadczeń. Jej dzieciństwo było swoistą walką o przetrwanie, gdzie była poddawana okropnym upokorzeniom, a wręcz torturom. Inicjatorami tych okrutnych i sadystycznych czynów byli jej rodzice. Skutki tej nieludzkiej brutalności okazują się bardzo poważne i nieodwracalne. Jodie wymaga nieustannej uwagi, a jej nastrój zmienia się w mgnieniu oka. Dziewczynkę cechują także wieczne żądania, ponieważ została przyzwyczajona do tego, iż wszyscy spełniają jej prośby, a raczej rozkazy, po to, aby milczała albo przez chwilę była grzeczna. Poza tym, podopieczna miewa groźne napady złości, ataki szału, histerie oraz halucynacje. Co najgorsze, wykazuje skłonności autodestrukcyjne, które objawiają się wieloma niebezpiecznymi działaniami. Jodie to dziecko, do którego niezwykle ciężko dotrzeć. Cathy Glass robi wszystko, co w jej mocy, aby ulżyć w cierpieniu dziewczynki i pokazać jej, jak powinna wyglądać normalna i zdrowa rodzina, gdzie nie występuje przemoc fizyczna, psychiczna oraz seksualna. Kobieta jest gotowa poruszyć niebo i ziemię, aby pomóc Jodie. Niestety, nie jest to takie proste, jakby mogło się wydawać...

Ta powieść porusza ogromny i trudny problem, który niestety istniał, istnieje i prawdopodobnie będzie trwał nadal. Nie mam pojęcia, dlaczego w niektórych ludziach jest tyle zła i okrucieństwa, a ich zachowanie jest nacechowane brutalnością i bestialstwem. Warto również pamiętać, iż należy tępić zachowania ludzi, którzy są świadomi krzywdy, jaka dzieje się innym, ale nie czynią nic, aby temu zapobiec. Otoczenie ofiar także powinno reagować, a nie odwracać głowę i udawać, że nic się nie dzieje. 

Szczęście w nieszczęściu, że istnieją takie osoby jak Cathy - zaangażowane w pomoc pokrzywdzonym i robiące wszystko, aby w jakikolwiek sposób polepszyć czyjeś życie. Co prawda, jest to okupione bólem, łzami, nieprzespanymi nocami i straconymi nerwami, ale świadomość uratowania czy polepszenia czyjegoś życia jest warta takich poświęceń. Życzę sobie i innym, aby takich ludzi było więcej, ponieważ zdarzają się również osoby, teoretycznie przygotowane na tego typu trudności, które mimo tego, nie radzą sobie z powierzonymi zadaniami. W "Skrzywdzonej" widać wyraźną niekompetencję niektórych urzędników oraz pracowników, którzy są nieefektywni i niezaangażowani w sprawę danego podopiecznego. W tym przypadku idealny przykład stanowi opiekunka socjalna Jodie, która odwiedza ją niechętnie i bardzo rzadko, a do tego tak naprawdę nie zapoznaje się z aktami dziewczynki i nie zna jej sytuacji na tyle, ile powinna.

Ja - jako studentka pedagogiki, wolontariuszka w domu dziecka i po prostu człowiek - nieraz stykam się z wieloma historiami, które nigdy nie powinny się wydarzyć. Często zastanawiam się, co musi siedzieć w głowach niektórych osób, które, bardziej lub mniej świadomie, decydują się na dziecko, a potem znęcają się nad nim w różny sposób. Nie mogę tego pojąć i jestem pewna, że nigdy mi się to nie uda. 

"Skrzywdzoną" polecam wszystkim osobom, bez wyjątku. Ta okrutnie gorzka i przerażająca powieść poruszy serce każdego człowieka, który ma w sobie chociażby odrobinę empatii i wrażliwości. Powieść zmusza do refleksji i uświadamia, że nie wolno chować się we własnym, szczelnie zamkniętym świecie, nie zwracając uwagi na krzywdę innych. Nie odwracajmy głowy, jeśli widzimy kogoś kto cierpi i doznaje krzywd. Pamiętajmy, że pomagając komuś, możemy uratować mu życie...