Melissa Panarello - "Sto pociągnięć szczotką przed snem"

Tytuł oryginału: Cento colpi di spazzola prima di andare a dormire
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 1 lipca 2005
Liczba stron: 136

Sięgając po "Sto pociągnięć szczotką przed snem", nastawiłam się na naprawdę mocno erotyczną lekturę, przy której z moich policzków nie będą schodziły wypieki. Zapoznając się z opisem tej pozycji, dowiedziałam się, iż jest to historia nieokiełznanego seksu i nimfomanii, która urasta do gigantycznych rozmiarów, historia poznawanie miłosci cielesnej we wszystkich mozliwych odmianach i konfiguracjach, zatracenia się w seksie bez miłości i bez przyjemności. Poza tym, ta książka została ogłoszona światowym bestsellerem erotycznym. Zatem ja - lubiąca sięgać po tego typu opowieści - poczułam się zaintrygowana i stwierdziłam, że muszę dowiedzieć się, co tak genialnego stworzyła Melissa P., aby okrzyknąć ją sycylijską Lolitą. Mając okazję, nie zastanawiałam się długo i postanowiłam zapoznać się z tą historią.

"Sto pociągnięć szczotką przed snem" to swoisty pamiętnik niejakiej Melissy P., która dość szybko podzieliła się z innymi swoimi prawdziwymi danymi, stając się postacią publiczną. Pierwsze doświadczenia seksualne autorki przypadają na czas, kiedy ta ma 14/15 lat. Jej pierwszym kochankiem staje się Daniele - lekko zagubiony chłopiec, przekonany, iż dziewczyna powinna być na każde zawołanie, a jej zadaniem jest spełnianie wszystkich męskich zachcianek. Swoim zachowaniem rani Melissę, która w końcu postanawia zrezygnować ze wspólnych spotkań, opartych wyłącznie na seksie. Jednak nastolatka nie uczy się na błędach i tak naprawdę zaczyna robić to, od czego sama chciała uciec - kusi mężczyzn, a jej postępowanie skłania do tego, aby traktować ją jedynie jako obiekt seksualny. Dziewczyna nie jest wybredna - godzi się na seks z każdym.

Wierzę, że znajdę kogoś, kto zechce mnie pokochać. Nieważne, kto to będzie: mężczyzna, kobieta, starzec, chłopak, żonaty, samotny, gej, transseksualista. Ktokolwiek.

Z jednej strony Melissa pragnie szczerej i bezinteresownej miłości, ale z drugiej - sama sobie to utrudnia, sypiając z kim popadnie i godząc się na wszystko, tylko po to, aby chociaż przez chwilę poczuć się ważną i chcianą. Owszem, zdarza się, że nastolatka czuje lekki wstyd, który jednak ulatnia się bardzo szybko. Autorka czuje się niekochana i łapczywie pragnie miłości, tracąc szacunek do samej siebie.

 Nigdy mnie nie doprowadzała do łez żadna wzruszająca scena w filmie ani żadna rzewna piosenka, a w miłość wierzyłam tylko połowicznie i uważałam, że nie można jej tak naprawdę poznać. Nigdy nie byłam cyniczna, nie. Po prostu nikt mnie nie nauczył okazywania miłości, którą skrywałam w sobie, chroniąc ją przed obcymi. Gdzieś była, ale należało ją wygrzebać. (…) Moje serce zostało zamknięte w lodowej komorze i było niebezpiecznie zburzyć ją jednym, zdecydowanym uderzeniem – na sercu na zawsze pozostałaby rysa.

Zapoznając się z historią Melissy P., podziwiałam jej umiejętność zapamiętywania imion poszczególnych osób, z którymi uprawia seks, bo przyznam szczerze, że sprawiało mi to nieraz niemałą trudność. Seks wydaje się jej nieodłączną częścią egzystencji. Owszem, jest to bardzo ważne, szczególnie w związku, ale... czy w takim wieku i z taką ilością przygodnych partnerów? 

Spodziewałam się historii, która zwali mnie z nóg i sprawi, że poczuję się nie tylko zawstydzona, ale nawet zbulwersowana czy zażenowana. Niestety, nic takiego mnie nie spotkało... Owszem, może gdybym miała kilkanaście lat i wiedziała o wielu sprawach zdecydowanie mniej niż teraz, ta książka wywarłaby na mnie ogromne wrażenie. Jednak sięgnęłam po nią w tym, a nie innym momencie, dlatego oceniam ją bardzo średnio. Byłam przygotowana na ostrą, mocną i gorzką powieść, która wstrząsnęłaby mną i spowodowała "książkowego kaca". A co dostałam? Proste, dość infantylne opowiadanko, którego na pewno nie nazwałabym literaturą erotyczną z prawdziwego zdarzenia.

 Książkę przeczytałam w ramach wyzwania Book-Trotter.