Agnieszka Chylińska - Zezia i Giler

Ilustrator: Marek Bogumił
Wydawnictwo: Pascal

Data wydania: 7 listopada 2012 

Liczba stron: 120

Od pewnego czasu wśród znanych osób modne stało się wydawanie książek. Wiele gwiazd zabiera się za pisanie powieści oraz wszelkiego rodzaju poradników, jeszcze inni podejmują się stworzenia książki dla dzieci. Rzecz jasna, jednym wychodzi to lepiej, a innym gorzej. Jak poszło Agnieszce Chylińskiej znanej głównie z potężnego głosu, niezłomnego charakteru oraz występów w popularnym telewizyjnym show? Możecie przekonać się o tym, sięgając po jej najnowsze "dziecko", którym jest Zezia i Giler.

Tytułowi bohaterowie są rodzeństwem. Dziewczynka jest rezolutną ośmiolatką, natomiast jej brat - pięciolatkiem zamkniętym w sobie, przebywającym we własnym świecie. Tak naprawdę, Zezia ma na imię Zuzia, a jej brat Czarek. Domownicy nazywają go tak, ponieważ nie potrafił wyczyścić sobie nosa, dlatego zdarzało mu się chodzić z gilami pod nosem. Rodzina Zezików mieszka w warszawskiej kamienicy. Mama Zezi i Gilera jest konkretną, odpowiedzialną kobietą, która pracuje w banku i stara się zapanować nad domowym rozgardiaszem. Nie pomaga jej w tym mąż - roztargniony artysta - rzeźbiarz, wykazujący zupełną beztroskę i niedbałość o istotne rzeczy. Mieszka z nimi także kotka Łatka, nazywana IdźStąd. Rodzeństwo posiada również Babcię Jasnowłosą, Babcię Ciemnowłosą oraz Dziadka, na których temat uzyskujemy odrobinę informacji. Pokrótce poznajemy także Julię, przyjaciółkę Zuzi, a także sąsiadów Zezików, czyli Pana Trampka, Panią Artystkę, Straszne Państwo, Panią Anię, Panią Modelkę, Studentów oraz Rodzinę Denków, mających dwa psy - Przestań oraz Przestań do cholery. Mama Zezi i Gilera posiada również siostrę, nazywaną Ciocią Zagranicą, która raz na rok przesyła im paczkę, a ich kontakt ogranicza się jedynie do krótkich rozmów z okazji świąt.

Wydarzenia zawarte w książce są przedstawiane z dziecięcej perspektywy, pozbawionej zadęcia i pięknych słów, dzięki czemu lektura jest niezwykle przystępna dla młodszych czytelników, a dorosłym uświadamia, jakimi wspaniałymi i uważnymi obserwatorami są dzieci. Agnieszka Chylińska przedstawia zwykłą codzienność oraz życiowe problemy, z jakimi boryka się wiele rodzin. W Zezi i Gilerze jest miejsce na niepomyślne relacje z teściową, brak bliższego kontaktu z dawno niewidzianą siostrą, przebywającą za granicą, a tym samym pielęgnowanie dawnych urazów, które nie pozwalają na przebaczenie. Autorka porusza także temat związany z poważnym zaburzeniem, jakim jest autyzm, który dotknął Gilera. Chłopiec jest inny, przejawia zupełnie odmienne zachowania do tych, które cechują jego rówieśników. Taki zabieg pozwala na pokazanie dzieciom, iż ludzie różnią się od siebie, co nie oznacza, że można wyśmiewać kogoś tylko dlatego, iż nie spełnia pewnych wymogów i standardów narzuconych przez społeczeństwo. Już od najmłodszych lat warto uświadamiać dzieci, że wszyscy zasługują na szacunek.

Zezia i Giler składa się z trzynastu rozdziałów. Każdy z nich pozwala na bliższe poznanie rodziny Zezików, dostarcza informacji na temat ich zwyczajów, sąsiadów, spędzania wolnego czasu. Ta pozycja pozbawiona jest klasycznej fabuły, na której miejsce wtargnęły krótkie rozdziały, poświęcone danym zagadnieniom dotyczącym rodzinnego życia tytułowych bohaterów. Mogą pośmiać się przy niej nie tylko dzieci, ale także starsi czytelnicy. Poza tym, książeczka skłania do przemyśleń i wyciągnięcia pewnych wniosków na podstawie przedstawionych sytuacji. Do mojego egzemplarza zostały dołączone tatuaże, które zrobiły furorę i od razu spodobały się mojemu braciszkowi, który zażyczył sobie obklejenie nimi swoich rąk. 

Książka jest przepełniona świetnymi ilustracjami autorstwa Marka Bogumiła, które umilają czas podczas czytania Zezi i Gilera. Dodatkowym atutem jest twarda okładka oraz spora czcionka, ułatwiająca samodzielne czytanie dzieciom, które opanowały tę niełatwą umiejętność.

Agnieszka Chylińska nie jest pisarką i doskonale to wie, ale przyznam szczerze, że Zezię i Gilera czyta się naprawdę przyjemnie. Co prawda, nie jest to dzieło idealne, ale z pewnością nie odbiega diametralnie od innych pozycji autorstwa wieloletnich twórców literatury dziecięcej. Uważam, że Zezia i Giler to dobry pomysł na prezent młodszym, jak i trochę starszym czytelnikom. Polecam ją nie tylko ja, ale także mój pięcioletni brat, któremu ta pozycja bardzo przypadła do gustu.