Gwiazd naszych wina - John Green

Tytuł oryginału: The Fault in Our Stars

Wydawnictwo: Bukowy Las

Seria/cykl: Myślnik

Data wydania: 6 lutego 2013

Liczba stron: 312

Cały świat zwariował na punkcie książki Gwiazd naszych wina, która chwyciła za serce także polskich czytelników. Na blogach roi się od ogromu pozytywnych recenzji przepełnionych zachwytami nad geniuszem tej powieści. Lektura zbiera same wysokie oceny, co sprawia, iż coraz więcej osób pragnie zapoznać się z historią Hazel oraz Augustusa, nastolatków obarczonych poważną chorobą. Sława Gwiazd naszych wina sprawiła, że ja również postanowiłam przekonać się o świetności tej książki, pragnąc sprawdzić, jakie wrażenie wywrze na mnie.

Hazel Grace Lancaster jest szesnastolatką, której nie dane jest cieszyć się beztroską młodością, jakiej zdaje się nie doceniać duża część młodzieży. Dziewczyna ma nowotwór tarczycy z przerzutami do płuc. Jej życie można jedynie przedłużyć o kilka dni, tygodni, miesięcy czy lat - choroba jest zbyt zaawansowana, aby mieć nadzieje na kilkudziesięcioletni żywot. Towarzyszem Hazel, nieustannie trwającym przy jej boku, jest Philip będący butlą z tlenem. Wszystko zaczyna się zmieniać, kiedy na spotkaniu grupy wsparcia Hazel spotyka Augustusa Watersa, nastolatka chorującego na kostniakomięsaka. Każdy kolejny dzień uświadamia ich, że są stworzeni dla siebie, a wszystko to, co ich łączy, nie może zostać zaprzepaszczone. Jednak czy los okaże się na tyle łaskawy, aby pozwolić nastolatkom pielęgnować rodzące się uczucie?

(...) żarłocznych ambicji ludzi nigdy nie zaspokajają spełnione marzenia, ponieważ zawsze pojawia się myśl, że można by było wszystko zrobić ponownie i lepiej. *

Człowiek chory na tak złośliwą chorobę, jaką jest rak, codziennie staje przed arcytrudnymi zadaniami. Chemioterapia może, chociaż nie musi, pomóc, ale wiąże się z wieloma dolegliwościami w trakcie, które są niezwykle nieprzyjemne. Osoba z nowotworem każdego dnia wstaje z nadzieją, ale i obawą o własne życie, ponieważ nie wie, czy właśnie dzisiaj nie dowie się, że rak rozprzestrzenił się w organizmie. Nie ma pojęcia, ile jeszcze przed nią czasu, jak wiele chwil może spędzić z ukochanymi osobami, a ponadto - czy będzie dała radę wstać z łóżka czy zjeść śniadanie, nie wymiotując po krótkiej chwili. Życie człowieka chorego na raka jest przesiąknięte bólem, łzami, niedopowiedzeniami, strachem, wieczną niepewnością, jak również tęsknotą za dawnym życiem pozbawionym raka.

Czasami trafiasz na książkę, która przepełnia cię dziwną ewangeliczną gorliwością oraz niezachwianą pewnością, że roztrzaskany na kawałki świat nigdy już nie będzie stanowił całości, dopóki wszyscy żyjący ludzie jej nie przeczytają. Ale są też dzieła takie jak to, o których możesz opowiadać innym, książki tak rzadkie i wyjątkowe, i twoje, że dzielenie się nimi wydaje się niemalże zdradą.  ** 

Nie ukrywam, że napisanie tej opinii kosztowało mnie bardzo dużo. Ciężko pisać o książce, o której inni napisali już wszystko. W związku z tym, ja również nie umieściłam tutaj niczego odkrywczego, co rzuciłoby nowe światło na Gwiazd naszych wina. Wielu czytelników osobiście poznało już tę historię, a ci, którzy jeszcze nie mieli okazji, na pewno, prędzej czy później, sięgną po tę lekturę. Sami przekonają się, że łatwiej czyta się o tak poważnych i trudnych tematach, co i tak nieraz sprawia trudność, niżeli mówi się bądź opisuje swoje wrażenia. Książka wywarła na mnie pozytywne wrażenie, chociaż nie zawładnęła moim sercem tak, jak spodziewałam się tego. Zabrakło mi tego czegoś, aby móc uznać ją za genialną powieść, wspaniałą w każdym calu. Po lekturze został pewien niedosyt, który jednak nie martwi mnie zanadto.

Gwiazd naszych wina to wzruszająca i piękna, chociaż smutna, opowieść, która nakłania do refleksji nad własnym istnieniem. Tak często nie doceniamy tego, co posiadamy, zapominając, że niektórych cieszy każdy najmniejszy element życia, ponieważ doskonale wiedzą, że zostało im go już bardzo niewiele. Ludzie zbyt często skupiają się na wszelkich niedoskonałościach i wadach otaczającego świata, nie doceniając małych przyjemności. Warto cieszyć się życiem i brać z niego całymi garściami, gdyż nigdy nie wiadomo, kiedy będziemy musieli odejść.

* cytat ze str. 302

 ** cytat ze str. 39