W imię miłości - Katarzyna Michalak

Miłość jest potężną siłą, dzięki której potrafimy przenosić góry. Człowiek, który obdarza drugą istotę ogromnym i bezinteresownym uczuciem, doskonale wie, że jest w stanie wiele poświęcić, aby zobaczyć uśmiech na jej twarzy. Nieważne, że opada z sił. Nieistotne, iż czuje niemoc, zwątpienie czy rozpacz. To nic - najważniejsze, że działa, robiąc wszystko, co w jego mocy, aby pomóc ukochanej osobie, która zawsze służyła dobrą radą, gdy nie wiedzieliśmy, jaki krok mamy podjąć, a także podawała dłoń, kiedy upadliśmy. To wszystko w imię miłości...

Edward Jabłonowski jest kawalerem po czterdziestce mieszkającym na wsi w starej posiadłości na Jabłoniowym Wzgórzu, gdzie każdego roku przyjmuje letników. Nie jest on duszą towarzystwa, a wręcz przeciwnie - swój wolny czas Edward woli spędzać samotnie bądź z ukochanymi końmi. Wszystko zmienia się, gdy pod jego dach przybywa dziesięcioletnia Ania Kraska, która okazuje się jego wnuczką. Wraz z dziewczynką pojawia się także Ned poszukujący pracy w stajni, a po niedługim czasie do Jabłoniowego Wzgórza trafia także Weronika Miłowiecka - dziennikarka pisząca felietony dla kobiecego miesięcznika, pracująca nad powieścią. Stali oraz tymczasowi mieszkańcy Jabłoniowego Wzgórza pokochują Anię, której życie nigdy nie rozpieszczało, pomimo jej młodego wieku. Nieprzychylny los zmusił dziewczynkę do błyskawicznego porzucenia beztroskiego dzieciństwa i stanie się odpowiedzialną oraz dzielną istotą. Fatum, jakie ciągnie się za Anią, zdaje się nie mieć końca...

Co ma jednak zrobić dziecko, na którego barki spada zbyt wielki ciężar? Przecież nie zacznie się upijać co wieczór, by choć na chwilę zapomnieć o troskach. Nie położy się obok chorej matki, by razem z nią patrzeć w sufit aż do śmierci z głodu i wycieńczenia. Dziecko nie ma wyboru, w jaki sposób walczyć z losem, bo nie wie, że może się poddać i czekać, aż ktoś podejmie za nie tę walkę. Ma również zbyt silną wolę przetrwania, by położyć się i umrzeć. Ta siła życia zmusza nawet maleńkie, nic nierozumiejące dziecko do poszukiwania jedzenia, dachu nad głową, trwania z dnia na dzień i opiekowania się jeszcze słabszymi od siebie. *

Przybycie Ani do Jabłoniowego Wzgórza rewolucjonizuje życie wszystkich bohaterów. Obecność dziewczynki bardzo pozytywnie wpływa na zmiany, jakie zachodzą u Edwarda oraz Neda Starskiego - dwóch mężczyzn, których łączy więcej, niż ktokolwiek mógłby się spodziewać. Los obu panów upomina się o swoje, domagając się zapłaty za dawne błędy spowodowane ich skrajną nieodpowiedzialnością oraz głupotą. Nic nie zawróci czasu i nie pozwoli na dokonanie słusznego wyboru, ale Edward i Ned mogą przynajmniej w pewnej części odpokutować za swoje niemądre decyzje.

W imię miłości przeczytałam w ciągu jednego dnia, co bardzo rzadko mi się zdarza. Jednak książka okazała się tak frapująca, że nie mogłam oderwać się od niej. Ciągle myślami wracałam do Jabłoniowego Wzgórza, trzymając kciuki za pomyślny przebieg wszelkich spraw. Co prawda książka jest dość przewidywalna, ale jednocześnie pełna ciepła oraz uroku, co wynagradza wszystko. Początkowo książka może jawić się jako zwyczajne czytadło łączące w sobie dramat oraz romans, jednak nic bardziej mylnego. W swojej najnowszej powieści Katarzyna Michalak porusza wiele poważnych tematów, o których warto mówić, jakimi są chociażby samotne rodzicielstwo, przemoc domowa, pedofilia, śmiertelne choroby, nieokiełznane żywioły czy posługiwanie się stereotypami i łatkami, jakie przykleja się ludziom, nawet nie znając ich.

Podczas tej lektury czułam się, jakbym była na Jabłoniowym Wzgórzu i przeżywała wspólne chwile wraz z bohaterami. Mała, mądra i niezwykle dzielna Ania skradła moje serce, a reszta bohaterów zdobyła moją sympatię, nie licząc aroganckiej i podłej Marleny, bratanicy Edwarda. Poznając jej kolejne poczynania, czułam, jak w mojej kieszeni otwiera się nóż... Nikomu nie życzę, aby na jego drodze stanęła taka manipulantka, która skutecznie potrafi napsuć krwi wszystkim dookoła.

Przyznam szczerze, że trochę żałuję, że wydawnictwo zdecydowało się na tę okładkę. Uważam, że wcześniejsza propozycja była zdecydowanie lepsza i bardziej pasowała do przedstawionej historii. Rzecz jasna, oficjalna okładka jest ładna, ale poprzednia skradła moje serce swoją subtelnością, elegancją i cudowną kolorystyką. Ponadto mam ogromną nadzieję, że treść powieści została ponownie poddana korekcie, ponieważ znajduje się w niej kilka literówek, a także pomyłka związana z nazwiskiem amerykańskiego lekarza - raz nazywany jest Andremanem, a innym razem Andermanem. W takim przypadku nietrudno o pomyłkę, ponieważ literówki zdarzają się nader często, jednak irytował mnie ten błąd. Jednak wierzę, że w ostatecznej wersji nie ma już miejsca na takie niedookreślenia.

Porównanie W imię miłości do Ani z Zielonego Wzgórza spowodowało, że nie mogłam przejść obojętnie obok tej powieści. Rudowłosa, zielonooka Ania z głową pełną pomysłów jest jedną z moich ulubionych bohaterek literackich, zatem uwielbiam wszystko, co jest do niej podobne nawet w niewielkim stopniu. Faktycznie pomiędzy obiema książkami łatwo zauważyć pewne analogie, ale cieszę się, że jednak pani Michalak stworzyła coś swojego, oryginalnego i... pięknego. W imię miłości to cudowna lektura - moje pierwsze, ale na pewno nie jedyne spotkanie z twórczością tej autorki. Nie da się ukryć, że mam wiele do nadrobienia, co mnie bardzo cieszy.

* cytat ze str. 156
Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Seria/cykl: Jabłoniowa trylogia

Data wydania: 14 sierpnia 2013 (przedpremierowo!)

Liczba stron: 273