Inne zasady lata - Benjamin Alire Sáenz

Tytuł oryginału: Aristotle and Dante Discover the Secrets of the Universe

Wydawnictwo: Wydawnictwo Rodzinne

Data wydania: 23 października 2013

Liczba stron: 338

Lato to wspaniała pora roku, kiedy wszystko wydaje się łatwiejsze, przyjemniejsze i mniej zobowiązujące. Grzejące słońce napawa optymizmem, a długie dni sprzyjają spotkaniom towarzyskim oraz wszelkim podróżom krajoznawczym. Uczniowie i studenci cieszą się kilkoma tygodniami wolnymi od szkoły, które mogą poświęcić na różne przyjemności, wspominając je z rozrzewnieniem przez resztę życia. Lato kojarzy się z wolnością, beztroską, młodością, brakiem obowiązków, przygodami, a także odkrywaniem tego, co mniej lub bardziej znane.

1987 rok staje się przełomowym dla dwóch 15-latków mieszkających w El Paso. Arystoteles, nazywany Arim, jest samotnikiem, nie potrafi prosić o pomoc i zawsze stara się sam załatwiać wszelkie sprawy, które go dotyczą. Jego powściągliwość jest efektem duchów przeszłości - brat siedzący w więzieniu, wymazany z rodzinnej historii, jak również wojna w Wietnamie, po której ojciec Ariego stał się małomówny i wiecznie smutny. Natomiast Dante wydaje się być zupełnym przeciwieństwem Arystotelesa. Chłopiec ma artystyczną duszę, uwielbia czytać, jest zdyscyplinowany, zawzięty i głodny wiedzy oraz wrażeń. Z każdym kolejnym dniem młodzi mężczyźni zaczynają zbliżać się do siebie, a ich przyjaźń staje się coraz mocniejsza.

Czasami jedyne, co musisz zrobić, to powiedzieć ludziom prawdę. I tak ci nie uwierzą. *

Więź łącząca chłopców zaczyna zacieśniać się, co budzi wiele wątpliwości oraz obaw. Arystoteles ma ogromny problem z zaakceptowaniem siebie, nieustannie boi się, iż okaże się kimś innym, niż powinien. Nastolatek potrzebuje dużo czasu, aby poukładać wszystko na odpowiednich półkach w swojej głowie. Natomiast Dante nie ma problemu z polubieniem siebie i zaakceptowaniem swoich upodobań. Nie ucieka od swojej natury, ponieważ ma świadomość tego, iż jest to bezsensowne.

Problem z moim życiem polegał na tym, że było pomysłem kogoś innego. **

Dorastanie jest bardzo poważnym procesem, którego przebieg ma znaczący wpływ na dorosłe życie. Nastolatek jest szczęściarzem, jeśli wie, że może liczyć na swoich bliskich, którzy nie wyśmieją i nie odrzucą go, nawet gdy nie spełni ich oczekiwań. Główni bohaterowie Innych zasad lata posiadali ogromne szczęście w postaci rodziców kochających oraz akceptujących swoich synów, niezależnie od ich wad, słabostek, poglądów czy preferencji seksualnych. Dar miłości oraz wsparcia, jakie dostali od rodziców, zasługuje na pochwałę. Każdy powinien przeczytać tę książkę, aby nauczyć się czegoś od tych postaci. Szczera rozmowa, pozbawiona krzyków i wypominania wszelkich błędów, potrafi zdziałać cuda, a nawet spowodować odkrycie innych rodzinnych tajemnic, które były ukrywane przez lata.

Każdy z nas toczy jakąś prywatną wojnę. ***

Benjamin Alire Sáenz przedstawił tę historię w sposób niezwykle delikatny i taktowny, pokazując wspaniałą chłopięcą naturę, przepełnioną wrażliwością, niewinnością i słodkim zagubieniem. W książce jest wiele dialogów, co uprzyjemnia czytanie, a język, jakim posługuje się autor, jest bardzo przystępny - w sam raz dla nastoletnich czytelników. Ja akurat nie należę już do tej grupy wiekowej, ale owa lektura przypadła mi do gustu, ponieważ jest przyjemną historią, wartą poznania. Nie ukrywam jednak, że w Innych zasadach lata zabrakło mi głębszego wniknięcia w umysły bohaterów. Co prawda, Arystoteles jest narratorem, więc czytelnik może poznać go bliżej, jednak przemyśleń Dantego oraz rodziców obu chłopców jest zbyt mało, jak na mój gust. Żałuję, iż autor dość powierzchownie podszedł do problematyki dotyczącej zjawiska homoseksualizmu. Z ogromną chęcią poznałabym wewnętrzne przeżycia bohaterów, aby przybliżyć sobie ich spojrzenie na pewne sprawy. Jestem przekonana, że gdybym miała okazję bliżej poznać ich myśli, to zapałałabym jeszcze większą sympatią do obu nastolatków. Chociaż i tak wzbudzili we mnie bardzo pozytywne uczucia.

Wszyscy powinniśmy uświadomić sobie, że nie warto uciekać przed sobą, ponieważ może to jedynie przynieść więcej szkody niż pożytku. Każdy z nas rodzi się z danym wyglądem, usposobieniem czy charakterem, którego nie można zmienić dla własnego bądź czyjegoś widzimisię. Nie uciekajmy od własnych pragnień, nawet jeśli sądzimy, iż mogą nie spodobać się naszemu otoczeniu. Nieważne! Każdy musi żyć swoim życiem, układając je tak, aby było mu dobrze. Jeśli człowiek nie krzywdzi swoim postępowaniem innych ludzi, to oni nie powinni rościć sobie prawa do zmieniania go za wszelką cenę. Nieocenionym darem jest miłość, bezinteresowność oraz akceptacja ze strony bliskich, którzy kochają nas takimi, jakimi jesteśmy. Powinniśmy odwdzięczać się tym samym, bo dobro zawsze wraca, a nigdy nie wiemy, kiedy będziemy potrzebowali wsparcia.

* cytat ze str. 154

** cytat ze str. 14

*** cytat ze str. 337