Dane wrażliwe - Ewa Nowak

Wydawnictwo: Egmont
Seria/cykl: Seria Miętowa

Data wydania: 3 października 2011

Liczba stron: 208

Wiesz, co to są dane wrażliwe? To najbardziej chronione dane osobowe człowieka. Na przykład jakiej jest rasy, jakiego wyznania, jakie ma choroby genetyczne; rzeczy bardzo ważne, ale tajne. Moje dane wrażliwe to głupota. *

Nina Petrykowska to zwyczajna gimnazjalistka, której zależy na tym, aby być lubianą i akceptowaną przez znajomych. Jednak ma z tym pewne trudności, dlatego by nie odstawiać od reszty, dopuszcza się pozornie banalnego kłamstwa, które nieoczekiwanie pociąga za sobą poważne konsekwencje. Cała sytuacja wymyka się spod kontroli. Wszyscy naokoło zaczynają wmawiać Ninie, co powinna czuć w danej chwili, a ona poddaje się temu, płynąc z prądem, który ją niesie... Nieoczekiwanie pomocną dłoń w stronę Niny wyciągnie jej kuzynka Justyna, starsza o dziewięć lat i od dawna siedząca na wózku inwalidzkim. 

Przez całą książkę było mi żal zarówno Niny, jak i Justyny - obie bohaterki nie mają lekko. Moją baczną uwagę zwróciły ich kontakty z rodzicami, którzy zupełnie nie potrafią nawiązać odpowiedniej relacji z własnymi pociechami. Matka Niny nieustannie krytykuje swoje dzieci, a jedyną rzeczą, jaka spędza jej sen z powiek, jest opinia innych - kobieta robi wszystko, aby ludzie widzieli ją jedynie z dobrej strony. Z kolei ojciec zupełnie nie ingeruje w życie rodzinne, pojawiając się jedynie w weekendy. Za to sytuacja u Justyny wygląda inaczej, aczkolwiek jest to także przesada w drugą stronę - jej matka traktuje ją jak małe dziecko, które nie potrafi wykonać najprostszych czynności, a tym bardziej podjąć jakiejkolwiek samodzielnej decyzji. Jak widać w Danych wrażliwych, bardzo krzywdzące jest zarówno narzucanie własnej opinii i pozbawianie autonomii, jak i zupełnie nieinteresowanie się życiem dziecka. 

Dane wrażliwe to lektura dla młodszych czytelników, jednak mam tak ogromny sentyment do Serii Miętowej, że nie mogłam przejść obojętnie obok tej pozycji. W zasadzie mam za sobą piętnaście książek z owej serii, a nie czytałam jedynie dwóch najnowszych tytułów, czyli Mojego Adama oraz Dwóch Marysi. Jednak jestem przekonana, że to kwestia czasu, bo pomimo tego, iż już jakiś czas temu przekroczyłam dwadzieścia lat, to nadal lubuję się w powieściach Ewy Nowak, gdyż przypominają mi mój nastoletni żywot. Cenię w tych lekturach to, iż autorka nie koloryzuje, a wręcz przeciwnie - ukazuje życie prawdziwych polskich nastolatków, mających mniejsze i większe problemy. 

Historia Niny pokazuje, że nie warto zabiegać o względy innych za wszelką cenę, ponieważ nie prowadzi to do niczego dobrego. Kłamstwo ma krótkie nogi, a kiedy dopuścimy się jednego, to może być coraz gorzej, gdyż wyplątanie się z takiej sytuacji bywa niezwykle ciężkie. Warto również pamiętać, iż prawdziwy przyjaciel zaakceptuje nas bez względu na wszystko, a jedynie ci fałszywi będą oczekiwali tego, abyśmy pokazywali się z jak najlepszej strony. Zatem... wybierajmy tylko tych, którzy przyjmą nas zarówno z zaletami, jak i wadami.

* cytat ze str. 101