Dla Ciebie wszystko - Katarzyna Michalak

Empatia to niezwykle cenna, aczkolwiek skomplikowana, zdolność emocjonalnego dostrzegania przeżyć wewnętrznych, jakie tkwią w innych ludziach, a także umiejętność utożsamiania się z uczuciami konkretnego człowieka. Takie emocjonalne zrozumienie  często wiąże się z zaangażowaniem i chęcią pomocy drugiemu człowiekowi, w czym często spełniają się ludzie, którzy sami wiele przeżyli w swoim życiu. Takie osoby doskonale wiedzą, jak ciężko bywa i jak istotne jest wsparcie, pomocna dłoń oraz dobre serce...

Są ludzie urodzeni do miłości, są urodzeni li tylko do nienawiści. I nic tego nie zmieni. Kochająca rodzina nie zmiękczy serca z kamienia, a dzieciństwo bez miłości nie zamieni serca stworzonego do kochania w kamień. *

Ania z małej, słodkiej i niewinnej dziewczynki przeistoczyła się w wykształconą, piękną i pewną siebie kobietę, która doskonale wie, czego chce, ale nadal zachowała w sobie swoją dobroć, wrażliwość i ogromne serce. Dziewczyna już jako młody chirurg ma okazję na wyjazd do Stanów i kształcenie się u boku znanego doktora, który pragnie przyjąć ją pod swe skrzydła. Jednak jej plany zostają pokrzyżowane wraz z pojawieniem się niejakiego Daniela van der Welta - Ania, jak to na nią przystało, oferuje pomoc nawet kosztem własnych marzeń. Jej priorytety ulegają diametralnej przemianie, kiedy w gdańskim szpitalu poznaje małego niepełnosprawnego Piotrusia, którego matka z dnia na dzień przestała go odwiedzać. Czy po raz kolejny Ania zwycięży, pozbywając się fatum, jakie nieustannie krąży nad nią oraz jej bliskimi?

Dla Ciebie wszystko to lektura, która skłania do wielu przemyśleń, stawia ogrom pytań, na które niekiedy ciężko jednoznacznie odpowiedzieć. Czy przestępstwo w ramach pomocy drugiej istocie może być łagodniej rozpatrywane, a nawet niebrane pod uwagę, gdy w powietrzu wisi kara? Znajomość Ani i Daniela pokazuje, jak często ludzie dobierają się na zasadzie podobieństw, przynajmniej w niektórych aspektach życia. Podobne przeżycia z dzieciństwa zbliżają, sprawiając, że zaczynamy lepiej rozumieć drugą osobę, jej zachowanie i spojrzenie na życie. Kolejnym istotnym i nader wstrząsającym wątkiem jest sposób traktowania biednych, często niewinnych pacjentów poprzez personel szpitalny. Kiedy czytałam, jak pielęgniarki i lekarze zachowują się w stosunku do małego Piotrusia, otwierał mi się w kieszeni nóż...

(...) kiedyś, gdy coś się zepsuło, ludzie próbowali to naprawić. Zepsuła się pralka, nieśli ją do mechanika. Przetarły się skarpetki, więc się je cerowało. Zaczynało źle się dziać w małżeństwie, to cała rodzina próbowała pomóc, naprawić związek, a mąż i żona, zamiast od razu biec do sądu z pozwem rozwodowym, próbowali ratować związek. Dziś wszystko jest jednorazowe. Pralki, telewizory, komputery... zepsują się, to na złom i do sklepu po nowe. Starzy rodzice, zepsuci, nie przydadzą się na nic? To do domu opieki, na śmietnik. Niedługo zacznie się wyrzucać zepsute dzieci, bo chore, bo niegrzeczne, bo nieładne... **

Po raz kolejny autorka nie oszczędza bohaterów, zrzucając na ich życie mnóstwo problemów, którymi bez zastanowienia mogliby obdarzyć spore grono innych ludzi. Rzecz jasna, wszyscy dają sobie radę, lepiej bądź gorzej, chociaż niektórym nie jest to dane, bo i w tej powieści czeka nas śmierć... i to nawet nie jedna. Moim skromnym zdaniem Dla Ciebie wszystko to lektura niezła, aczkolwiek dość daleko jej do W imię miłości, która skradła moje serce, zachęcając do dalszego zagłębienia się w twórczość Katarzyny Michalak. Owa powieść zbyt mocno kojarzyła mi się z Mistrzem - tak jak tam jeszcze tolerowałam, a wręcz rozumiałam obecność mafii, oszustw i gangsterskich porachunków, tak w tej lekturze było tego zbyt wiele. Liczyłam na kontynuację historii z poprzedniej części, powieści obyczajowej połączonej z dramatem, a nie lekkiego kryminału z wątkiem miłosnym w tle. Oczywiście mojej uwadze nie umknęły pewne irytujące aspekty, jak chociażby wzmianki o Silver Gold, które od razu nasuwają skojarzenia, i to słuszne, z dość niedawną aferą Amber Gold. Uważam, że posługiwanie się nazwami własnymi to zupełnie zbędny zabieg, który wypadłby lepiej w moich oczach. Poza tym, kochani, czy Wy też zwracając się do swoich bardzo dobrych znajomych bądź nawet partnerów, używacie pełnego imienia i nazwiska czy imienia wraz z miejscem pochodzenia danej osoby? Bo wiecie, poczułam się dziwnie, kiedy Daniel nieustannie posługiwał się zwrotami: "Anno Krasko" czy "Aniu z Jabłoniowego Wzgórza", nawet gdy znali się już dłuższy czas... Cóż za dżentelmen z tego młodzieńca, który ani razu nie nazwał jej Anką czy nawet Anulkiem... Nie ukrywam też, że zakończenie nie wzbudziło we mnie ogromu emocji, bo jako stała czytelniczka powieści Katarzyny Michalak, od razu czułam, jak owa historia potoczy się, gdyż nie odbiega od schematu, jakim posługuje się pisarka. Jednakże rozpracowanie tego nie uszczknęło mi zbyt wiele z przyjemności rozkoszowania się tą powieścią, co uważam za potężny plus. 

Gdy pokochasz miejsce, które nazwiesz domem, staje się ono czymś więcej niż czterema ścianami, w których zamknięta jest twoja historia, ale i marzenia na przyszłość. To azyl, ostoja, jedyny stały, jasny punkt w zmieniającej się ciągle rzeczywistości. Miejsce, w którym się chronisz, gdy świat dookoła i twoje życie nagle się rozsypują, do którego wracasz z rosnącą w sercu radością i tęsknotą, wreszcie z nadzieją, że tam czeka cię bezpieczna przystań. ***

Jabłoniowe Wzgórze to miejsce, do którego pragnie się wracać. Magia, jaka otacza starą posiadłość, oraz wspaniała aura i obecność kochających ludzi to elementy przyciągające zarówno bohaterów książki, jak i czytelników. Jeżeli raz poznasz te miejsce, z pewnością zechcesz do niego powrócić - to uzależnia. Mam cichą nadzieję, że Katarzyna Michalak umożliwi nam poznanie dalszych losów Ani, chociaż Dla Ciebie wszystko należy do "trylogii jabłoniowej", co oznacza, że owe spotkanie z Anią było ostatnim. Jednak wierzę, że jeszcze o niej usłyszę, nawet w innej książce, chociaż odrobinkę, malutki okruszek z dorosłego życia Ani... i jej rodziny. 

*cytat ze str. 273

** cytat ze str. 220

*** cytat ze str. 174

Książka bierze udział w wyzwaniach: Book Lovers, Czytam opasłe tomiska, Czytamy powieści obyczajowe, Pod hasłem, Polacy nie gęsi oraz Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (2,6cm).
Dane techniczne o książce
Wydawnictwo: Literackie
Seria/cykl: Jabłoniowa trylogia
Data wydania: 28 sierpnia 2014
Liczba stron: 304
Gatunek: powieść obyczajowa