Dziewczęta i kobiety - Alice Munro

Tytuł oryginału: Lives of Girls and Women

Wydawnictwo: W.A.B.

Data wydania: 16 października 2013

Liczba stron: 384

Kobiecość tkwi w nas od pierwszych dni naszego życia, kiełkując powoli aż do momentu, kiedy rozkwita w całej swojej okazałości. Różnorodne wydarzenia niejednokrotnie rozbudzają lub lekko uciszają nasze poczucie kobiecości, jednak warto pamiętać, że ów dar można szybko utracić, dlatego należy walczyć i dbać o niego, aby nasza kobiecość nigdy nie została przesunięta na drugi plan bądź zupełnie zgładzona w nas... Zatem NIGDY nie traćmy kontaktu z kobietą w sobie, gdyż jest ona niezwykle istotna, wartościowa i piękna.

Cała historia Dziewcząt i kobiet przedstawiona jest z perspektywy Del Jordan mieszkającej przy Drodze na Moczarach, kanadyjskiej prowincji o niezbyt pozytywnej sławie. Czytelnik towarzyszy całemu procesowi dorastania głównej bohaterki, która z dziewczynki przeistacza się w młodą kobietę. Mieszkanie na farmie w towarzystwie wielu osób pozwala jej na bliższe przypatrywanie się ludziom, zupełnie różnym od siebie, w związku z czym niezwykle wyjątkowym. Lata dzieciństwa upływają jej na częstszych kontaktach z mężczyznami - ojcem, bratem, wujkami i sąsiadami płci brzydszej. Z kolei w czasie dojrzewania jej priorytety ulegają diametralnym zmianom, a spędzanie większości czasu w mieście powoduje, że w życiu Del pojawia się coraz więcej kobiet, wśród których przoduje matka popierająca rozwój i równouprawnienie, frywolna lokatorka Fern Dogherty oraz najlepsza przyjaciółka Naomi. Każda z tych osób w mniejszym bądź większym stopniu wywiera wpływ na Del Jordan, która poprzez obserwację oraz kontakty z ludźmi uczy się wiele zarówno o innych, jak i o sobie.

Czuję, że nadchodzą pewne zmiany w życiu dziewcząt i kobiet. Tak. Zależą one jednak tylko i wyłącznie od nich. Dotąd stanowił o nas jedynie związek z mężczyzną. Nic poza tym. Nie miałyśmy własnego życia, prawie jak zwierzę domowe. "Przytuli cię, kiedy osłabnie w nim żar pierwszej namiętności, bliższą ledwie od psa, droższą nieco od konia".*

Owa opowieść przedstawia blaski i cienie kobiecości w latach czterdziestych na kanadyjskich przedmieściach. Przykro mi to stwierdzać, ale wiele problemów, które porusza Alice Munro, jest nadal obecnych, co bardzo smuci, ponieważ na przestrzeni kilkudziesięciu lat zmieniło się niewiele, przynajmniej w niektórych krajach. Nawet teraz w wielu miejscach na świecie kobiety nie mają prawo głosu, możliwości stosowania środków antykoncepcyjnych, zrobienia prawa jazdy i prowadzenia auta, nie mogą kształcić się czy głosować w wyborach. Takie sytuacje niezwykle dołują mnie i pokazują, jak wiele należałoby jeszcze zrobić, aby kobiety były traktowane na równi z mężczyznami, ponieważ w niczym nie jesteśmy gorsze od facetów, a rzekłabym nawet, iż w wielu punktach przewyższamy ich. O to, abyśmy mogły korzystać z wielu przywilejów na równi z mężczyznami, przez wiele lat walczyło mnóstwo kobiet, takich jak matka głównej bohaterki czy nawet sama Del Jordan, która nie wyobraża sobie, aby jakikolwiek mężczyzna mógł sprawować nad nią kontrolę, co byłoby dla niej zniewagą i upokorzeniem.

Lekturę Dziewcząt i kobiet będę wspominała jako swoistą sinusoidę. Początkowo miałam trudności z przyswojeniem sobie tej historii - pierwsze trzy rozdziały nużyły mnie, zupełnie nie zachwycając i utrudniając utożsamienie się z główną bohaterką. Być może stało się tak, dlatego iż pierwsze rozdziały traktują w zasadzie wyłącznie o mężczyznach, mniej lub bardziej istniejących w życiu Del. Jednak po pewnym czasie zaczęłam dostrzegać bardzo interesujące elementy opowieści, aby później znowu popaść w znużenie. Alice Munro stworzyła dość nierówną powieść, co oczywiście niejednokrotnie zdarza się pisarzom, ale zazwyczaj w opowiadaniach, z których słynie kanadyjska autorka. Zmęczenia opowieścią nie czułam podczas lektury Przyjaciółki z młodości, więc śmiem twierdzić, że jednak Munro lepiej spisuje się przy opowiadaniach. 

* cytat ze str. 271

Książka przeczytana w ramach wyzwania Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (3,1cm).