Ja nie mogę być modelką?! - Dorota Wellman

Wydawnictwo: Pascal

Data wydania: 5 listopada 2014

Liczba stron: 256

Dorota Wellman - absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, dziennikarka, prezenterka, producentka programów telewizyjnych oraz radiowych. Aktualnie można ją oglądać w programie Miasto kobiet, który prowadzi wraz z Pauliną Młynarską, a także w jednym z programów śniadaniowych, gdzie towarzyszy jej Marcin Prokop - oboje tworzą wspaniały duet, który już dawno zdobył moją przeogromną sympatię.

Ja nie mogę być modelką?! składa się z krótkich rozdziałów, co sprawia, że ów poradnik czyta się błyskawicznie - zazwyczaj dawkuję sobie lektury i czytam je przez kilka dni, ale w tym przypadku zajęło mi to niemalże godzinę z kilkoma przerwami. Tematyka poradnika krąży głównie wokół mody, kobiecości, książek czy relacji z innymi, czyli to, czego wszędzie pełno, ale i tak lubimy o tym czytać. Autorka przekonuje, że każda kobieta ma zupełne prawo do poczucia się zmęczoną i w żadnym wypadku nie powinna czuć z tego powodu winy bądź wstydu, bo przecież: Nie dajmy się zagonić w imię tego, że kobieta musi! Musi ugotować, posprzątać, dobrze wyglądać, w łóżku być kamasutrą, w pracy robotem o dużej wydajności. Nie dajmy sobie wmówić, że codziennie musi być obiad z czterech dań i kompocik. A lustra w łazience nienagannie umyte. Że z dzieckiem na spacer ma iść tylko mama. Że padamy na ryj, a pierogi trzeba ulepić. I jeszcze popracować w nocy*.

Moje drogie Panie, zapamiętajcie to (i ja również muszę wbić sobie to do głowy)! Nie jesteśmy robotami, a życie nam się nie zawali, jeżeli nie zrobimy obiadu, nie poodkurzamy czy nie wyjdziemy rano do sklepu po świeże bułeczki. Warto również pamiętać, że jeśli mamy możliwość skorzystania z czyjejś pomocy, to róbmy to i nie czujmy jakichkolwiek skrupułów! Bo niby dlaczego? Nie przestawajmy wierzyć w siebie. Nie ulegajmy konwenansom. Nie dajmy się nikomu stłamsić. Nikt nie może nam niczego zabronić - to my decydujemy o sobie. Mówmy "nie", jeżeli czujemy, iż dana sytuacja czy prośba nie jest zgodna z naszymi przekonaniami, możliwościami bądź pragnieniami.

Nie będę ukrywać, że spodziewałam się lektury bardziej zaskakującej oraz inspirującej, a dostałam... kilka porad, które przewijają się w zasadzie w każdym, nawet niezbyt ambitnym, czasopiśmie kobiecym. Ja nie mogę być modelką?! jawi mi się jako magazyn skierowany do kobiet, ujęty w nieco skondensowanej oraz grubszej, bo książkowej, wersji. Owszem, pewne wskazówki czy sugestie warto zapamiętać i wziąć głębiej do serca, aby zastosować je w swoim życiu, ale nie będę oszukiwać ani siebie, ani Was, twierdząc, że są one odkrywcze. Podejrzewam, że książka zyskałaby na wartości, gdyby nie była przepełniona taką ilością zdjęć, często zupełnie niepotrzebnych, a także identycznymi zdaniami, powtarzanymi jedynie w zwiększonej czcionce na tle pięknego krajobrazu czy innej fotografii. Ponadto, uważam za zbędne rady stylistek - Magdaleny Makarewicz oraz Ewy Rubasińskiej-Ianiro, bo tyle, co napisały, to i ja wiem, a nie mam zbyt wiele doświadczenia czy wykształcenia jakkolwiek związanego z modą. Takie "porady" można znaleźć w każdej podrzędnej gazecie czy na dowolnej stronie internetowej przedstawiającej modowe trendy. Przyznam szczerze, że przeglądając liczne strony z ciuchami, jakie znajdują się w owym poradniku, moją uwagę przykuwały w zasadzie jedynie usta pani Rubasińskiej-Ianiro, a podejrzewam, że nie o taki efekt chodziło...

Czytając Kalendarzyk niemałżeński, pisałam, że bardzo brakuje mi w niej większej dawki Doroty Wellman, którą darzę niemałą sympatią. Teraz trafiając na jej samodzielne dzieło, nadal nie jestem usatysfakcjonowana. W owej lekturze znajdują się teksty, z którymi bezproblemowo mogłabym zaznajomić się, sięgając po wszelakie wywiady z panią Dorotą. Moim skromnym zdaniem, a patrząc na recenzje innych osób - nie tylko moim, w Ja nie mogę być modelką?! jest zbyt mało samej autorki, a zbyt wiele niewiele znaczących słów kierowanych do ogółu, które zdają się uderzać o ściany i szybciutko opadać, nie pozostawiając nic, co powinno zostać rozpowszechnione i wzięte do serducha. 

* cytat ze str. 85-86

Książka bierze udział w wyzwaniach: Polacy nie gęsi oraz Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (2cm).