Ostatni całus dla mamy - Casey Watson

Tytuł oryginału: A Last Kiss for Mummy

Wydawnictwo: Amber

Seria/cykl: Skrzywdzone

Data wydania: 3 lutego 2015

Liczba stron: 288

Macierzyństwo to bardzo poważna i wymagająca lekcja życia, jednocześnie dająca mnóstwo radości. Bycie mamą to najcięższa, chociaż niezwykle wdzięczna, praca i ogromna odpowiedzialność. Nie każda kobieta jest gotowa na posiadanie dziecka, ale jeżeli, chcąc czy nie chcąc, zostaje matką, warto napełnić ją odpowiednią dawką pewności siebie, która pomoże jej odnaleźć się w nowej roli.

Casey oraz Mike Watsonowie to małżeństwo prowadzące dom zastępczy dla dzieci z problemami wychowawczymi oraz psychologicznymi. Nieustannie przyjmują do swojego domu dzieci, które z różnych powodów nie mogą mieszkać wraz z rodzicami. Kiedy decydują się na przyjęcie czternastoletniej Emmy z maleńkim synem, nie mają pojęcia, jak wiele będzie ich to kosztowało... Jednak na pozór nieodpowiedzialna nastolatka okazuje się wartościową dziewczyną, której po prostu należy pomóc i uświadomić, że nie warto popełniać błędów własnych rodziców, a wręcz przeciwnie - należy dążyć do tego, aby ich unikać, co wpłynie pozytywnie zarówno na zainteresowanego, jak i jego otoczenie. 

Historia Emmy oraz małego Romana wzruszyła mnie. Każdy postęp w zachowaniu nastolatki wywoływał uśmiech na mojej twarzy, a każda wpadka godziła w moje serce. Nierzadko irytowało mnie postępowanie Emmy, jednak starałam się tłumaczyć je faktem młodego wieku, chociaż z drugiej strony posiadanie dziecka wymaga wejścia na dojrzalszy poziom myślenia, co bywa nieraz zbyt trudne dla młodej osoby. Owa opowieść może dać siłę młodziutkim mamom, pokazując, że są one w stanie poradzić sobie w trudnej sytuacji, w jakiej się znalazły, o ile będą korzystały ze wsparcia życzliwych osób. Oczywiście Casey Watson uświadamia, iż macierzyństwo samo w sobie jest niezwykle trudnym egzaminem, jakiego nie udaje się zdać niekiedy nawet dorosłym kobietom, nie wspominając o nastolatkach. Nie da się ukryć, że w takim wieku należy sto razy pomyśleć, zanim podejmie się decyzję o współżyciu, bo konsekwencje są przeogromne. 

Ostatni całus dla mamy to moje pierwsze spotkanie z twórczością Casey Watson, ale z pewnością nie ostatnie. Uważam, że porównanie stylu tej autorki do Cathy Glass jest jak najbardziej trafne, a nawet pokusiłabym się o stwierdzenie, iż poziom pisania Casey Watson stoi nieco na wyższym poziomie. Tematyka trudnego dzieciństwa czy rodzin zastępczych i adopcyjnych bardzo mnie intryguje ze względu na kierunek moich studiów, dlatego w ciemno sięgam po wszelakie lektury poruszające wspomniane wątki. Z pewnością sięgnę po kolejne powieści Watson - na pewno będzie to Chłopiec, którego nikt nie kochał, bo czeka już na półce.

Studiując pedagogikę opiekuńczo-wychowawczą, mam świadomość, że zdecydowanie zbyt wiele dzieci potrzebuje pomocy i wsparcia. Nie wszystkie dzieci mają szansę na wychowywanie się w bezpiecznej i pogodnej atmosferze wśród kochających ludzi. Każdy mały człowiek zasługuje na morze miłości - mam nadzieję, że takich rodzin, jak Watsonowie, będzie coraz więcej, bo w takich ludzi tkwi siła i kolosalna odwaga. Wychowanie własnych pociech jest niewyobrażalnie trudne, a co dopiero, gdy człowiek zdecyduje się na otoczenie opieką zupełnie obcego dziecka... Takim ludziom należą się brawa oraz olbrzymi szacunek.

Książka bierze udział w wyzwaniu Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (1,8cm).