Żona_22 - Melanie Gideon

Tytuł oryginału: Wife 22

Wydawnictwo: Otwarte

Data wydania: 8 sierpnia 2012

Liczba stron: 454

Podejrzewam, że każdy z nas nie wyobraża sobie aktualnie życia bez Internetu oraz telefonu komórkowego. Co ciekawsze - tak naprawdę znaczna większość z nas jest od nich uzależniona. Być może nie jest to tak widocznie rażące, jak w przypadku uzależnienia od alkoholu czy środków odurzających, jednak warto zastanowić się nad ilością czasu spędzanego w sieci oraz rozmów czy wiadomości tekstowych wysyłanych za pośrednictwem (najczęściej) telefonu. Jedno nas wszystkich łączy - wszystkim zależy, aby pokazać się w najkorzystniejszym świetle, niekiedy tuszując prawdę o sobie bądź pomijając pewne fakty. Życie zaczyna krążyć wokół osiągnięcia jak największej liczby polubień, znajomych oraz obserwatorów...

45-letnia Alice Buckle jest matką 12-letniego Petera i 15-letniej Zoe, a także żoną Williama pracującego w prężnie rozwijającej się firmie. W środowisku jej męża nieustannie walczy się o wpływy, a wartość człowieka wrasta wraz z coraz większym gronem znajomych na portalach społecznościowych, jak również pozycją uzyskaną w środkach masowego przekazu. Z kolei Alice lubi swoją zwyczajną pracę w kółku teatralnym w szkole podstawowej, choć nie robi przy tym kariery zawodowej w zawrotnym tempie. Drogi Alice i Williama zaczynają biec swoimi torami, a w ich życie wkracza rutyna i nuda spowodowana długoletnim związkiem. Kiedy pewnego dnia główna bohaterka dostaje e-mailową propozycją udziału w internetowym badaniu nad funkcjonowaniem małżeństwa w XXI wieku, od razu zgadza się i jako Żona_22 odpowiada na pytania dotyczące jej przeszłego i teraźniejszego życia, coraz mocniej zbliżając się do Asystenta_101, który koresponduje z nią...

Miłość to nie zabawa, to nie czarodziejski napój, który nigdy się nie kończy, i trzeba samemu dbać o to, żeby jej nie zabrakło. Na tym polega sekret udanego małżeństwa. *

Po Żonie_22 spodziewałam się lekkiej oraz niezobowiązującej powieści obyczajowej. Owszem, historię stworzoną przez Melanie Gideon czyta się wspaniale i błyskawicznie, jednak autorka wykonała świetną robotę, traktując każdego bohatera w indywidualny sposób, przez co czytelnik potrafi zapałać do nich ogromną sympatią, nie chcąc żegnać się z nimi wraz z ostatnimi przewracanymi kartkami... Owa powieść niezwykle miło mnie zaskoczyła, umożliwiając w pewnych momentach utożsamienie się z główną bohaterką, a także ukazując istotę związku kochających się ludzi, którzy nieco zagubili się w gąszczu codziennych spraw. 

Powiedziałeś wtedy coś, czego nigdy nie zapomnę: nieważne, dokąd pójdę, nieważne, jak bardzo zboczę z trasy, nieważne, jak długo mnie nie będzie - Ty zawsze wyruszysz za mną, znajdziesz mnie i przyprowadzisz do domu. **

Okazuje się, że do zdrady nie trzeba wiele, bo tak naprawdę nietrudno jest zdradzić zarówno czynem i gestem, jak i samym słowem. Niewinny flirt szybko może przerodzić się w poważne uczucie, z którego ciężko wydostać się, jeżeli człowiek nie opamięta się w porę. Podejrzewam, że Żonę_22 odbiorą zdecydowanie lepiej osoby będące w długoletnich związkach, ponieważ doskonale zrozumieją pewne zachowania małżonków, jakie mogłyby wydać się absurdalne osobom, które są z kimś od krótszego czasu, zapewne nadal trwając jeszcze w błogiej euforii. Z czasem każda para zaczyna zupełnie inaczej funkcjonować - priorytety zmieniają się z dnia na dzień, pojawiają się poważne problemy i sytuacje trudne do przejścia. Najważniejsze jednak jest to, aby nigdy nie zapominać, że należy walczyć o siebie nawzajem, jeśli jeszcze tli się w nas nadziej oraz iskierka miłości do drugiego człowieka. 

* cytat ze str. 73

** cytat ze str. 289-290

Książka bierze udział w wyzwaniach: Grunt to okładka oraz Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (3,7cm).