Bratki - Eoin Colfer

Tytuł oryginału: The Legend of Spud Murphy, 

The Legend of Captain Crow's Teeth, 

The Legend of the Worst Boy in the World

Wydawnictwo: Znak

Data wydania: 12 stycznia 2015

Liczba stron: 320

Za sprawą pewnego kochanego 8-letniego fana książek w stylu Mikołajka czy Jaśków, trafiłam na irlandzkie Bratki. Mikołajka uwielbiam, a Jaśków jeszcze osobiście nie znam, jednak to jedynie kwestia czasu. Za to kiedy tylko trafiłam na Bratki w bibliotece, sięgnęłam po nie bez zastanowienia. Okazało się, że zaczęłam niejako od końca, ale cieszę się, że w tym przypadku nie ma to żadnego znaczenia i niecierpliwie wyczekuję również zapowiadanej amerykańskiej, hiszpańskiej, holenderskiej i polskiej wersji Jaśków!

Mam czterech braci. Wyobraźcie to sobie. Pięciu chłopców w wieku poniżej jedenastu lat pod jednym dachem. W letnie pochmurne dni nasz dom pęka w szwach. Jeśli każdy z nas przyprowadzi dwóch kumpli, to robi się z tego piętnastu - kłębiących się razem po domu. Przynajmniej ośmiu wrzeszczy bez opamiętania, podczas gdy pozostali przepychają się do toalety. Spłuczka w naszym klozecie urywa się mniej więcej raz na trzy miesiące. *

Pięciu chłopców w jednym domu to niekiedy mieszanka wybuchowa. Najstarszy Marty wiedzie prym wśród braci, żyjąc w przekonaniu, że rodzice powinni pozwalać mu już na wszystko, bo jest już niemal dorosły. 9-letni Will, będący również narratorem całej książki, jest wielbicielem Action Mana i panicznie boi się opowieści o duchach. Donnie ma bzika na punkcie swoich włosów, a Bert wraz z najmłodszym bratem, 5-letnim MP, lubią wymyślać własne słowa, irytując nimi całą rodzinę. 

Eoin Colfer przedstawia przygody Bratków w trzech legendach - o Zębach Kapitana Kruka, o Matyldzie Bulwie, a także o najgorszym chłopcu na świecie. Czytelnik ma okazję poznać braci zarówno w domu, jak i w szkole czy na wakacjach, niekiedy utożsamiając się z chłopcami występującymi w powieści. Chociażby wtedy, gdy Marty próbując nastraszyć młodszego brata, wpada we własne sidła, ulegając ogromnemu przerażeniu. Z kolei druga opowieść może namówić do częstszych wizyt w bibliotece, ponieważ jedynie książki dają wspaniałą możliwość przeniesienia się w inny świat. Natomiast ostatnie opowiadanie uświadamia, że nasze wielkie problemy często okazują się błahe w porównaniu do tych, z którymi muszą zmagać się inni ludzie.

Tematyka Bratków dostosowana jest bardziej do starszych dzieci, a na pewno nie dla maluszków, które potrafią uwierzyć w każdą, nawet zupełnie nierealną rzecz. Już na samym początku jeden z braci opowiada historię o duchach, nie unikając dość makabrycznych opisów. Poza tym, wyobraźnia chłopców nie zna granic, więc w książce pojawiają się różnorodne wydarzenia oraz opowieści, które nie nadają się do przedstawienia małym dzieciom. Ponadto, każdy rozdział ma sporo stron, a i sama powieść charakteryzuje się niemałym rozmiarem, zatem zdecydowanie lepiej wpasuje się w gust dzieci powyżej (co najmniej) 8 roku życia.

Posiadanie rodzeństwa ma różne odsłony, jednak Bratki pokazują, że wspaniale jest mieć kogoś obok, nawet jeśli to człowiek, który nieustannie denerwuje, straszy i robi psikusy. Życie jedynaka bywa smutne, a Bratki nie mogą narzekać na nudę!

* cytat ze str. 95

Książka bierze udział w wyzwaniach: Pod hasłem oraz Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (3cm).