Cicha 5 - Katarzyna Bonda, Małgorzata Kalicińska, Katarzyna Michalak, Krystyna Mirek, Natasza Socha, Małgorzata Warda, Magdalena Witkiewicz

Wydawnictwo: Filia

Data wydania: 5 listopada 2014

Liczba stron: 384

Grudniowy okres (około)świąteczny jest czasem wyjątkowym i niezwykłym, przepełnionym magią oraz niesamowitą aurą, której nie da się niczym zastąpić ani odczuć w innych miesiącach roku. Wiedzą o tym wszyscy, łącznie z pisarzami,  którzy niekiedy na potęgę tworzą książki wpasowujące się w zimowy klimat. Niekiedy wychodzi im to bardzo dobrze, a innym razem niezbyt zadowalająco... Z tego względu nie mogłam oprzeć się opowiadaniom znanych polskich autorek, aby przekonać się, jakie wrażenie wywrą na mnie.

W kamienicy znajdującej się przy ulicy Cichej 5 żyją różni ludzie - młodzi i starzy, smutni i radośni pomimo problemów, bogaci i biedni, szczęśliwi i poszukujący szczęścia. Każdy mieszkaniec niesie swoją historię, skonkretyzowane marzenia oraz nadzieję na wspaniałą przyszłość. Mężczyzna, który przez rutynę w związku rozstaje się z żoną, czego nie może przeżyć, dopóki nie poznaje młodej laborantki z podobnymi przeżyciami. Senator, przebywający w pozornie szczęśliwym małżeństwie wziętym z rozsądku, którego żona w końcu odnajduje szczęście w ramionach znanego, szalonego i dużo młodszego aktora. Starszy mężczyzna, który niegdyś uległ wyścigowi szczurów, aby dać córkom to, co najlepsze - chociaż miały wszystko, to brakowało im miłości oraz czasu spędzonego z tatą, dlatego po osiągnięciu odpowiedniego wieku wyfrunęły z domu w różne zakątki świata. Rzeźbiarz ucieszony widokiem swojego synka, powracający myślami do przeszłości, kiedy wielokrotnie zawodził zaufanie żony, co doprowadziło do rozstania. 78-latka o duszy nastolatki, niepoddająca się nawet w obliczu poważnych problemów zdrowotnych - tacy ludzie muszą żyć, aby świat mógł istnieć. Kobieta, która w tragiczny sposób traci męża ojca swej córki, a później w pewnym sensie odzyskuje go, chociaż w innym "opakowaniu". Starsza pani, która wierzy, że dobro powraca, a szczęście się mnoży, gdy się nim dzieli. 

Po takiej antologii spodziewałam się elementów wspólnych pomiędzy poszczególnymi opowiadaniami - czegoś, co połączy każde z nich, sprawiając, że czytelnik jeszcze bardziej przywiąże się do bohaterów. Niestety zabrakło mi tego - każde opowiadanie jest odrębną całością. Co prawda, bodajże w dwóch czy trzech opowiadaniach znajduje się wzmianka o wcześniej poznanych osobach, ale jest to zaznaczone bardzo delikatnie, wręcz niewidocznie. Trzy pierwsze opowiadania nie zapadły mi w pamięci na dłużej, pomimo nieco zaskakującego zakończenia historii stworzonej przez Małgorzatę Kalicińską ani bajkowej i klimatycznej opowieści Katarzyny Michalak. Za to reszta opowiadań jest już mocniej ogarnięta wigilijną aurą, ukazując, że cuda się zdarzają. 

Sięgając po Cichą 5, wiedziałam, że mogę spodziewać się nierównych opowiadań, jak to bywa w takich zbiorach. Owszem, jedne są lepsze, a inne gorsze, jednak nie odbiegają od siebie w rażący sposób. Z kolei byłam przekonana, że stworzone historie będą przepełnione świątecznym klimatem i wszechogarniającą magią, a okazało się, że w niektórych z nich zimowa atmosfera i czas Wigilii ujawnił się nieco na siłę, zupełnie nie grając większej roli - szczególnie widoczne jest to w opowieściach Katarzyny Bondy oraz Małgorzaty Kalicińskiej. Najbardziej w pamięci zostanie mi opowiadanie Magdaleny Witkiewicz - wzruszające i przepiękne...

Cicha 5 to zbiór wyjątkowych historii, które czyta się błyskawicznie i przyjemnie. Jednak radzę nie nastawiać się na  ciepłe i słodkie opowieści, idealnie rozgrzewające w zimne dni - zbyt wiele tutaj smutku i łez, nieprzyjemnych przeżyć, nieciekawych wspomnień z przeszłości. Każde opowiadanie kończy się szczęśliwie, jednak w trakcie nich można wpaść w nostalgię i melancholię. 

Książka bierze udział w wyzwaniu: Cztery pory roku, Czytamy powieści obyczajowe, Grunt to okładka, Pod hasłem oraz Wyzwanie biblioteczne.