Bóg, kasa i rock'n'roll - Szymon Hołownia, Marcin Prokop

Wydawnictwo: Znak

Data wydania: 7 listopada 2011

Liczba stron: 336

Szymon Hołownia i Marcin Prokop to duet telewizyjny, który uwielbiam. Rzadko się zdarza, aby tak dwie różne osoby idealnie współgrały ze sobą, niemalże uzupełniając się. Diametralnie różne osobowości, zupełnie skrajne poglądy, a przyjaźń możliwa! 

Hołownia jest głęboko wierzącym mężczyzną, posiadającym szeroką wiedzę teologiczną, popartą niemałym doświadczeniem. Zażarcie broni wiary w Boga, jednocześnie dość zdroworozsądkowo podchodząc do spraw kościelnych i klerykalnych, zdając sobie sprawę z wielu niedociągnięć oraz ich słabych stron.  Stara się w jak najprostszy sposób, co nie jest łatwe, przedstawiać swoje przekonania, pokładając ufność w tym, że zostanie zrozumiany. Niemniej nie przekonuje na siłę, bo doskonale wie, że nie ma to najmniejszego sensu. Prokop ma problem z odpowiednim ustosunkowaniem się do wiary - twierdzi, że chciałby wierzyć, gdyż może byłoby mu łatwiej żyć, jednak stawia sobie wiele pytań, chociażby: jak mam zaufać komuś, kogo nigdy nie spotkałem? Na czym polega Boża dobroć, skoro pozwala cierpieć tym, których jakoby kocha?Dlaczego w jego życiorysie jest tyle sprzeczności, zagadek i ciemnych plam?* Jestem przekonana, że takie pytania zadaje sobie wiele osób, co jest całkiem uzasadnione, wszak jesteśmy tylko ludźmi, którzy często jeśli nie ujrzą, to nie uwierzą. 

Ta rozmowa to dla mnie bardzo ciekawe doświadczenie. Mamy jakiś wspólny mianownik, a jednocześnie to, co chwilami do mnie mówisz, wydaje mi się tak odległe, że nie potrafię się postawić w tej roli. Mogę więc tylko trącać cię patykiem jak owada w terrarium, żeby zobaczyć, jak dziwnie chodzisz. **

Panowie dyskutują, posługując się sporą dawką ironii, co zdecydowanie jest w ich stylu i niekiedy wywołuje uśmiech na twarzy czytelnika. Ich komentarze, uwagi i spostrzeżenia są rezolutne, rzetelne i niepozbawione uszczypliwości, nadającego charakteru całej rozmowie. Szymon Hołownia i Marcin Prokop starają się nie przekonywać do swoich racji na siłę, ale wysłuchiwać drugą stronę i przekazywać własne zdanie, bez narzucania czegokolwiek. Nie ma tutaj nadmiernego przekrzykiwania się czy wręcz przeciągania na swoją stronę - każdy z nich kulturalnie wysłuchuje drugiego, najczęściej jednak obstając przy własnych przekonaniach.

Bóg, kasa i rock'n'roll to książka, którą trudno zakwalifikować do jakiegokolwiek gatunku literackiego. Jest to dyskusja, wywiad-rzeka z przyzwoitym podziałem ról, lektura o współczesnym świecie, zawierająca ogromną dawkę wątków religijnych i dużo mniej tematów pobocznych. Właśnie zabrakło mi tego obiecanego rock'n'rolla, a i wspominki o owej kasie błyskawicznie zaczęły zahaczać o sprawy związane z religią. Zdawałam sobie sprawę, że na pierwszym miejscu w tytule znajduje się Bóg, jednak miałam nadzieję na w miarę sprawiedliwy podział owych treści. Niestety nawet tematy, które zdawałyby się nie mieć zbyt wiele wspólnego ze sferą sacrum, mimo wszystko niemal natychmiast zostają wplecione w tematykę religijną.

W pewnym momencie autorzy tej książki wspominają o ludziach, którzy są jedynie sezonowymi idolami - jakimś sposobem, mniej lub bardziej konstruktywnym, osiągają sławę, stojąc w świetle jupiterów i ciesząc się ogromną popularnością, a po kilku miesiącach nikt już o nich nie mówi. Ba!, wiele osób nie pamięta, czym zasłynęły owe gwiazdy, a niektórzy nawet nie mają pojęcia o ich istnieniu. Myślę, że Hołownia i Prokop nie powinni martwić się, że może dopaść ich tak marny los, ponieważ utrzymują się na fali od długiego czasu, nie zabiegając usilnie o uwagę, co widocznie jest kluczem do sukcesu. 

* str. 9

* cytat ze str. 200

Książka bierze udział w wyzwaniach: Pod hasłem oraz Wyzwanie biblioteczne.

~~~~~~***~~~~~~

Dzisiaj mój blog obchodzi czwarte urodziny! Z tej okazji chciałabym podziękować wszystkim, którzy kiedykolwiek mnie odwiedzili, a szczególnie stałym bywalcom - bez Was prowadzenie tej strony nie miałoby sensu!! :)