Pierwsza na liście - Magdalena Witkiewicz

Wydawnictwo: Filia

Data wydania: 14 stycznia 2015

Liczba stron: 352

Kiedy los rzuca kłody pod nogi, a wszyscy bliscy zawodzą, niełatwo jest patrzeć w przyszłość, wierząc, że będzie lepiej. Człowiek to istota potrzebująca sporej dawki bliskości i wsparcia, bo bez tego bywa cholernie ciężko. Jednak zawsze warto wierzyć, że po burzy nadejdzie słońce, a nasze życie ponownie wkroczy na właściwy tor.

Karolina, zwana przez wszystkich Iną, jest singielką skupioną na pracy oraz na własnej osobie, co objawia się w jej hedonistycznym i wręcz egoistycznym podejściu do życia. Kobieta podchodzi do innych z ogromną rezerwą, co wynika z braku zaufania do ludzi, którzy niejednokrotnie skrzywdzili ją na tyle, aby dokonać ogromnych zmian zarówno w sferze psychicznej, jak i duchowej. Ina nie ma pojęcia, że jej życie w końcu nabierze barw, kiedy odważy się zaprosić do siebie młodą dziewczynę o tym samym imieniu, która sama zapuka do jej drzwi, ponieważ Karolina okazuje się być... pierwszą na liście. 

Pierwsza na liście to powieść, która z jednej strony porusza trudne i smutne tematy, a z drugiej daje mnóstwo nadziei, przedstawiając ciepłą historię o pozytywnym wydźwięku. Owa opowieść niezwykle zachęca do pomocy drugiemu człowiekowi - nie tylko w formie wolontariatu, który osobiście polecam, ale również nieco poważniej, czyli poprzez dzielenie się własnym dobrem - w tym przypadku szpikiem kostnym. Zawsze myślałam, że jest to dość inwazyjny zabieg, co okazuje się nieprawdą. Ta książka jest idealną lekturą dla osób, które chciałyby w ten sposób podarować siebie innym, ale mają obawy - autorka wraz z Urszulą Jaworską, założycielką fundacji Bank Dawców Szpiku, rozwiewają je.  

Każda z bohaterek poznała bolesne uczucie straty - bliskiej osoby, zdrowia czy zaufania do kogoś, kto wydawałby się jedyną osobą, na jaką można bezgranicznie liczyć. Ina straciła chłopaka i przyjaciółkę, Patrycja zdrowie, Grażyna męża, a Karola powoli, acz sukcesywnie, traci matkę. Losy bohaterek pokazują, że warto niekiedy obdarzyć kogoś drugą szansą, szczególnie jeśli owa osoba była niegdyś bardzo bliska, a jej utrata została okupiona bólem i smutkiem. Czasami nawet lżej jest człowiekowi, kiedy wybaczy zdradę - nie jest to łatwe i wiąże się z wieloma wątpliwościami, jednak życie w złości i taplanie się w złych wspomnieniach nie pomoże pójść do przodu. Magdalena Witkiewicz uświadamia również, że każdy, w zasadzie nic nie poświęcając, może uratować życie drugiemu człowiekowi - tak niewiele dla nas, a tak dużo dla kogoś innego. 

Książka bierze udział w wyzwaniach: Cztery pory roku, Czytamy powieści obyczajowe, Pod hasłem oraz Z półki.