Pokalane poczęcia - Natalia Rogińska [PRZEDPREMIEROWO!]

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Seria/cykl: Kobiety to czytają!

Data wydania: 22 marca 2016

Liczba stron: 304

Adriana, Agata, Beata, Greta, Hanna, Honorata, Iza, Majka, Michalina, Zofia. Różni je niemal wszystko - wygląd, wiek, charakter, podejście do życia, poglądy, usposobienie. Za to w życiu każdej z nich, w mniejszym lub większym stopniu, pojawia się temat macierzyństwa. Pragnienie posiadania dziecka przez niektóre z nich jest tak silne, że są w stanie zrobić wszystko, aby być mamą. Z kolei inne zupełnie nie widzą się w nowej roli, która wzbudza w nich przeogromny lęk, a nawet przerażenie oraz chęć ucieczki. 

Pierwszym bohaterem, jakiego poznaje czytelnik, jest Ireneusz - młody, aczkolwiek nieco ekscentryczny ginekolog, pracujący w państwowym szpitalu, po godzinach dorabiający w prywatnym gabinecie. Mnogość pacjentek jest porażająca, a ich potrzeby niezwykle różnorodne. Lekarka pragnąca dziecka, która pomimo usilnych starań nie potrafi wraz z mężem przezwyciężyć problemów z płodnością, aż do pewnego dnia, gdy przypadkowo... pomaga jej w tym ktoś inny. Bardzo wierząca 24-latka, posiadająca czwórkę dzieci i będąca w ciąży z piątym, która nie jest gotowa na to ani fizycznie, ani finansowo. Jednak jej mąż nie zwraca uwagi na prośby żony, uważając, że są stworzeni do rodzicielstwa, a ukochana poradzi sobie z ogarnięciem domu oraz kilkorga dzieci, ponieważ zawsze świetnie sobie z tym radziła. Surogatka pragnąca przekazać komuś to, co może, licząc na materialne korzyści. Kobieta łapiąca faceta na dziecko. Eko-matka, która jeszcze w ciąży przejawia dalekosiężne plany - jak najdłuższe karmienie piersią na żądanie, domowy poród wśród najbliższych, brak znieczulenia, wszystko zgodnie z naturą. Jednak zapomina, że życie lubi płatać figle, zupełnie nie zwracając uwagi na to, czego chcemy. Singielka, kobieta sukcesu, marząca o córce i decydująca się na in vitro. Kobieta mająca świadomość o 50% szans na posiadanie zdrowego dziecka, podejmująca ryzyko. A na koniec - biseksualna położna Ela, towarzysząca ciężarnym w końcówce ich podróży stanowiącej początek nowego życia dla innej istoty.

Czasem sobie myślę, że zupełnie nie kumam kobiet, a im głębiej je studiuję, tym głębsza jest moja niewiedza.

Problemy z płodnością. Zachodzenie w ciążę przy każdej możliwej okazji. Korzystanie z różnorodnych metod antykoncepcyjnych w obawie przed ciążą. Pobożna wiara w naturalne metody planowania rodziny. Seks pod dyktando, niemal z zegarkiem w ręku, po to, żeby w końcu ziściły się marzenia o dziecku. Kurczowe łapanie się wszelkich możliwości, aby nie zajść w ciążę. Bycie ofiarą własnego męża, która nie ma prawa decydować o własnym ciele, stając się niemal żywym inkubatorem, bez ustanku przebywającym w ciąży. Rodzenie dziecka dla kogoś, kto nie chce bądź nie może samodzielnie spłodzić i urodzić potomstwa. Fiksacja na temat wszystkiego, co naturalne i ekologiczne, zupełnie wykluczająca jakiekolwiek inne możliwości, co niejednokrotnie wyrządza ogromną krzywdę ciężarnej, gdy dochodzi do konieczności rozwiązania ciąży w sposób daleki od tego wymarzonego. Świadomość tego, iż dziecko może urodzić się chore. Ile kobiet, tyle historii - żadna decyzja nie jest łatwa, dlatego pozostaje wierzyć, że ta, którą podejmiemy, okaże się tą najlepszą.

Moje oczekiwania względem Pokalanego poczęcia były bardzo wysokie - na szczęście autorka stanęła na wysokości zadania. Co prawda, początkowo przeraził mnie natłok bohaterek, jednak zapisanie najważniejszych informacji na temat każdej z nich pomógł w zapamiętaniu ich tożsamości. Bardzo spodobało mi się podejście Natalii Rogińskiej do ważnego tematu w sposób ironiczny i często bardzo przejaskrawiony, dzięki czemu czytelnik może uświadomić sobie, jak kuriozalnie i nierzadko bezsensownie zachowują się ludzie w trudnych sytuacjach. Jednak, dla wielu, walka o bycie rodzicem i wszystko, co z tym związane, jest tak istotne, że każde zachowanie wypada wybaczyć. 

Powieść Natalii Rogińskiej porusza tematykę macierzyństwa, zahaczając o wiele innych treści. To wszystko sprawia, że Pokalane poczęcia polecam wszystkim czytelniczkom - jestem przekonana, że większość z Was znajdzie w tych kobietach cząstkę siebie. Historia każdej z bohaterek wywołuje masę emocji, jednocześnie bawiąc i smucąc, irytując i wzbudzając współczucie. Czytelnik mimowolnie angażuje się w ich życie, kibicując nawet tym kobietom, które diametralnie różnią się w głoszonych przez siebie poglądach. Ich losy przeplatają się, aby na koniec spotkać się w finalnym rozdziale - kończącym książkę, ale rozpoczynającym nowy etap ich życia...

Książka bierze udział w wyzwaniach: Czytamy powieści obyczajowe oraz Pod hasłem.