Pamiętnik lesbijki - Eryk Edwardsson

Wydawnictwo: Wieża Czarnoksiężnika

Data wydania: 25 maja 2015

Liczba stron: 240

Homoseksualizm nadal jest tematem trudnym i wywołującym skrajne uczucia. Z pewnością jest to motyw świetnie sprzedający się na rynku wydawniczym, wszak w cenie jest to, co kontrowersyjne i prowokujące. Czy Pamiętnik lesbijki Eryka Edwardssona jest powieścią wprowadzającą coś nowego do owej sfery?

Natalia, nazywana Nati, jest studentką, która nie do końca odnajduje się w kręgu swoich znajomych uwielbiających spędzać wolny czas na imprezach zakrapianych alkoholem. Kiedy poznaje ghotkę Manat, zaczyna dostrzegać, że można żyć inaczej. Dzięki tej znajomości, Natalia powoli poznaje prawdę o sobie...

Główna bohaterka to dziewczyna przepełniona egoizmem i brakiem empatii, zadzierająca nosa oraz traktująca wszystkich jak gorszy sort. Uważa się za lepszą i mądrzejszą od innych, czego zupełnie nie widać, biorąc pod uwagę sposób jej zachowania. Przez całą książkę przekonuje, że nie jest lesbijką, jednocześnie wychwalając swoją przyjaciółkę Pati oraz nowo poznaną Manat. Nawet kiedy czuje do nich pociąg seksualny, nie chce przyznać się do swoich homoseksualnych zapędów. Ponadto, z owej historii wyziera taka nienawiść do mężczyzn, że aż trudno uwierzyć, że autor jest rodzaju męskiego.

Miałam spore oczekiwania względem tej lektury. Spodziewałam się kontrowersyjnej historii, od której nie będę potrafiła się oderwać. Niestety zawiodłam się na całej linii. Nie dość, że sama opowieść nie porwała mnie w żadnym stopniu, to w dodatku czytanie jej było swego rodzaju męczarnią. Pamiętnik lesbijki przepełniony jest filozoficznymi wynurzeniami oraz ogromem mądrych słów (nie wiem, w jakich kręgach młode osoby posługują się takim słownictwem), co niejednokrotnie budziło we mnie jedynie irytację oraz przewracanie oczami. Byłam gotowa na interesującą i prowokującą książkę przedstawiającą życie młodej lesbijki, a nie na zetknięcie się z przeintelektualizowanym bełkotem. Jeżeli macie ochotę na lekturę o nazbyt wyszukanym słownictwie w stylu: obszar nieoznaczoności semantycznej, przekraczanie zdolności aprehencyjnych czy paroksyzmy łkania, to zapewne poczujecie się usatysfakcjonowani. Ja mam wrażenie (być może mylne), że autor usilnie pragnął popisać się swoją wiedzą, co w moim odczuciu nie wyszło tej książce na dobre.

Pamiętnik lesbijki to powieść o poszukiwaniu własnej tożsamości seksualnej, problemach z uświadomieniem prawdy o sobie, różnicach subkulturowych, stereotypach oraz samotności. Niestety, w moim odczuciu, wykonanie zupełnie nie trzyma poziomu, dlatego na pewno nie będę miło wspominała tej historii. Jednak jeśli ktoś nie czuje się zniechęcony, to niech sam przekona się, jakie wrażenie wywrze na nim ta opowieść - w sieci krąży wiele pozytywnych opinii na jej temat, a moja jest dość odosobniona, zatem może Pamiętnik lesbijki przypadnie Wam do gustu.

Książka bierze udział w wyzwaniu: Czytamy powieści obyczajowe.