Witaj, córeczko! - Irena Landau

Wydawnictwo: Literatura

Seria/cykl: To lubię

Data wydania: styczeń 2009

Liczba stron: 104

Adopcja to często temat tabu, o którym ciężko mówić nie tylko z innymi, ale nawet z samymi zainteresowanymi biorącymi udział w tym procederze. Niełatwo jest rozmawiać o tym, co niekiedy boli, martwi i trapi, dlatego warto korzystać z różnorodnych form pomocy, chociażby książek poruszających problematykę adopcji, za jakimi warto obejrzeć się w bibliotece bądź pobliskiej księgarni.

Marta mieszka w domu dziecka, ponieważ nie zna swojego ojca, a jej mama znajduje się w więzieniu - praw do opieki zrzekła się już dawno. Kiedy okazuje się, że państwo Milewscy pragną ją zaadoptować, dziewczynka nie potrafi cieszyć się tym faktem, ponieważ nie wierzy, że ktokolwiek mógłby ją pokochać. Nawet zamieszkanie z nowymi rodzicami nie sprawia jej zbyt wielkiej radości, gdyż Marta jest przekonana, że niebawem oddadzą ją do domu dziecka, wymieniając na młodszego Adasia, o którym często wspominają. Z tego względu główna bohaterka robi wszystko, aby nie przywiązać się zbyt mocno do nowego domu i rodziców...

Główna bohaterka tak bardzo nie wierzy w siebie, że od samego początku poddaje w wątpliwość każde słowo oraz zachowanie państwa Milewskich. Dziewczynka jest przekonana, że adoptowali ją niemal z przymusu, a na pewno z powodu braku innych (lepszych!) możliwości. Sprawa z przygarnięciem Adasia od razu była dla mnie jasna, jednak Marta, jak to dziecko, nie ma o niczym pojęcia, dlatego zabawnie czytało się jej sarkastyczne wynurzenia, wiedząc, jaki będzie finał całej historii. 

To książka o tęsknocie za domem i kochającą rodziną, braku pewności siebie, wyszukiwaniu swoich wad w wyglądzie czy zachowaniu usprawiedliwiających fakt porzucenia przez rodziców biologicznych, niemiłym traktowaniu ze strony nowych znajomych, problemie z mówieniem do nowych rodziców "mamo" oraz "tato", strachu przed ponownym znalezieniem się w placówce opiekuńczej, żalu przed opuszczeniem przyjaciół z domu dziecka. 

Witaj, córeczko! to idealna lektura dla dzieci adopcyjnych, a także wszystkich innych, którym dobrze zrobi, jeśli poznają uczucia targające rówieśnikiem pochodzącym z domu dziecka. Historia Marty tworzy bardzo realistyczny obraz dziecka porzuconego, jednak z całej tej smutnej otoczki wydobywa się wielka radość i miłość, jaką obdarzają ją adopcyjni rodzice. 

Książka bierze udział w wyzwaniach: Dziecięce poczytania, Dziecinnie oraz Grunt to okładka.