Pieśń Dawida - Amy Harmon [PRZEDPREMIEROWO!]

Tytuł oryginału: The Song of David

Wydawnictwo: Editio

Seria/cykl: Prawo Mojżesza

Data wydania: 14 października 2016

Liczba stron: 312

Prawo Mojżesza, które czytałam półtora miesiąca temu skradło moje serce. Nie spodziewałam się po tej niepozornej książce z niewiele przekazującą okładką (swoją drogą - bardzo w moim guście) tak emocjonującej historii, zapadającej w pamięci na długo. Kiedy dowiedziałam się o planowanej premierze drugiego tomu, tym razem o Tagu, przyjacielu Mojżesza, wiedziałam, że nie przejdę obojętnie obok tej lektury. Pieśń Dawida jest już za mną i nie ukrywam, że ciężko jest mi złożyć parę sensownych zdań na jej temat, ponieważ Amy Harmon ponownie doprowadziła mnie do książkowego kaca...

Dawid Taggert to niespokojna dusza, mężczyzna uparty i niepotrafiący usiedzieć w miejscu, ponieważ wszystkim nudzi się bardzo szybko. W swoim dwudziestoparoletnim życiu przeszedł na tyle dużo, że mógłby obdzielić swoimi doświadczeniami kilka osób. Chociaż nie wszyscy pokładali w nim nadzieję, to Tag pokazał, iż kto jak kto, ale on potrafi walczyć. Kiedy jednak pewnego dnia jego dziewczyna Amelie, zwana Millie, odkrywa, iż Tag zniknął i pozostawił po sobie jedynie kasety z nagraniami, początkowo wszyscy dochodzą do wniosku, że znowu uciekł, co robił już wiele razy. Jednak czy uczynił to bez jakiegokolwiek powodu?

Ścieżka do prawdziwego szczęścia musi być ułożona własnoręcznie, nawet jeśli jest kręta. Nawet jeśli wymaga wznoszenia mostów nad dolinami i przebijania się przez góry. Nie ma lepszego uczucia niż układanie własnej ścieżki. *

Pierwsze skrzypce w tej historii odgrywa uczucie rodzące się pomiędzy Dawidem a Millie, która nie jest taką zwyczajną dziewczyną, ponieważ w wieku 11 lat utraciła wzrok w wyniku rzadkiej choroby. Od tej pory Millie jest jedną z najtwardszych bohaterek literackich, jakie udało mi się poznać. Szczerze przyznam, że nie wyobrażam sobie znalezienie się w takiej sytuacji jak ona, a jednak ta niepozorna dziewczyna radzi sobie ze swoją ułomnością we wspaniały sposób. Podchodzi z dystansem do tego, co ją spotkało, przy czym jest niezwykle samodzielna i samowystarczalna, nie użala się nad sobą, a do tego jeszcze opiekuje się młodszym bratem, który choruje na autyzm. Lawina nieszczęść, jaka dopadła Millie, nie zgniotła jej swoją ilością, ale dała jeszcze więcej siły do walki.

Cała opowieść ponownie targała moimi emocjami - złość, radość, nostalgia, rozmarzenie, ciekawość, zwątpienie czy smutek - pojawiały się nieustannie, aby zaraz zniknąć i wymienić się miejscem z innymi odczuciami. Co prawda, dość szybko domyśliłam się powodu, dla którego Tag uciekł, jednak nie zniszczyło to mojej uciechy z poznawania dalszych losów. Początkowo wściekłam się na tytułowego bohatera, a w mojej głowie nieustanie krążyły zdania: "Tag, jak mogłeś? Znowu uciekasz przed innymi, a szczególnie przed samym sobą? Ogarnij się, chłopie, przecież czeka na ciebie tyle ludzi, którzy darzą cię przeogromną miłością!". Dowiadując się jednak, dlaczego zdecydował się na opuszczenie ukochanych ludzi, wybaczyłam mu te posunięcie, chociaż, mimo wszystko, mógł tego nie robić. 

(...) na ringu w oktagonie nikt tak naprawdę nie walczy sam. Stoisz tam i mierzysz się z przeciwnikiem, lecz prawdziwa walka odbywa się całe tygodnie i miesiące, a czasem nawet lata przed zawodami. Chodzi o przygotowania i o zebrany przez ciebie zespół, który ci w tym pomaga. Fighter zawsze ma zespół. **

Pieśń Dawida to kolejna wspaniała powieść autorstwa Amy Harmon, którą mogę polecić wszystkim bez wyjątku. Fani Mojżesza również znajdą go tutaj w dość sporej dawce, co powinno zaspokoić ciekawość poznania dalszych losów głównego bohatera wcześniejszej części. Początkowo obawiałam się, że pisarka zbyt często będzie sięgała do poprzedniego tomu, co stanie się nużące - na szczęście w książce znajduje się tylko kilka odniesień, niezaburzających fabuły najnowszego tomu. Jeżeli nie znacie jeszcze tej historii, to zachęcam do nadrobienia zaległości (warto!!), bo podejrzewam, że jeśli czytaliście Prawo Mojżesza, nie muszę polecać Pieśni Dawida, gdyż sami chętnie po nią sięgnięcie.

Losy bohaterów uświadamiają, że każdy zasługuje na miłość - tym bardziej jeżeli potrafi kochać. Życie rzadko kogo rozpieszcza, a najczęściej rzuca kłody pod nogi, jednak warto je przeskakiwać, a jeśli nie jest to możliwe, trzeba owe przeszkody przesunąć, niekiedy przy pomocy kogoś bliskiego. Każdego dnia musimy walczyć, chociaż bywa bardzo trudno, a nawet beznadziejnie. Najtrudniejsze są walki z góry skazane na porażkę, jednakże nie oznacza to, iż mamy się poddawać. Musimy walczyć do ostatniej rundy, choćbyśmy nie widzieli jakiejkolwiek szansy na wygraną...

* cytat ze str. 22

** cytat ze str. 296

Książka bierze udział w wyzwaniach: Czytamy nowości, Czytamy powieści obyczajowe, Dziecięce poczytania oraz Pod hasłem.