jesienne lektury z serii "Czytam sobie"

Wydawnictwo: Egmont

Seria/cykl: Czytam sobie

Książki uwielbiam od dziecka i uważam, że jest to odpowiedni czas na zapoznawanie maluchów z literaturą, ponieważ dobre nawyki powinno się kształtować już od najmłodszych lat. Nauka czytania jest często żmudnym i wymagającym procesem, dlatego w takim przypadku warto sięgać po wszelakie pomoce - w tym właśnie książki umożliwiające łatwiejsze zaznajomienie się ze składaniem zdań. Dobrym wyborem będą chociażby opowieści z serii 'Czytam sobie'. Być może to dzięki nim dzieciaki zapałają miłością do literatury.

Data wydania: 20 lutego 2015
Liczba stron: 48

Parasol pana Pantalona to historia reportera Pantalona, który pracuje w redakcji gazety Ple-ple. Jego najnowsze zlecenie polega na napisaniu artykułu o zagadkowej historii mającej miejsce w małej osadzie zwanej Berestką. Pan Pantalon stara się zasięgnąć języka u mieszkańców, co nie jest łatwe, ponieważ nikt nie chce dzielić się tajemnicami. Za to redaktorowi nieustannie towarzyszy jego parasol, z jakim nie rozstaje się ani na chwilę - nawet pomimo deszczu...

Przyznam szczerze, że jest to chyba najsłabsza książka z całej serii, jaką udało mi się przeczytać. Oczekiwałam konkretnego zakończenia, gdzie autor poda rozwiązanie nurtującej zagadki, jednak jest ono tak słabe, że naprawdę poczułam zawód, co zazwyczaj nie zdarza się w przypadku literatury dziecięcej. W moim odczuciu cała historia jest dość nijaka oraz absurdalna, a nawet nieco bezsensowna. Do tego poziom 2 tej serii jest skierowany do dzieci w wieku 5-7 lat, jednak ta lektura zawiera zbyt wiele trudnych słów, których kilkulatki mogą nie zrozumieć.

Data wydania: 24 września 2014
Liczba stron: 48

Mur. O historii powojennego Berlina jest opowieścią o Lili, która przeprowadziła się do Berlina. Spacerując z rodzicami, natyka się na wielki mur berliński. Mama i tata wyjaśniają dziewczynce powody jego powstania, które oburzają Lili, zatem wpada ona na pomysł rozwalenia owego muru. Wszyscy dookoła popierają główną bohaterkę, doprowadzając do upadku muru berlińskiego.

Takie lektury są bardzo potrzebne, ponieważ niekiedy jest bardzo ciężko wytłumaczyć dzieciom różnorodne wydarzenia historyczne, dlatego w takich momentach warto jest sięgnąć po pomoc w postaci książki. Co prawda, Rafał Witek dodał nieco od siebie, wszak nikt nie wie, czy jakaś Lili tam była, a i nie sądzę, aby ów pomysł wyszedł od niej, ale te kwestie nie są tak istotne, chociaż rodzice powinni wytłumaczyć swoim pociechom, że w tego rodzaju książkach fikcja przeplata się z prawdą.

Data wydania: 25 marca 2013
Liczba stron: 48

Walizka pana Hanumana opowiada o dziewczynce Darii, która smuci się z powodu nieustannych ulew, jakie nawiedzają jej miejscowość. Jednak pewnego dnia słyszy dziwne dźwięki z podwórka, zatem postanawia wyjść, aby przekonać się, czym spowodowany jest ten harmider. Okazuje się, że do miasta przyjechał cyrk na czele z magikiem Hanumanem znającym tajemne skrypty. Kiedy Daria przypadkowo znajduje się w posiadaniu kartonowej walizki ze wspomnianymi skryptami, wraz z przyjaciółmi odkrywa, że nawet deszczowe dni mogą być ciekawe...

To historia przepełniona magią i fantastycznymi wydarzeniami, którym daleko od otaczającej rzeczywistości. Przyznam, że nie przepadam za takowymi opowieściami, jednak ta ma w sobie coś, co przykuwa uwagę. Na pewno przypadnie do gustu dzieciakom gustującym w baśniowych i tajemniczych klimatach, bo tak jak twierdzi główna bohaterka - "po co nam magia, skoro jest fantazja!".

Data wydania: 3 października 2012
Liczba stron: 64

Głównymi bohaterami w Kasztan, tapczan, tralala są Basia oraz Kacper. Starszy brat opowiada siostrze historię o kasztanach, która okazuje się nieco straszna, więc wprawia dziewczynkę w niemałe przerażenie, utrzymujące się przez cały dzień. Kiedy ktoś boi się, to wszystko może go wystraszyć - nawet niewinne kasztany.

Uwielbiam twórczość Grzegorza Kasdepke, więc sięgam po nią bez zastanowienia. Cieszę się, że autor zadbał o wyjaśnienie trudnych słów, jakich używa w książce, co nie zawsze się zdarza i przeszkadza w odpowiednim odbiorze konkretnej lektury. Poziom 3 serii 'Czytam sobie' jest już najbardziej zaawansowany, co od razu widać zarówno po ilości tekstu na stronach, ograniczeniu ilustracji do minimum, a także samego poziomu słownictwa. Opowieść sama w sobie nie zaintrygowała mnie, a zakończenie również nie zaskoczyło niczym. To historyjka na jeden raz, o której zapomni się bardzo szybko.

Seria 'Czytam sobie' składa się z wielu książeczek dostosowanych do wieku oraz nabytych umiejętności. Każdy kolejny poziom jest coraz trudniejszy i wymagający. Wszystkie lektury posiadają numerację stron pozwalającą śledzić postępy w czytaniu, jednocześnie utrwalając liczenie. Ogromnym atutem staje się także duża czcionka ułatwiająca samodzielne czytanie, a także ilustracje świetnie oddające klimat przedstawianej historii. Dzieci z pewnością ucieszą się z naklejek znajdujących się na końcu każdej książeczki oraz dyplomu do samodzielnego wypełnienia.

Jeżeli w Waszym otoczeniu znajdują się dzieci w wieku wczesnoszkolnym, to książki z tej serii będą idealnym prezentem. Wydawnictwo prezentuje tak bogatą ofertę, że każde dziecko powinno znaleźć lekturę odpowiednio dostosowaną do zainteresowań. Osobiście preferuję opowiadania przepełnione realizmem, a nie zdarzeniami opartymi na magii, jednak zdaję sobie sprawę z tego, że wiele osób uwielbia fantastykę, zatem na pewno niektóre książki spełnią ich oczekiwania.

Książki biorą udział w wyzwaniach: Cztery pory roku, Dziecięce poczytania, Dziecinnie, Grunt to okładka, Pod hasłem oraz Wyzwanie biblioteczne.