Księgarenka przy ulicy Wiśniowej - Liliana Fabisińska, Gabriela Gargaś, Agnieszka Krawczyk, Remigiusz Mróz, Marta Obuch, Alek Rogoziński, Magdalena Witkiewicz

Wydawnictwo: Filia

Data wydania: 23 listopada 2016

Liczba stron: 424

My, książkoholicy, uwielbiamy przebywać wszędzie tak, gdzie znajdują się książki. Czy to własne mieszkanie z domową biblioteczką, księgarnia przedstawiająca zarówno nowości, jak i starsze tomiszcza, czy biblioteka położona w pobliżu domu, gdzie zaglądamy w poszukiwaniu konkretnych tytułów do wypożyczenia. Ja ostatnio nabrałam ochoty na zatopienie się w typowo świątecznych historiach, a że w owym zbiorze opowiadań sporo kręci się wokół książek, to tym lepiej, prawda? 

Pan Alojzy, wieloletni właściciel Księgarenki znajdującej się przy ulicy Wiśniowej, postanawia zamknąć swój interes, co wprawia w melancholijny nastrój jego stałych klientów, których starszy pan obdarowuje prezentem w postaci książki. Stali bywalcy księgarenki to różnorodne postacie, jakich dzieli wiele, ale także dużo łączy - miłość do książek oraz pragnienie bycia szczęśliwym... Urszula, samotna matka i absolwentka aktorstwa, zmuszona do dorabiania w galeriach handlowych, gdzie w wigilijny dzień spotyka tajemniczą Alicję. Sędzia Katarzyna Dering mająca wyrzuty sumienia przez ostatnio wydany wyrok. 10-letni Franek, wychowywany przez prababcię i odstający od swoich rówieśników przez ubóstwo, zaprzyjaźniający się z Anielą, która pomimo dobrobytu czuje się niezwykle samotna. Skąpy i wiecznie sfrustrowany Euzebiusz, uznawany przez wszystkich za dziwaka, któremu Cyganka przepowiada przyszłość. Joanna, której święta straciły urok parę lat temu, przypadkowo trafia na Edwarda, wyglądem przypominającego przestępcę, jednak o gołębim sercu. A także Ryszarda nielubiąca dzieci, pod jakiej skrzydła zostanie oddany Krzyś, walczący ze smutkiem z powodu śmierci mamy.

Trzeba nauczyć się patrzeć na zawieruchy z perspektywy kogoś, kto wie, że prędzej czy później niebo się rozpogodzi, zaświeci słońce, a my będziemy silniejsi o kolejną walkę, stoczoną z przeciwnościami losu. Poskładamy na nowo rozsypane puzzle emocji, nadziei, przeżyć i celów. *

Zbiory opowiadań mają to do siebie, że czytelnik najczęściej natyka się na dobre i intrygujące opowieści, które przeplatają się z nieco nudniejszymi, mniej interesującymi historiami. W Księgarence przy ulicy Wiśniowej nie ma nad wyraz złych opowiadań, jednak te napisane przez Agnieszkę Krawczyk oraz Remigiusza Mroza wydają mi się najsłabsze. W Malutkich czarach Krawczyk nie przemówiło do mnie rozwiązanie całej sprawy z Alicją - jestem zwolenniczką bardziej realistycznych wątków, a w tym było zbyt dużo fikcji, jak na mój gust. Z kolei Sędzia Remigiusza Mroza to historia zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami, jednak, pomimo tego faktu, nie do końca trafiła w mój gust.

Najbardziej w pamięci zapadło mi opowiadanie Gabrieli Gargaś, które poruszyło emocjonalną stronę mojej duszy, aż łzy zakręciły mi się w oczach. Autorka dotknęła tematu ogromnej miłości, bolesnej straty, tęsknoty, samotności, trzymaniu się nadziei oraz byciu dobrym człowiekiem bez względu na wszystko. Ta niedługa opowieść zachęciła mnie do sięgnięcia po twórczość tej pisarki, bo do tej pory nie miałam jeszcze takowej okazji - tak samo sprawa wygląda z książkami Alka Rogozińskiego, którego rezolutna Kalinka skradła moje serducho,  a także Marty Obuch, ponieważ pisze tak lekko i zabawnie, jednocześnie poruszając bolesne tematy, że nie wybaczyłabym sobie, nie pragnąc bliższego poznania Ryszardy i Luka. Do tego Liliana Fabisińska również zaintrygowała mnie swoją twórczością, w tym zbiorze pojawiając się dwukrotnie - autorka otwiera i zamyka przygodę z Księgarenką przy ulicy Wiśniowej. Nie mogę także nie wspomnieć o mistrzyni w swoim fachu, czyli Magdalenie Witkiewicz, której opowiadanie uświadamia, że życie nie jest bajką, nawet jeśli początkowo wydaje się takim być. Jednak nie wolno poddawać się, ale warto walczyć o swoje szczęście do samego końca.

Wiele osób rezygnuje z czytania zbiorów opowiadań, twierdząc, że nie spełniają one ich oczekiwań ze względu na brak możliwości zżycia się z bohaterami. Ja uwielbiam powieści, ale nie stronię także od opowiadań, bo one też mają swój niepowtarzalny urok, wszak w jednym czasie mogę poznać ogrom intrygujących postaci, co nie byłoby możliwe podczas posiedzenia z jednotomową historią. Niemniej mocno żałuję, że moja przygoda z postaciami, występującymi w tej książce, skończyła się tak szybko - z przyjemnością poznałabym dalsze losy moich ulubieńców... Rzecz jasna, najbardziej będę tęskniła za dziećmi, które pojawiają się w każdym opowiadaniu - mam nadzieję, że kiedyś jeszcze będę miała okazję powrócić do tych rezolutnych, kochanych i mądrych kilkulatków, którzy, pomimo młodego wieku, przeszli więcej niż niejeden dorosły. 

Księgarenka przy ulicy Wiśniowej przepełniona jest świąteczną magią, zimowym klimatem oraz niepowtarzalnym urokiem, sprawiając, że wszystkie codzienne sprawy stają się nieco mniej istotne, trochę błahe i niewarte zamartwiania się. Okolice Bożego Narodzenia to podobno czas cudów - może warto rozejrzeć się za czymś lub... kimś, kto mógłby się nim stać? 

Po cichutku (a może nawet nieco głośniej?) zazdroszczę bohaterom możliwości odwiedzania takiej księgarni, gdzie można sięgnąć po wybraną pozycję, zapaść się w nieco wysłużonym fotelu i zatopić w poruszającej lekturze. Jestem ciekawa, jaką książką obdarowałby mnie pan Alojzy...

* cytat ze str. 201

Książka bierze udział w wyzwaniach: Cztery pory roku,  Czytamy nowości, Czytamy powieści obyczajowe, Dziecięce poczytania,  Grunt to okładka, Pod hasłem oraz Zaczytajmy się.