Miś Uszatek - Czesław Janczarski

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Data wydania: 2014
Liczba stron: 160

Czy istnieje ktokolwiek w wieku 25+, kto nie zna Misia Uszatka? Większość na pewno kojarzy polski animowany serial emitowany w telewizji, który przyciągał dzieci przed telewizory. Postać ta została stworzona przez Czesława Janczarskiego. Miś najpierw gościł w dziecięcym piśmie, następnie stając się bohaterem książek, aby na koniec pojawić się w filmie oraz serialu kierowanym do małych widzów.

Miś czekając na sklepowej półce, pomiędzy innymi maskotkami, martwi się o swój los. Kto zechciałby misia z oklapniętym uchem? Pewnego dnia tytułowy bohater znajduje czerwony parasol, dzięki którego zeskakuje z półki i wychodzi ze sklepu, gdzie spotyka Zosię i Jacka, którzy rozkochują się w nim od pierwszego wejrzenia. Dzięki nim Miś może przeżywać wspaniałe przygody, poszukując Mroza, zapoznając się z różnymi zwierzętami, jeżdżąc pociągiem, odwiedzając przedszkole czy szukając krasnoludków.

Na przestrzeni lat powstało mnóstwo wydań przygód Misia z oklapniętym uszkiem - jedne skromniejsze, a inne okraszone mnóstwem pięknych ilustracji. Ja zaopatrzyłam się w pośrednie wydanie - nie te najpiękniejsze, a zarazem najdroższe przygotowane z okazji 60. urodzin głównego bohatera, ale bardziej standardowe, lekko minimalistyczne. Bajki z mojego wydania zaczerpnięte są z tomów: Przygody i wędrówki Misia Uszatka, Nowi przyjaciele Misia Uszatka, Gromadka Misia Uszatka oraz Bajki Misia Uszatka, a każdy rozdział poprzedzony jest piosenką tytułowego bohatera.

Opowiastki są krótkie, zajmują najczęściej jedną stronę, zatem idealnie nadają się do poznawania przed snem bądź samodzielnego czytania przez starszaków, co ułatwia duża czcionka. Ilustracje Zbigniewa Rychlickiego świetnie oddają klimat książek z dawnych lat - są nieco kanciaste, sprawiają wrażenie nie do końca dopracowanych, a do tego nie dominują nad tekstem, jedynie uzupełniając go. 

Muszę być z Wami szczera i przyznać, że jako dziecko nie pałałam sympatią do Misia Uszatka. Owszem, oglądałam jego przygody, jednak bez większego entuzjazmu, uwielbiając raczej Smerfy oraz Muminki. Czy po latach coś się zmieniło? Niestety nie... Owszem, spotkanie z tytułowym bohaterem było przyjemne, aczkolwiek mój stosunek do niego pozostał taki sam. Ot, opowieści, które można poczytać z dzieckiem, jednak bez większych rewelacji. Może gdyby każda historyjka kończyła się zdaniem podsumowującym, który niósłby jakiś morał, patrzyłabym na Misia Uszatka przychylniejszym okiem.

Książka bierze udział w wyzwaniach: Dziecięce poczytania, Powrót do dzieciństwa oraz Z półki.