recenzja wózka: spacerówka Maximo

Stali obserwatorzy mojego bloga mieli już okazję zapoznać się z wózkiem, którym Jaś przemierza kilometry każdego dnia. Do tej pory przedstawiłam wersję z gondolą (TUTAJ i TU), a dzisiaj przyszedł czas na spacerówkę, która zawsze służy dziecku o wiele dłużej niż gondola.

Dla zainteresowanych: poniższy wózek to Maximo firmy Paradise Baby, która rozwija się coraz prężniej - ich oferta jest bogata (niekiedy boję się zaglądać na ich stronę ze względu na to, iż pojawiają się na niej tak piękne wózki, które kuszą jeszcze wspanialszym designem i funkcjonalnością, że chętnie zaopatrzyłabym się w coś nowego), a same wózki można zakupić w wielu zakątkach Polski.

WERSJA LETNIA

Co jak co, ale budkę w Maximo uwielbiam. Tak jak w przypadku gondoli regulacja budki wymagała przyciskania jej z obu stron, co nie zawsze było bezproblemowe i komfortowe, tak w spacerówce wszystko działa jak należy. Rozpinana część tapicerki zapewnia idealną wentylację w ciepłe dni, a do tego dochodzi jeszcze rozkładany daszek przeciwsłoneczny z przodu, pozwalający dobrze ochronić malucha. W niektórych spacerówkach budka nie trzyma się i opada, jeśli nie zostanie zatrzymana na odpowiednim poziomie, co na szczęście nie zdarza się w furze Jasia.

Jak wiadomo - latem chce się często pić, dlatego nierzadko korzystamy z uchwytu na kubek, który świetnie spełnia swoją rolę. Nie każdy kubek wchodzi do niego, ale bez problemu udało się nam kupić odpowiedni. Teraz akurat Jaś pije z bidonu i dawno porzucił kapki i niekapki, ale w razie potrzeby zawsze można zaopatrzyć się w uniwersalny uchwyt, pasujący do każdego wózka.

Na pierwszy rzut oka widać, że Jaś wspaniale się czuje w swoim wózku. Ba!, bez problemu można w nim przysnąć, a nawet w spokoju poczytać ulubioną książkę... :)

WERSJA ZIMOWA

Generalnie w naszym przypadku żadna pogoda nie przeszkadza w spacerowaniu - jedynie w ulewę nie wychodzimy na podwórko. Z tego względu wychodzimy nawet w mroźne dni, jednak wtedy dbam o to, aby Jasiowi było ciepło (ale nie za bardzo, bo przegrzanie jest jeszcze gorsze), a także żeby wiatr nie wiał mu w twarz zbyt mocno. Na szczęście daszek w tym wózku składa się z tylu części, iż można go niemalże przykryć malucha. Dodatkowym atutem i niezbędnym atrybutem jest ochraniacz na nóżki, dzięki któremu stopy Jasia nie były wystawione na podstępny wiatr. Po pewnym czasie odkryłam jeszcze panel tkwiący w ochraniaczu - kiedy wyciągnie się go, to dziecku nie wieje w buzię. W zestawie są jeszcze bardzo ciepłe rękawice do przyczepienia na rączkę, dzięki czemu przez całą zimę moje dłonie nie marzły, a nie nosiłam rękawiczek, gdyż nie były potrzebne! 

Świetną sprawą jest regulowany pałąk, który można (wedle potrzeb) obniżać lub podwyższać. Jaś najczęściej jeździ przodem do mnie, dlatego kiedy mam go na oku, jest przypięty tylko pasami biodrowymi, ponieważ nie lubi być skrępowany i zawsze jedzie, trzymając się pałąka. W niektórych spacerówkach należy wypiąć cały pałąk, żeby wyjąć dziecko, co jest uciążliwe i niewygodne - w Maximo nie ma takiego problemu, ponieważ wystarczy wcisnąć przycisk z jednej strony.

W wózku istotną rolę odgrywa amortyzacja, dzięki której nie straszne żadne wertepy, wycieczki do lasu czy jeżdżenie po grząskim gruncie. Pompowane koła zapewniają wysoki komfort jazdy, którego nie da się porównać z kołami piankowymi, w jakich czuć każdy kamyk. Aby przycisnąć hamulec, należy włożyć nieco siły, jednak myślę, że tak właśnie powinno być, bo w innym przypadku wózek mógłby zatrzymywać się nie wtedy, kiedy trzeba. 

Cieszę się, że wymiary spacerówki są dość duże, dzięki czemu mój Jaś, który ma ponadprzeciętne wymiary, mieści się w niej bez problemów i na pewno będzie mógł jeździć swoją furą do końca wózkowania. W spacerówce można wozić nawet maluszka, kładąc go na płasko, dlatego inwestycja w taką furę naprawdę się opłaca - poza tym Paradise Baby to firma, której wózki nie mają wygórowanych cen, za to świetną jakość. 

Nie da się ukryć, że nie ma wózka idealnego, więc każdy posiada jakieś wady. Jedną z nich jest regulacja oparcia. Generalnie możliwe, iż tylko u nas występuje taki problem, ale czasami mamy kłopot z ustawieniem odpowiedniego nachylenia - na szczęście dzieje się to najczęściej przy jednej konkretnej pozycji (tą pomiędzy siedzącą a półleżącą). Mam wrażenie, że czasami bolce nie chcą wskoczyć w odpowiednie miejsce. Do tego niekiedy rączka dość mocno piszczy i nieco "lata" - oczywiście trzyma się bardzo mocno, ale sprawia wrażenie nieco luźnej, jednak podejrzewam, że może to być spowodowane regulacją rączki.

Naczelną wadą takich wózków jest ich waga. Na pierwszy rzut oka widać, że wózek jest duży, więc tym samym - sporo waży. Sprawiało mi to największy problem przez pierwsze miesiące po porodzie, kiedy nie mogłam dźwigać, a trzeba było codziennie wyjść na spacer - wtedy potrzebowałam czyjejś pomocy w zniesieniu wózka. Kiedy Jaś przesiadł się z gondoli do wersji spacerowej, byłam już w lepszej kondycji i sama znosiłam wózek, chociaż nie ukrywam, iż nie było to najbardziej komfortowe zajęcie w moim życiu. Jednak coś za coś - dzięki solidnemu wykonaniu spacerówki, Jaś jedzie wygodnie, niemalże jak król. Najważniejsze, aby zadowolony był ten wożony i wożący... :)