Daj sobie szansę: "Miłość z jasnego nieba" - Krystyna Mirek

Dla jednych miłość spada jak grom z jasnego nieba, robiąc kompletny bałagan w ich sercach i głowach. Z kolei inni podchodzą do tego tematu zdecydowanie rozsądniej, nie dając owemu uczuciu zawładnąć sobą zbyt szybko. Każda droga wydaje się w porządku, o ile człowiek nie zamyka się zupełnie na drugą osobę i daje jej szansę...

Angelika i Daniel wydają się dość podobni - oboje są niezależni, mocno stąpają po ziemi, a także bez problemów dążą do wyznaczonych celów. Kiedy ona chce zmusić go do podpisania niekorzystnego kontraktu, on pragnie zmienić warunki umowy. Daniel jest przekonany, że pójdzie mu łatwo, wszak jest znany z podrywania i umiejętności okręcenia każdej kobiety wokół palca. Z kolei Angelika nie daje się usidlić żadnemu osobnikowi płci przeciwnej, a jej podejście do nich jest bardzo chłodne i zachowawcze. Do tego bohaterka pragnie jak najszybciej wyjechać z Krakowa, gdzie doganiają ją demony przeszłości... Czy współpraca pomiędzy partnerami biznesowymi wyjdzie poza czysto zawodowe tereny?

Miłość wymaga zaufania. Jeżeli ma być prawdziwa, trzeba się otworzyć i wpuścić drugą osobę bardzo głęboko we własne życie. Można dzięki temu bardzo wiele zyskać, ale tyleż samo stracić. Dlatego ludzie, którzy się boją, nie potrafią naprawdę kochać.

Krystyna Mirek nie stworzyła sztampowej historii miłosnej, w której bohaterowie zostają postrzeleni przez Amora już pierwszego dnia, aby codziennie zapewniać się o swoich uczuciach i pić sobie z dzióbków. Miłość pomiędzy Danielem oraz Angeliką wzrasta powoli, a kobieta wcale nie zamierza rzucać się w ramiona ukochanego, zapominając o całym świecie i własnej tożsamości. Pragnie z nim być, jednocześnie zachowując swoją odrębność, co rzadko zdarza się w takich powieściach. Dodatkowym atutem jest obecność wspaniałych rodziców Daniela - co prawda, zbyt opiekuńczych i wścibskich, jednak ich urok oraz pomysły rozbawiały mnie za każdym razem. Za to Mateusza, przyjaciela głównego bohatera, wystrzeliłabym w kosmos wraz z jego podejściem do życia oraz rodziny... Jestem ciekawa, czy autorka pokusi się o drugi tom - w końcu zakończenie jest dość otwarte. 

Ta niepozorna historia, w której nie dzieje się nic szczególnego, a akcja płynie dość nieśpiesznie, chwyta niespodziewanie za serce. Może nie jest opowieścią niezwykle ambitną i przekazującą masę wartościowych treści, jednak ma w sobie coś wyjątkowego. Zapewne niebawem uleci z mojej pamięci, ale pewne refleksje zostaną ze mną na dłużej, bo zawsze warto pamiętać, że bycie niezależną i samodzielną kobietą w żaden sposób nie koliduje z pozwalaniem na adorowanie się przez faceta, a także pokazywanie swoich słabszych stron. Nie można dać się w pełni usidlić czy zamieść swoje potrzeby pod dywan dla wyższych celów, bo to tylko my powinnyśmy decydować o tym, czy chcemy postawić na pełną swobodę w dokonywaniu wyborów, czy jednak bardziej pasuje nam grzanie się w domowym ciepełku u boku mężczyzny, który otacza nas ciągłą opieką.

Ponadto życie Angeliki uświadamia, iż nigdy nie jest za późno na szczęśliwe dzieciństwo. Nawet jeśli nie mamy z niego zbyt radosnych wspomnień, to nie skupiajmy się jedynie na tym, czego nie przeżyliśmy, wszak dzieciństwo trwa tylko kilkanaście lat, a dorosłość kilkadziesiąt - zatem lepiej skupić się na tym co dłuższe. Kto zabroni nam cieszyć się każdą chwilą, bywać beztroskim i szalonym człowiekiem, jak również korzystać z różnych uciech, jakbyśmy byli kilkulatkami? Życie jest tylko jedno, dlatego nie warto niesutannie pielęgnować w sobie żalu, a sukcesywnie próbować o nim zapominać, skupiając na teraźniejszości oraz przyszłości, skoro przeszłości nie możemy już zmienić. Dajmy szansę samym sobie...

Miłość z jasnego nieba to moje pierwsze spotkanie z twórczością Krystyny Mirek, jednak wiem, że to dopiero początek naszej znajomości. Biorąc pod uwagę fakt, że ta powieść zbiera jedne z najniższych not (chociaż i tak nadal zadowalające!), jeśli chodzi o twórczość autorki, to aż nie mogę doczekać się jej kolejnych historii, skoro już ta jest naprawdę niezła. Na pewno przekonam się o tym w najbliższej przyszłości, do czego zachęcam, bo naprawdę warto.

Książka bierze udział w wyzwaniach: Czytamy powieści obyczajowe, Dziecięce poczytania, Indywidualne wyzwanie czytelnicze, Pod hasłem oraz Z półki.
Dane techniczne o książce
Wydawnictwo: Feeria
Data wydania: 5 lutego 2014
Liczba stron: 260
Gatunek: powieść obyczajowa