Istnieją niezwykle obszerne powieści, które nie potrafią wywołać poważniejszych emocji u czytelnika, przez co człowiek dość obojętnie podchodzi do wykreowanej rzeczywistości.  Jednak na rynku wydawniczym znajdują się również książki o niewielkiej liczbie stron, których czytanie wymaga mocnych nerwów, wszak przedstawiana historia aż fizycznie boli.

Współczesne dzieci nie wyobrażają sobie życia bez samochodu. Jeżdżą nimi do dziadków, na zakupy czy wakacje, do lekarza bądź do szkoły. Jednak nie wszystkie znają historię powstania aut, a tym bardziej nie mają świadomości tego, iż samochody zostały stworzone stosunkowo niedawno...

My, ludzie, uwielbiamy ferować wyroki i oceniać innych. Rzadko próbujemy wejść w skórę danego człowieka, wykazując się ogromem empatii. Główna bohaterka tej książki od razu prosi o nieocenianie jej, gdyż doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że w swoim życiu popełniła masę błędów, także tych, wydawałoby się, niewybaczalnych. Postawisz się w jej sytuacji czy jednak błyskawicznie skreślisz?

Rodzicielstwo to ciężki kawałek chleba - początkowo praca nad jego upieczeniem jest najczęściej prosta, lekka i przyjemna, ale później jest już tylko pod górkę. Jednak uważam, że jest to coś najpiękniejszego, co może spotkać człowieka, o ile oczywiście tego pragnie. Wydaje się, iż na rynku wydawniczym pojawia się coraz więcej lektur związanych z tą tematyką, dlatego zaintrygowała mnie jedna z nich, mianowicie  Jestem wrakiem, to jest mój dziennik. Alternatywny poradnik dla wyprutych rodziców . 

Nie miałam pojęcia, czego spodziewać się po tej lekturze. Nigdy wcześniej o niej nie słyszałam (szkoda, że nie zajrzałam do licznych opinii na portalu Goodreads), ale opis skutecznie zachęcił mnie do sięgnięcia po  Spalone mosty . Okładka także przywiodła na myśl ciepłą, przyjemną i lekką opowieść o samotnej matce zmagającej się z niełatwą rzeczywistością. Och, gdybym tylko wiedziała, na co się porywam...

Sny są nieodłącznym elementem życia każdego człowieka. Ludzie mają bardzo różne podejścia do owej tematyki - jedni wierzą w to, co im się śni, a z kolei inni nie zwracają większej uwagi na znaczenie snów, szybko o nich zapominając. Nie wiem, co akurat ty o nich myślisz, ale może sny odgrywają dużo poważniejszą rolę, niż do tej pory sądziłeś? 

Och, jak ja nie lubię jesieni! Jedynym pozytywnym aspektem tej pory roku są moje wrześniowe urodziny, ale w sumie odkąd skończyłam osiemnaście lat, to już przestałam cieszyć się tym dniem (starość nie radość!). Nienawidzę nieustannej chlapy, wszędobylskiego błota, konieczności chodzenia w kaloszach i noszenia parasolki, spadających liści, codziennych wietrznych i pochmurnych dni. Zawsze wtedy niecierpliwie wyczekuję zimy, bo wiem, że po niej w końcu nadejdzie wiosna. Nie przemawiają do mnie nawet długie wieczory, gdy można zasiąść w fotelu z książką w dłoni i ciepłą herbatą pod ręką (co w sumie jest niemożliwe, kiedy jest się mamą rozbrykanego szkraba) - serio, wolę czytać na spacerach bądź podczas drzemki dziecka, gdy za oknem jasno i słonecznie. Chociaż... może dzięki Magdalenie Majcher trochę bardziej polubię jesień?

ZWIERZĘTA WOKÓŁ NAS. PRZECIWIEŃSTWA Na świecie przebywa masa różnorakich zwierząt, które wypadałoby znać. Mieszkają one w domu albo ogrodzie, na wsi lub w lesie, w morzu albo dżungli, w stawie i nad stawem. Są zwierzęta dzikie i latające, mieszkające na śniegu, pod lodem i na piaskach pustyni. Wiele ich łączy, ale także mnóstwo dzieli...

Niemal każda dziewczynka ma w swoim życiu epizod pragnienia bycia księżniczką. W zasadzie każda dorosła kobieta marzy o rycerzu na białym koniu bądź poślubieniu księcia, który zechce przybliżyć jej nieba. Niestety często zderzenie oczekiwań z rzeczywistością bywa bolesne, ale... czy zostanie żoną takiego księcia naprawdę zbliżone byłoby do bajki? 

Moi drodzy, czas tak szybko leci, że zanim się obejrzymy, nadejdą święta, a to idealny czas na obdarowanie siebie bądź kogoś prezentami. Co według nas jest najlepszym podarunkiem? Oczywiście książki! 

Czytanie dzieciom i wraz z nimi to jedna z najlepszych opcji spędzania wspólnego czasu. Kiedy tylko mogę, a w zasadzie wtedy, gdy mój syn ma na to ochotę, obkładamy się książkami z jego biblioteczki, przeglądając wszystkie i wyszykując w nich tego, co najbardziej interesujące. Nie trwa to zbyt długo, ponieważ moje dziecko nie potrafi skupić się na czymś dłużej niż trzy minuty (i to jak dobrze pójdzie), jednak najważniejsze, że książki uwielbia i przewraca kilkadziesiąt razy w ciągu dnia. Aktualnie ma bzika na punkcie pojazdów oraz zwierząt, zatem zaopatruję go głównie w takie pozycje. Kiedy na stronie  wydawnictwa Adamada  ujrzałam nowe tytuły, wiedziałam, że kilka z nich musi trafić do nas. Dzisiaj przedstawię Wam świetną serię lektur przeznaczonych dla najmłodszych czytelników - mój Jaś ma już swoją ulubioną część (oczywiście ta z kotkiem na okładce). 

Reportaż to gatunek literacki, który bardzo lubię, chociaż sięgam po niego dużo rzadziej niż chciałabym. Jednak teraz mam zamiar to zmienić, bo znowu rozkochałam się w literaturze faktu. Uwielbiam w niej to, że przedstawia ludzkie życie bez koloryzowania i upiększania go. Pokazuje ból, ludzkie tragedie i małe radości, czyli wszystko to, co przydarza się nam każdego dnia.

Wszyscy ludzie, w tym także ci najmłodsi, każdego dnia muszą mierzyć się z różnorodnymi wyzwaniami. Często widzę, że wielu dorosłych bagatelizuje problemy, z jakimi zmagają się ich pociechy, co nie powinno mieć miejsca. Należy o mniej i bardziej istotnych sprawach rozmawiać z maluchami, żeby wyrosły na mądrych, pewnych siebie oraz zaradnych ludzi. 

Wyobraź sobie, że masz wspaniałą rodzinę, której niczego nie brakuje. Pewnego dnia budzisz się i już wiesz, iż coś się zmieniło. Zaglądasz do pokoju swojego dziecka, a jego tam nie ma. Przez kolejne osiem lat nie masz pojęcia, czy twoja córka nadal żyje, czy ktoś w tej chwili robi jej krzywdę, a może od długiego czasu leży gdzieś nieżywa. Nie możesz zrobić nic, aby do ciebie wróciła, bo nawet nie wiesz, gdzie  szukać. To musi boleć. Cholernie boleć.

Nawet ja, totalna amatorka w czytaniu thrillerów, zdążyłam zauważyć, iż ostatnio bardzo modne staje się tworzenie historii, w których ktoś ma chorą obsesję na punkcie jakiejś rodziny i pragnie zbliżyć się do niej za wszelką cenę. Tylko w tym roku pojawiło się ich wiele na rynku wydawniczym, a  Idealne życie  jest trzecią książką o tej tematyce, którą przeczytałam w ostatnim czasie. Jak wypadła na tle pozostałych?

Mamy to istoty, które muszą być zawsze w pełnej gotowości, aby pomagać członkom swojej rodziny i ogarniać wszystko dookoła. Niestety czasami nawet one potrzebują odpoczynku oraz wytchnienia, szczególnie kiedy dopada je wstrętne choróbsko. Wtedy tata bądź inni członkowie rodziny muszą zająć się domowym rozgardiaszem, co bywa bardziej męczące, niż wydawałoby się na pierwszy rzut oka...

Wiele razy narzekamy na to, że życie nas nie oszczędza i zrzuca nam kłody pod nogi. Jednak często kiedy poradzimy sobie z danym kłopotem, zapominamy o nim - aż pojawia się kolejna trudna sytuacja. Może zamiast użalać się nad sobą, powinniśmy uświadomić sobie, że bez tych złych doświadczeń, nigdy nie bylibyśmy tacy jak teraz, a na pewno nie docenialibyśmy szczęśliwych chwil?