Wszyscy potrzebujemy miłości: "Zanim wstanie dla nas słońce" - Gabriela Gargaś

My, ludzie, uwielbiamy ferować wyroki i oceniać innych. Rzadko próbujemy wejść w skórę danego człowieka, wykazując się ogromem empatii. Główna bohaterka tej książki od razu prosi o nieocenianie jej, gdyż doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że w swoim życiu popełniła masę błędów, także tych, wydawałoby się, niewybaczalnych. Postawisz się w jej sytuacji czy jednak błyskawicznie skreślisz?

Stefania jest położną zakochaną w swojej pracy, a po pewnym czasie zaczyna darzyć uczuciem nie tylko swój zawód, ale także lekarza, z którym spędza ogrom czasu. Kobieta oddala się od męża i córki, a gdy Liwia odkrywa ów romans, wyjeżdża do babci, gdzie poznaje Filipa. Następstwem tej znajomości jest ciąża nastolatki. Przy porodzie Liwii towarzyszy jej Stefania, która dokonuje czegoś, czego później żałuje przez całe życie...

Nieważne, jak ciemna jest noc, zawsze w końcu nastaje po niej dzień. A kolejny dzień to nowa historia, którą sami spisujemy. W życiu każdego człowieka zdarzają się mniejsze i większe nieszczęścia, ale życie toczy się dalej, czy tego chcemy, czy nie. W chwili największego smutku spójrz na barwne skrzydła motyla, na wschodzące słońce, na szumiące morze. Weź głęboki oddech. Opatrz rany i ruszaj przed siebie... Zawsze przed siebie. *

Gabriela Gargaś dotyka problemów, o jakich ciężko mówić, przedstawiając je w niezwykle lekki sposób, przez co książkę czyta się błyskawicznie, nawet pomimo literówek. Życie nie rozpieszcza bohaterów - pojawia się w nim wątek zdrady, aborcji, przemocy domowej, samotności, śmierci, opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, chorobliwej zazdrości i manipulacji czy niebezpiecznych zachowań wśród młodzieży.

Zanim wstanie dla nas słońce to drugi tom serii 'Między nami'. Generalnie można czytać je niezależnie od siebie, jednak ja najpierw sięgnęłam po Taką jak ty i taką kolejność polecam. Zanim wstanie dla nas słońce jest niejako wyjaśnieniem tego, co zadziało się w pierwszej części, przedstawiając wydarzenia sprzed porodu Liwii, a także te już po. W zasadzie dość mocno zaskoczyła mnie ta historia, gdyż byłam nastawiona na zagłębienie się w życie Stefanii, a duża część książki dotyczy perypetii chłopaka Liwii oraz jego rodziców. Niemniej bardzo cieszę się, iż autorka sięgnęła po temat przemocy domowej w nieco innej wersji, o jakiej zbyt rzadko się mówi, wszak nieczęsto słyszymy o mężczyźnie w roli ofiary.

Człowiek jest istotą stadną, dlatego nawet ci, którzy uwielbiają samotność, w końcu zapragną obecności drugiej osoby. Każdy z nas potrzebuje miłości, a kiedy tkwi w związku, gdzie zapanowała nuda oraz stagnacja, to albo zaczyna walczyć o niego, albo szuka ciepła i bliskości u innych ludzi. Druga opcja początkowo przynosi wiele euforii, jednak po pewnym czasie spotyka się z morzem łez i cierpienia. Zdrada zawsze boli, szczególnie kiedy małżonkowie mają dzieci. Warto walczyć o rodzinę, jednak nie za wszelką cenę, bo czasami kiedy atmosfera jest tak gęsta, że można kroić ją nożem, a partnerzy nie potrafią nawiązać żadnej nici porozumienia, lepiej rozejść się, aby nie wyrządzać sobie jeszcze większej krzywdy. Nie da się zbudować szczęścia na czyimś nieszczęściu. Nigdy. 

* cytat ze str. 391

Książka bierze udział w wyzwaniach: Czytamy nowości, Czytamy powieści obyczajowe oraz Dziecięce poczytania.

Dane techniczne o książce
Wydawnictwo: Filia 

Seria/cykl: Między nami

Data wydania: 27 września 2017
Liczba stron: 406
Gatunek: powieść obyczajowa