Nic nie jest na pewno: "Czasami kłamię" - Alice Feeney

Każdy z nas kłamie. Jedna osoba robi to subtelnie i niezbyt często, a druga łże notorycznie, niekiedy gubiąc się w swoich wymysłach. Ciężko jest oddzielić ziarno od plew, zatem czapki z głów, jeżeli komuś się to udaje. 

Amber Reynolds jest w śpiączce, ponieważ miała wypadek samochodowy. Kobieta podejrzewa, że mąż zdradza ją z jej siostrą. Umysł Amber powoli zaczyna pracować, podsyłając różnorodne wspomnienia. Jednak które są autentyczne, a jakie wydają się jedynie jej wyobrażeniami? Pamiętajcie jedno - główna bohaterka czasami kłamie...

Rozciągnięty czas pokrywa cisza niewypowiedzianych słów. Są ich całe ściany, każda litera, każda sylaba kładzie się na poprzedniej, wznosząc niestabilną konstrukcję z nieodpowiedzianych pytań. Zaprawa z kłamstw spaja je, by się nie rozpadły. Gdyby nie te wszystkie kłamstwa, już dawno by runęły. A tak wybudowaliśmy sobie więzienie. * 

Tę opinię tworzę na świeżo po przeczytaniu książki i przyznam szczerze, że bardzo ciężko jest mi sklecić kilka sensownych zdań. Nie mam pojęcia, jak mam przedstawić swoje wrażenia, aby nie zaspoilerować niczego, chociaż z drugiej strony... obojętnie, co bym napisała, to i tak nikt nie wie (łącznie ze mną), co będzie prawdą, a co kłamstwem.

Cała historia podzielona jest na trzy strefy czasowe: TERAZ (czas po wypadku, kiedy Amber tkwi w śpiączce), WTEDY (dni przed samym wypadkiem) oraz PRZEDTEM (rok 1992 oraz 1993, czyli wspomnienia z dzieciństwa, które poznajemy dzięki wpisom z pamiętnika). O dziwo, te skoki pomiędzy rozdziałami nie sprawiły mi większego problemu z rozeznaniem się w opowieści, co mnie bardzo cieszy. Jedynym zgrzytem, jaki naprawdę mocno irytuje mnie w wielu książkach, to niezwykle swobodne podejście do picia alkoholu w ciąży oraz prowadzenia pojazdów po spożyciu procentów. Szlag mnie trafia, kiedy natrafiam na tego typu zachowania zarówno w powieściach, jak i rzeczywistym życiu. 

Wszyscy jesteśmy tylko duchami ludzi, za których się uważaliśmy, i podróbkami ludzi, którymi pragnęliśmy być. **

Czasami kłamię to przerażająca lektura, bo nikogo nie powinniśmy bać się tak jak drugiego człowieka. Nikt nas nie skrzywdzi tak mocno jak on. Cała historia trzyma w nieustannym napięciu, na długo po zamknięciu ostatniej strony. Generalnie jestem wdzięczna autorce, że zaskoczyła mnie, a to nie zdarza się zbyt często, ponieważ jestem tak podejrzliwa, iż najczęściej domyślam się zakończenia. Jednak z drugiej strony nadal tkwię w swoistym marazmie, wszak jestem fanką konkretnych oraz jednoznacznych finałów, a w tym przypadku nadal niczego nie jestem pewna.

Alice Feeney napisała nietuzinkową książkę, która na pewno pozostanie na długo w mojej pamięci. Autorka umiejętnie wodzi za nos, na koniec i tak pozostawiając w totalnej niewiedzy oraz głębokim zagubieniu.

* cytat pochodzi ze str. 167

** cytat pochodzi ze str. 268

Książka bierze udział w wyzwaniach: Czytamy nowości, Czytamy powieści obyczajowe, Dziecięce poczytania oraz Pod hasłem.

Dane techniczne o książce

Tytuł oryginału: Sometimes I Lie

Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 25 października 2017 
Liczba stron: 400 
Gatunek: thriller