Paulo Coelho w spódnicy?: "Bóg nigdy nie mruga" - Regina Brett

Książki Reginy Brett szturmem wkradły się na polski rynek już jakiś czas temu. Niemal na każdym blogu natykałam się na peany pochwalne w kierunku jej twórczości, także kiedy ujrzałam Bóg nigdy nie mruga na bibliotecznej półce, bez zastanowienia zabrałam ów tytuł do domu. Kolejny raz przekonałam się, iż muszę mieć spaczony gust, bo to, co podoba się większości, najczęściej nigdy mnie nie przekonuje. Widocznie lubię brnąć pod prąd...

Regina Brett to sześćdziesięciolatka pochodząca z wielodzietnej rodziny, której życie nie rozpieszczało. Specyficzna i napięta więź z ojcem, wikłanie się w związki z nieodpowiednimi mężczyznami, nadużywanie alkoholu w wieku nastoletnim, samotne macierzyństwo, a w końcu nowotwór. Przez wiele lat kobieta miała wrażenie, że w momencie jej przyjścia na świat, Bóg mrugnął, nie zauważając jej narodzin, przez co nie wiedział o jej istnieniu i nie pomagał jej w ciężkich momentach. W końcu uświadomiła sobie, iż nie jest sama, a o własne szczęście trzeba walczyć każdego dnia.

To wybór, a nie przypadek, decyduje o twoim przeznaczeniu. Sam musisz zdecydować, ile jesteś wart, jaką odgrywasz rolę w świecie i w jaki sposób nadajesz mu sens. Nikt inny nie dysponuje tym, co ty - twoim zestawem talentów, pomysłów, zainteresowań. Jesteś oryginalnym egzemplarzem. Arcydziełem.* 

Od zawsze lubiłam czytać felietony, bo są na tyle krótką i interesującą formą literacką, że można ich przeczytać sporo przy niewielkim nakładzie czasu. Przynajmniej tak było do tej pory... Tę książkę czytałam ponad miesiąc i niestety muszę przyznać, że odłożyłam ją kilkadziesiąt stron przed końcem. Jestem przekonana, iż dałabym radę dotrwać do końca, ale powiedziałam sobie "dość". Ile można czytać dosłownie to samo, tylko ujęte w nieco innych słowach? Z tego względu na pewno nie sięgnę po żaden inny tytuł autorki, bo zapewne opiera się na tym samym schemacie, a mój czas jest zdecydowanie zbyt cenny, żeby marnować go w taki sposób.

Nie jest to zła książka, bo zdaję sobie sprawę z tego, że wiele osób może zachwycić się tą pozycją, a sama Regina Brett uplasuje się u niektórych na podium najlepszych pisarzy. Znam też ludzi, którzy z miejsca zachwyciliby się jej twórczością, ale ja zdecydowanie nie należę do tej grupy. Nie mam talentu pisarskiego i nigdy nie wydałabym niczego pod swoim nazwiskiem, jednak mam nieodparte wrażenie, że jeśli już zabrałabym się za to, mój utwór nie byłby dużo gorszy od tego, co stworzyła Brett. Jej porady nie są odkrywcze ani inspirujące - mógłby napisać je dosłownie każdy. W moim odczuciu są to kompletne banały... Owszem, na pewnym etapie życia mogą przydać się komuś, ale ja mogłabym zaserwować je zupełnie za darmo. 

Walcz o swoje marzenia. Niczego nie odkładaj na później. Traktuj każdy dzień jak wyjątkowy dar. Nie zazdrość, bo to strata czasu. Co cię nie zabije, to cię wzmocni. Uwierz w cuda. Nie porównuj siebie z innymi. Życie jest wspaniałym prezentem. Czas leczy rany. Walcz o to, co kochasz. Czy naprawdę trzeba serwować ludziom takie wyświechtane frazesy ubrane w pięknie brzmiące słowa? Do tego autorka udziela jeszcze kilku istotnych porad: oddychaj, starość jest świetna, czytaj Księgę Psalmów niezależnie od wiary, wychodź z domu każdego dnia, śpij w lepszej pościeli i włóż elegancką bieliznę, bądź ekscentryczny, zacznij odkładać dziesięć procent na emeryturę już od pierwszej wypłaty, co miesiąc spłacaj zadłużenie na kartach kredytowych. Litości...

Wiem, że owe zdania wyrwane są z kontekstu, bo Regina Brett opiera te słowa na konkretnych przykładach z życia, ale... i tak mnie to nie przekonuje, a wręcz utwierdza w przekonaniu, że jest ona takim Paulo Coelho w spódnicy. W tym miejscu przyznaję, iż sama dałam się kiedyś ponieść fali popularności tego brazylijskiego pisarza i nawet miło to wspominam! Niemniej te czasy bezpowrotnie minęły, a ja wymagam dużo więcej... może niekiedy zbyt wiele?  

Nie chcę, abyście mnie źle zrozumieli. W żadnym wypadku nie chcę wyśmiewać osób, którym twórczość tej kobiety skradła serca - szanuję was i rozumiem, iż mogliście zauroczyć się jej felietonami, szczególnie jeśli w momencie sięgania po jej utwory, staliście na życiowym rozwidleniu dróg. Mnie niestety felietony Brett nie kupiły, a wręcz znużyły oraz wymęczyły. Z tego względu moją przygodę z jej twórczością zakończę na tym etapie.

* cytat ze str. 89

Książka bierze udział w wyzwaniach: Czytamy powieści obyczajowe, Dziecięce poczytania, Grunt to okładka oraz Pod hasłem.

Dane techniczne o książce
Tytuł oryginału: God Never Blinks. 50 Lessons for Life's Little Detours

Wydawnictwo: Insignis

Data wydania: 7 listopada 2012
Liczba stron: 320
Gatunek: poradnik