Wyjątkowy debiut: "Przeźroczysty chłopiec" - Antonina Krzysztoń

Antonina Krzysztoń może być niektórym znana ze swojej twórczości zaliczanej do nurtu piosenki śpiewanej. Do tego jest ona kompozytorką i autorką tekstów, a od niedawna także... pisarką. Przeźroczysty chłopiec to jej debiut. Jak spisała się w nowej roli? 

Franek ostatni rok uczęszcza do przedszkola, bo w następnym rozpocznie szkolną przygodę. Wraz z czytelnikami dzieli się swoimi spostrzeżeniami, zmartwieniami i radościami, zarówno dotyczącymi życia rodzinnego, jak i tego wśród rówieśników. Czytelnicy w podobnym wieku od razu zrozumieją Frania, a dorośli z przyjemnością na chwilę powrócą do dawnych lat...

Główny bohater to kilkulatek, z którym mogą utożsamić się wszystkie dzieci w podobnym (i nie tylko) wieku. Chłopiec marzy o większej ilości czasu spędzanym z rodzicami - mamę widuje wieczorami, a tata przebąkuje o wyjeździe do innego kraju. Okropnie tęskni za swoim ukochanym dziadkiem, dla którego był oczkiem w głowie. Franek chciałby częściej czuć się ważnym i zauważanym, ale nie wie, jak mógłby to zrobić, kiedy dorośli są tak zabiegani oraz zajęci swoimi sprawami. 

Od samego początku da się odczuć, że autorka ma do czynienia z poezją (w tym przypadku - śpiewaną, ale jednak). Sposób narracji jest specyficzny, bo chłopiec w bezpośredni sposób zwraca się do czytelnika, dzięki czemu dzieci łatwiej poczują więź z głównym bohaterem. Z jednej strony Antonina Krzysztoń wkłada w usta Franka słowa, którymi niekoniecznie posługuje się rzesza pięcio- czy sześciolatków, a z drugiej niekiedy idealnie odwzorowuje dziecięce myślenie. Dość mocnym akcentem jest tutaj swego rodzaju wątek magiczny, za czym ewidentnie nie przepadam, dlatego jest to dla mnie akurat negatywna strona tej opowieści, ale podobno nierealne rzeczy widzą tylko dzieci i wtajemniczeni dorośli, także może po prostu jeszcze do tego nie dojrzałam mentalnie albo po prostu wyrosłam już z myślenia magicznego.

Na pewno jest to nietuzinkowa oraz wyjątkowa historia, przekazująca sporo prawd o życiu, jakie powinno przekazać się nie tylko młodym osobom, ale także (może szczególnie?) dorosłym. Istota przyjaźni, tęsknota za bliskimi, wyścig szczurów, brak pieniędzy na zachcianki, zazdrość, nauka tolerancji... Do tego czarno-białe ilustracje, dość oryginalne w swojej prostocie. Może to jest właśnie klucz do kilkuletnich serc? 

Książka bierze udział w wyzwaniach: Czytamy nowości, Dziecięce poczytania, Pod hasłem oraz Powrót do dzieciństwa.

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data wydania: 14 września 2017

Liczba stron: 176
Gatunek: literatura dziecięca