Proszę o więcej: "Consolation" i "Conviction" - Corinne Michaels

Dopóki wydawnictwo Szósty Zmysł nie postanowiło wydać książek Corrine Michaels, kompletnie nie miałam pojęcia o istnieniu tej pisarki. Jej Consolation Duet skradł serca rzeszy czytelniczek, rozłamując je na setki kawałków oraz powalając na kolana. Z tego względu zaczęłam się bać, że stanie się to, co dotyka mnie bardzo często podczas sięgania po niezwykle zachwalane lektury, kiedy historie zupełnie mnie nie porywają, a ja nie potrafię pojąć fenomenu danego autora. Jednak świat należy do odważnych, dlatego od razu zabrałam się za dwa tomy, aby móc wyrobić sobie własne zdanie na temat twórczości Michaels. 

Świat Natalie wali się jak domek z kart, kiedy dowiaduje się o śmierci swojego męża. Ma dopiero 27 lat, a pod sercem nosi córkę, która właśnie straciła ojca. Ogromnym oparciem w tych trudnych chwilach okazuje się Liam, najlepszy przyjaciel zmarłego, chociaż główna bohaterka stara się zbudować wokół siebie mur. Jednak Liam, kawałek po kawałku stara się go rozbić wszystkim, czym tylko potrafi, aby zobaczyć uśmiech na twarzy kobiety, która z dnia na dzień budzi w nim głęboko skrywane uczucia. 

Conviction to kontynuacja rodzącej się miłości pomiędzy Natalie a Liamem, która zostaje wystawiona na próbę. W ich życiu pojawia się ktoś, kto nie może pojąć, jak szybko oboje zapomnieli o śmierci Aarona. Z tego co zdążyłam się zorientować, pierwsza część wywarła na innych nieco lepsze wrażenie niż druga. Zatem znowu będę w mniejszości... Obie książki są na bardzo podobnym poziomie, jednak Conviction wywarło we mnie dużo więcej emocji, pomimo braku zaskoczeń.

Gdy nasi mężczyźni wyjeżdżają, składamy resztki serc do kupy, aby przetrwać nadchodzące dni. Nie wszyscy rozumieją to, co robimy. Mówią, że tak, ale to nie zawsze droga usłana różami. Odkładamy obawy na bok i przyklejamy do twarzy sztuczne uśmiechy, bo tak należy. Żony wojskowych nie są silne, ponieważ chcą takie być. One muszą takie być. *

Zawsze sięgnięcie po kolejny tom zajmuje mi dobrych parę miesięcy. Nie przypominam sobie, abym kiedykolwiek przeczytała drugą część cyklu zaraz po pierwszej - w tym przypadku właśnie to miało miejsce. W wielu miejscach natrafiałam na opinie o zakończeniu Consolation, wbijającym w fotel, dlatego już po pierwszych kartkach domyśliłam się go i miałam rację. Z tego względu finał nie wprawił mnie w osłupienie, ponieważ wiedziałam, że autorka dokładnie do tego dąży. To samo dotyczy Conviction i nie tylko samego zakończenia, ale także pewnej informacji w środku powieści, która wstrząsnęła światem głównej bohaterki, budząc w niej mnóstwo obaw i jednocześnie sprawiając ogrom radości. 

Oczywiście nie obyło się bez kilku wpadek. Po pierwsze - literówki. Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że rzadko kiedy człowiek wyłapie wszystkie błędy, bo niektóre potrafią skryć się w mrocznych zakamarkach, ujawniając się w najmniej spodziewanym momencie. Przymknęłabym oko na kilka literówek, ale zdecydowanie było ich zbyt dużo. Po drugie, kiedy po raz pierwszy, drugi i trzeci przeczytałam o "rozpadaniu się na kawałki", doszłam do wniosku, iż to niekiedy bardzo trafne oraz ciekawe określenie. Jednak jeśli pojawia się ono notorycznie, w końcu może człowiekowi zbrzydnąć. Istnieje spore prawdopodobieństwo, że nie jest to wina tłumacza, a ten tekst wyszedł od samej Corinne, która mogłaby zastąpić go także innymi, bo przez te nieustanne powtórki traci swój urok. Na koniec muszę jeszcze dodać to, co nieustannie widzę w amerykańskich książkach - jazda samochodem po alkoholu. Rozumiem, że ich trunki są słabsze niż nasze, aczkolwiek mówię kategoryczne "nie!" wsiadaniu za kierownicę po jakiejkolwiek dawce procentów. 

Bardzo podziwiam kobiety, których mężowie wyjeżdżają na misje i każdego dnia stają ze śmiercią twarzą w twarz. Zdaję sobie sprawę z tego, że tak naprawdę może ona dopaść nas, niezależnie od tego, czy znajdujemy się daleko od domu, jednak znajdując się w środku piekła, prawdopodobieństwo śmierci jest dużo wyższe. Miesiące pełne strachu, igranie z losem, nieustanne wyczekiwanie na ujrzenie ukochanego w pełni sił...  Szczególnie jeśli czeka się na mężczyznę w typie Liama. O mamusiu, co to za facet! Do tej pory zawsze brałam z przymrużeniem oka wszelkie teksty typu "znalazłam książkowego męża", ale tym razem nie odpuszczę. Liamie, wszyscy faceci powinni przeczytać ten cykl, aby wiedzieć, jak wygląda i zachowuje się mężczyzna marzeń!

Jeżeli na polskim rynku wydawniczym pojawią się kolejne powieści Corinne Michaels, to sięgnę po nie bez zastanowienia. Są to naprawdę porządne romanse - nie są to historie wybitne, ale w swojej kategorii biją wiele lektur na głowę. Oprócz wątku miłosnego poruszają także inne tematy, jak śmierć, bolesne rozstanie, zdrady, problemy z płodnością, poronienia, walkę z samym sobą, zespół stresu pourazowego, przyjaźń czy samotne macierzyństwo, dlatego daleko im od typowych odmóżdżaczy. 

* cytat ze str. 201 (Conviction)

Książki biorą udział w wyzwaniach: Dziecięce poczytania Bonusowe, Grunt to okładka oraz Pod hasłem.

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Szósty Zmysł

Data wydania: 11 października 2017 / 5 grudnia 2017

Liczba stron: 346 / 358
Gatunek: romans