Zazdrość niszczy: "Wszystkie pory uczuć. Zima" - Magdalena Majcher [PRZEDPREMIEROWO!]

Mam już całkiem niezłe rozeznanie w twórczości Magdaleny Majcher, ponieważ przed sięgnięciem po Wszystkie pory uczuć. Zima poznałam już trzy inne książki autorki, także wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Przynajmniej tak mi się wydawało, bo historia, którą właśnie skończyłam, odbiega od tych poznanych do tej pory...

Róża zawsze na pierwszym miejscu stawiała dobro innych ludzi, siebie spychając na drugi plan. Całe swoje życie poświęciła opiece nad siostrą oraz wychowankami z domu dziecka. Będąc już dość mocno dojrzałą kobietą, w końcu decyduje się na bycie szczęśliwą u boku wieloletniego współpracownika o gołębim sercu. Jednak wspomnienia z młodości nadal są żywe, a kobieta bije się z myślami, nie mając pojęcia, czy warto rozliczyć się z przeszłością po tylu latach.  

Główną bohaterkę poznałam już w pierwszej części cyklu, gdzie z miejsca zapałałam do niej sympatią. Kto by pomyślał, że tak wspaniała i życzliwa osoba, przeszła piekło wiele lat temu. Nadal jestem pełna podziwu jej wytrwałości, szczególnie mając u boku siostrę, która od zawsze charakteryzowała się chorobliwą zazdrością o Różę, a także dobrobyt, w jakim niektórym przyszło żyć. Miłka już w dniu narodzin dostała taryfę ulgową od wszystkich, którzy jej wszelkie niepowodzenia oraz złe zachowania tłumaczyli niedostatkami intelektualnymi. Cóż, jak na osobę opóźnioną, świetnie radziła sobie z przekonywaniem ludzi do własnego zdania czy lawirowaniem pomiędzy jednym kłamstwem a drugim. Wiele słów ciśnie mi się na usta, a raczej klawiaturę, ale nie chcę zabrać wam przyjemności z samodzielnego odkrywania prawdy, zatem zakończę ten temat, póki jeszcze trzymam nerwy na wodzy. 

Cieszę się, iż Magdalena Majcher podchodzi z rozwagą do poruszanych tematów, nie zarzucając nas ogromem problemów, w czym lubują się niektóre autorki, ale umiejętnie je wyważa. Ta książka obraca się wokół kilku pobocznych wątków, jednak nie spychając na bok głównej sprawy. Tym samym jest tu miejsce na śmierć bliskich, niesprawiedliwe traktowanie dzieci i obarczanie jednego z nich odpowiedzialnością za rodzeństwo, nakładanie na potomstwo zbyt dużej ilości obowiązków czy młodzieńczą miłość i pierwszy raz.

Już pierwsza część cyklu przypadła mi do gustu. Podejrzewałam, że moje wrażenia dotyczące drugiego tomu będą podobne, ale będąc w zgodzie ze sobą, uważam, iż Zima zasługuje przynajmniej na jedną ocenę wyżej. Początkowo akcja płynie wolno i bez większych fajerwerków, ale wkraczając do drugiej części książki, zawierającej wspomnienia dotyczące dzieciństwa i młodości Róży, wszystko nabiera tempa, a czytelnik poznaje tajemnicę, która rzuciła cień na życie kilku osób. Dodatkowym atutem jest podróż w przeszłość ściśle powiązaną z komunistyczną propagandą, długaśnymi kolejkami, zakupami na kartki, prawdziwie mroźnymi zimami bądź przepięknymi piosenkami, które nadal nie straciły na wartości.

Nawet nie przyszłoby mi do głowy, że w tej powieści obyczajowej znajdzie się miejsce dla wątku kryminalnego, który naprawdę trzyma w napięciu i sprawia, iż nie sposób odłożyć książki na bok. Teraz czekam niecierpliwie, aż Magdalena Majcher dokończy cały cykl (spodziewam się przybliżenia życiorysu Antoniny, ewentualnie Weroniki), a później zaskoczy nas lekturą z dreszczykiem - to byłaby z pewnością intrygująca przygoda. 

Po ten cykl spokojnie można sięgnąć bez zachowania chronologii, chociaż ja mam bzika na tym punkcie i jednak zawsze gorąco zachęcam, aby trzymać się ustalonego rytmu wydawania poszczególnych tytułów. Jedno jest pewne - jeżeli pragniecie przekonać się, jak błaha i niepozorna decyzja może zmienić bieg życia wielu osób, a w niektórych przypadkach nawet je zakończyć, a także uświadomić sobie, że nigdy nie możemy być stuprocentowo pewni tego, co mówią nam nawet ci najbliżsi, to koniecznie sięgnijcie po tę książkę.

Książka bierze udział w wyzwaniach: Dziecięce poczytania Bonusowe, Grunt to okładka oraz Pod hasłem.

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Pascal 

Seria/cykl: Wszystkie pory uczuć

Data wydania: 17 stycznia 2018

Liczba stron: 368

Gatunek: powieść obyczajowa