Na dobre i na złe: "Wszystkie pory uczuć. Wiosna" - Magdalena Majcher [PRZEDPREMIEROWO!]

Przeciętny Polak ma nikłe wyobrażenie o tym, jak wygląda adopcyjna rzeczywistość w naszym kraju, a także jak istotna jest totalna abstynencja w ciąży. Miesięcznie czytam wiele powieści i nie przypominam sobie, aby którakolwiek uświadamiała, że alkohol nawet w najmniejszych dawkach może nieodwracalnie uszkodzić płód. Wręcz przeciwnie - nierzadko czytam, jak to ciężarne mamy piją niejednego drinka, kompletnie nie zwracając uwagi na swój stan, czyniąc to za aprobatą reszty. Jest to totalnie nieodpowiedzialne!

Ewelina i Adrian pragną dziecka, decydując się na adopcję. Ich wyobrażenia o przysposobieniu dziecka mocno odstają od rzeczywistości, jakiej doświadczają, kiedy do ich domu trafia dziewięcioletni Piotrek borykający się z FAS, czyli alkoholowym zespołem płodowym...

Strach przed rozłożeniem skrzydeł nie chroni przed upadkiem. Im głośniej powtarzamy biegnącemu dziecku "nie biegnij", tym częściej ono się przewraca. Nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć biegu wydarzeń. Ale czy niepewność jutra jest powodem, aby zrezygnować ze szczęścia, poddać się bez walki? *

Bycie rodzicem biologicznym nie wymaga przechodzenia żadnych szkoleń czy testów - masz dziecko i musisz się nim zająć, poznając nie tylko nowego członka rodziny, ale także siebie. Sytuacja wygląda zupełnie inaczej, kiedy jesteś rodzicem adopcyjnym. Żeby nim zostać, musisz przejść wiele kursów i spełniać odgórne wymagania, niekiedy wiele lat czekając na swoją pociechę. Rzadko adopcja polega na zostaniu rodzicem uroczego noworodka bądź niemowlaka, które z miejsca zapała miłością do mamy i taty, będąc wdzięcznym za okazaną troskę, cierpliwość i czułość. Wiele dzieci posiada różnorakie deficyty, choroby czy zaburzenia rozwojowe, w tym niekiedy alkoholowy zespół płodowy.

Społeczna świadomość o szkodliwości alkoholu na płód jest na dużo niższym poziomie niż powinna. Niejednokrotnie sama słyszałam, także od bardzo wyuoczonych lekarzy, że dwie lampki wina nie zaszkodzą. Na szczęście miałam swój rozum i przez cały okres ciąży nie zamoczyłam nawet ust w szklance z piwem, chyba, że było ono totalnie bezalkoholowe (żadne 0,5% tylko 0%), a i tak zdarzało się to niezwykle rzadko. Wiele osób powie: "jedno piwo nie zaszkodzi" - przepraszam, ale skąd taka pewność? Każda ilość alkoholu niesie ryzyko wystąpienia zaburzeń, dlatego mówmy kategoryczne NIE dla picia w ciąży. Wiem, że niestety nie uratujemy całego świata, szczególnie kobiet zagubionych czy z dysfunkcyjnych rodzin, pozbawionych dobrego przykładu, ale róbmy wszystko, co w naszej mocy. Na własne oczy widziałam dzieci, które na pierwszy rzut oka przejawiają wiele cech, nie tylko fizycznych, świadczących o tym, iż ich matki nie wystrzegały się mocniejszych trunków, nosząc je pod sercem. To naprawdę biedne istotki, od samego początku mające pod górkę...

Ta część cyklu porusza tematykę najbliższą mojemu sercu, ponieważ bez zastanowienia sięgam po każdą książkę o macierzyństwie. Ponadto wszelkie sprawy związane z przysposobieniem dziecka oraz różnorakimi problemami, z jakimi borykają się mieszkańcy domów dziecka nie są mi obce, ponieważ wałkowałam tę problematykę przez całe swoje studia, do tego przez ponad dwa lata kilka dni w tygodniu spędzałam w całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej, będąc tam wolontariuszką. Napatrzyłam się i nasłuchałam, więc jestem w tym niewielkim procencie osób, które mają sporą wiedzę w kwestiach poruszanych przez Magdalenę Majcher. Autorka naprawdę dokonała porządnego researchu, za co należy się jej pochwała, bo nie wszyscy pisarze to czynią. Do tego należy się jej ogromny szacunek za to, iż nie ocenia matek alkoholiczek, chociaż mogła to zrobić, ale to nie na tym rzecz polega... Pani Magdaleno, czapki z głów!

Tym razem nie dzieje się tak wiele jak w Zimie, gdzie autorka totalnie mnie zaskoczyła. W tej części przeszkadzała mi chronologia zmieniana niemal co każdy rozdział, ale generalnie to jedyny tak widoczny mankament, który mi nie podszedł. Wszystkie pory uczuć. Wiosna swoją dość leniwą akcją oraz tematyką bardziej przypomina mi pierwszy tom cyklu, który zdecydowanie znajduje się na liście moich ulubionych. Piękne okładki tworzące idealną całość, a do tego poważne problemy przedstawione w lekki i przystępny sposób - czego chcieć więcej? Chyba tylko niecierpliwie czekać na ostatnią część.

* cytat ze str. 382-383

Książka bierze udział w wyzwaniach: Dziecięce poczytania Bonusowe, Grunt to okładka oraz Pod hasłem.

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Pascal 

Seria/cykl: Wszystkie pory uczuć

Data wydania: 14 marca 2018

Liczba stron: 400

Gatunek: powieść obyczajowa