Świetny debiut: "W cieniu magnolii" - Anna Płowiec

Sięganie po debiuty jest dość ryzykowne, ponieważ nierzadko pisarze dopiero rozpoczynają swoją karierę i nieraz brakuje im doświadczenia, a styl wymaga jeszcze poprawek. Z drugiej strony od czegoś trzeba zacząć, dlatego ostatnio dałam szansę Annie Płowiec, która została w pełni wykorzystana. Chciałabym, aby wszystkie debiuty tak wyglądały!

Kiedy na progu domu Alicji staje Janek, jej dawna miłość, kobieta jest w szoku. Na drodze ich miłości stanął Leszek, ówczesny chłopak głównej bohaterki, która ze względu na jego porywczy charakter bała się o zdrowie, a nawet życie Janka, dlatego zrezygnowała z tego uczucia. Czy po dwudziestu latach można jeszcze zawalczyć o miłość?

Ta historia prowadzona jest na dwóch płaszczyznach - momentami traktuje o aktualnych wydarzeniach, ale w dużej części dotyka losów z młodości bohaterów. Anna Płowiec w uroczy sposób ukazuje niepowtarzalny klimat lat 90-tych, który wręcz chłonęłam, a muszę przyznać, że sama urodziłam się w 1991 roku, także nie dane było mi przeżywać je w tak szalony sposób, jak w przypadku głównej bohaterki i jej przyjaciół, aczkolwiek czułam się, jakbym to ja piła z nimi wino na imprezach, tańcząc ze znajomymi przy ponadczasowych utworach. Do tego opisy przepięknego Krakowa sprawiły, że nabrałam ochoty na spacer po jego ulicach, chociaż dzielą nas setki kilometrów. 

Do W cieniu magnolii podeszłam z otwartą głową, nie nastawiając się ani na nic porywającego, ani bardzo złego. Przyznaję, że jestem totalnie zauroczona tą opowieścią, co w zasadzie budzi we mnie zdumienie, ponieważ raczej nie jestem zwolenniczką takich historii. Generalnie uwielbiam powieści obyczajowe, ale z większą ilością poważnych tematów i dramatów, a ta powieść pozbawiona jest gwałtownych zwrotów akcji. Mimo tego czytałam ją z wypiekami na twarzy, mocno angażując się w życie bohaterów, chociaż zachowanie Alicji niejednokrotnie budziło we mnie ogromną irytację (za to pokochałam niemal wszystkie postacie drugoplanowe). Dosłownie płynęłam przez ową lekturę - nawet mnogość opisów nie przeszkadzała mi, czego aż sama nie potrafię pojąć. Widocznie Anna Płowiec jest czarodziejką, a ja poddałam się jej zaklęciom...

Losy głównej bohaterki ukazują, że o miłość warto walczyć zawsze. Nie wolno poddawać się presji innych, jeśli czujemy, że dany człowiek jest nam pisany. Jednak kluczem do sukcesu jest odpowiednia komunikacja, a z tym wiele osób ma problemy, licząc na to, iż partner domyśli się, o co nam tak naprawdę chodzi. Niestety masa związków rozpada się ze względu na różnorakie niedopowiedzenia. Z kolei spora ilość ludzi (szczególnie pań) powinna być wyczulona na pewne niepokojące zachowania swoich partnerów - jeżeli wykazują oni nadmierną nerwowość i porywczość, to taki związek należy jak najszybciej zakończyć. Trzeba błyskawicznie wyrzucić z głowy jakiekolwiek myśli w stylu: "po ślubie na pewno zmieni się na lepsze". Owszem, wiele rzeczy może ulec zmianie, ale jedynie na gorsze.

Książka bierze udział w wyzwaniach: Dziecięce poczytania Bonusowe.

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Między Słowami

Data wydania: 9 maja 2018

Liczba stron: 380

Gatunek: powieść obyczajowa