Opowieść wigilijna to jedna z książek, których fabułę znałam, ale nie byłam pewna, czy go czytałam. Z tego względu postanowiłam nadrobić zaległości w okresie świątecznym, tym samym kończąc ten rok klasykiem.

W tym roku wyjątkowo cały grudzień mija mi na czytaniu niemal samych świątecznych lektur , które mają odpowiednio nastrajać nas do czasu niesamowitego i jedynego w swoim rodzaju. Dzisiaj podzielę się z wami moimi wrażeniami dotyczącymi  Rozmerdanych świąt   Agnieszki Olejnik .

Świąteczne książki skierowane do dzieci są niesamowite zarówno pod względem treściowym, jak i wizualnym.  Jednak to, co stworzyła Maja Lunde, przebija wszystkie lektury na głowę ( Prezent dla Cebulki   Fridy Nilsson ma godną konkurencję!) i nie dziwię się, że skradł serca tylu czytelnikom na całym świecie.

Saga nadmorska  jest jedną z moich ulubionych - z niecierpliwością oczekiwałam każdego tomu, trzymając kciuki za główne bohaterki, których życie nie oszczędza, a naprawdę zasługują na to, co najlepsze. Jeśli do tego dorzucić  niepowtarzalny klimat nadmorskiej miejscowości, kiedy człowiek każdego dnia tęskni za szumem fal, widokiem mew, uczuciem piachu pod stopami...  Czego chcieć więcej?

Przedświąteczna gorączka dopadła już chyba każdego, jednak warto niekiedy na chwilę przystanąć , zrobić sobie dobrą kawę i usiąść na chwilę z książką w dłoniach, nie poddając się wszechogarniającej panice. Nie mogę narzekać na nadmiar wolnego czasu, ale staram się doceniać to, co najważniejsze, w czym pomagają niekiedy bożonarodzeniowe historie, uświadamiające, na czym tak naprawdę powinniśmy się skupić. Tym razem przyszła pora na  Nieświętego Mikołaja   Magdaleny Kordel . 

Nikt mnie tak nie cieszy jak robienie prezentów dzieciom. Podejrzewam, że ta ich nieudawana radość robi na mnie największe wrażenie. Z tego względu zawsze staram się podarować własnym pociechom, jak i innym maluchom w rodzinie, coś, co wiem, że skradnie ich serca. Obowiązkowym dodatkiem do prezentu są książki - moje dzieci są już zaszczepione tą miłością. 

Od kilku lat kalendarz jest rzeczą niezbędną w moim życiu. Oczywiście mój słomiany zapał oraz brak czasu nie pozwalają na tworzenie zapisków każdego dnia, zatem niezwykle grube i udziwnione kalendarze nie są dla mnie. Zawsze poszukuję czegoś ładnego, poręcznego oraz dość klasycznego.  W 2020 roku (wow, to już?!) będzie rządzić u mnie kalendarz  Nietypowej Matki Polki ! 

Zanim się obejrzymy, nadejdzie już wigilijny wieczór, a wraz z nim - stos prezentów pod choinką. Oprócz zabawek dla dzieciaków, zawsze mile widziane są książki, których uważam, że nigdy za wiele. Dzisiaj przedstawię wam kilka propozycji - jeszcze macie kilka dni, aby zaopatrzyć się w interesujące tytuły i sprezentować je swoim pociechom.  Jano i Wito  to seria znanej blogerki  Wioli Wołoszyn , którą niejednokrotnie widziałam na różnych blogach. Sama zainteresowałam się nią dopiero teraz, gdy wyszła najnowsza świąteczna część.  Postanowiłam przekonać się, czy tytułowi bohaterowie rozkochają mnie w sobie.

Nadszedł czas pożegnania z mieszkańcami bloku przy ulicy Weissa . Właśnie mija trzeci rok, odkąd poznałam bohaterów cyklu Cztery płatki śniegu , a teraz autorka postanowiła trzecim tomem zakończyć tę przygodę. Szanuję i popieram tę decyzję, bo jak to Grzegorz Markowski śpiewał - trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść niepokonanym . Joanna Szarańska stworzyła jedną z najlepszych serii bożonarodzeniowych, w której warto rozsmakować się jak w najlepszym świątecznym cieście.

Z zawodu jestem pedagogiem, a także nauczycielką wychowania przedszkolnego oraz wczesnoszkolnego.  Tak jak w wielu innych profesjach, ta również wymaga nieustannego dokształcania się , dlatego na wagę złota jest każde szkolenie czy książka dotycząca tematyki zawodowej. Tym razem zabrałam się za  Jak wspierać rozwój przedszkolaka?  autorstwa Moniki Sobkowiak prowadzającej bloga  Pani Monia .

PODSUMOWANIE LISTOPADA Przeczytane książki:  7 + 10 typowo dziecięcych Liczba przeczytanych stron:  2592 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 3 Wyzwanie czytelnicze LC - 1 Zatytułuj się 3 - 0

Dorośli mają dziwną manię ukrywania pewnych rzeczy przed dziećmi, wierząc, że ich oczy nie zauważą, a małe główki nie pojmą ciężkiego kalibru, jaki niosą ze sobą niektóre tematy. Ja jednak wychodzę z założenia, iż  dzieci rozumieją więcej, niżeli nam się wydaje, dlatego nie traktujmy ich jak niespełna rozumu.  One także wymagają szacunku oraz porządnego traktowania. Z tego względu dr Sarah Herlofsen zapragnęła przybliżyć im problem nowotworu w niezmiernie przystępny sposób.

Jako dzieci nie możemy doczekać się dorosłego życia, które wydaje się spełnieniem najskrytszych marzeń. Niestety nasze oczekiwania szybko zderzają się z rzeczywistością, a dorosłość okazuje się stekiem powinności, konwenansów oraz smutków.

Surogatka  Louise Jensen  była jedną z najlepszych książek przeczytanych przeze mnie w minionym roku. Z tego względu bez zastanowienia sięgnęłam po  Rodzinę  - najnowszy tytuł autorki, wierząc, że będzie ona przynajmniej tak dobra jak moje pierwsze spotkanie z twórczością pisarki.

Są książki, o których można słuchać i rozmawiać bez końca. Istnieją też takie, o jakich nie warto nawet wspominać.  Chłopiec, kret, lis i koń  to lektura, o której nie trzeba mówić, bo każde słowo wydaje się nieodpowiednie i nie dość dobrze ukazujące jej wartość...

Zgadzam się z autorką, że  Krysia. Mała książka wielkich spraw  nie jest przewodnikiem prowadzącym przez gąszcz rodzicielskich wyzwań czy instrukcją podpowiadającą, jak można uniknąć błędów. Za to staję okoniem, czytając, iż niczego się z niej nie nauczymy. Bzdura!  Z tej pozornie prostej, wręcz błahej lektury wyziera tyle mądrości, że nie pozostaje nic innego, jak łapać je, przyswajać i zapisywać w swojej łepetynie, skażonej już dorosłością oraz wszystkim tym, co się z nią wiąże.

Święta zbliżają się wielkimi krokami, dlatego rodzice oraz wszyscy ci, którzy mają w rodzinie dzieci, rozglądają się za prezentami. Zabawki zawsze mają swoje pięć minut, aby później zostać rzuconymi w kąt - za to książki wydają się niezastąpionym i ponadczasowym podarunkiem, cieszącym na lata. Dlatego posiadając niemałe doświadczenie w tym temacie, postaram się sukcesywnie przedstawiać wam lektury godne polecenia.

Od jakiegoś czasu o nowych książkach pojawiających się na rynku wydawniczym dowiaduję się najczęściej od booktuberów, których filmiki uwielbiam. Często czytam coś z ich polecenia - tak właśnie było przy  Sadie .  Zostałam zachęcona klimatem, tematyką oraz, nie da się ukryć, tą prostą, ale piękną okładką.

Przedświąteczny czas to najlepsza pora na powolnym robieniu prezentów i nie zostawianiu tej kwestii na ostatnią chwilę. Ja sukcesywnie korzystam z okazji, kupując najbliższym to, czego pragną, za co dziękuje mi także portfel, bo jednak rozłożenie wydatków na parę tygodni jest mniej obciążające niż zakupy wszystkiego naraz. Wiele osób zastanawia się, co warto sprezentować dzieciom, szczególnie tym mniej bliskim, których preferencji nie znamy. W takim wypadku zawsze polecam książki i gry - zawsze skupiam się na tych pierwszych, ale dzisiaj będzie wyjątek, ponieważ przedstawię wam pięć planszówek dla maluchów. Dwie z nich rozpracowaliśmy już z synkiem, a trzy kolejne będą czekać pod choinką, dlatego o nich napiszę wam nieco mniej, jednocześnie (mam nadzieję) wzbudzając w was jeszcze większą ciekawość.

Zawsze wraz z końcem października i początkiem listopada na rynku wydawniczym pojawia się multum książek wprowadzających w przedświąteczny klimat.  Żeby tradycji stało się zadość, w tym roku również zaopatrzyłam się w kilka tytułów, a na pierwszy ogień poszedł  Tylko raz w roku   Agnieszki Lingas-Łoniewskiej .

Bogactwo wspaniałych lektur dziecięcych na rynku wydawniczym sprawia, że dorośli często mają podane gotowe rozwiązania, jakie mogą zastosować, kiedy przed ich dziećmi pojawiają się dylematy czy wyzwania.  Książki ułatwiają podjęcie rozmów na trudne zagadnienia, dlatego warto zaopatrzyć się w tytuły, które zbliżone są do sytuacji, w jakiej aktualnie znajduje się nasza pociecha. Mój starszak jeszcze nie uczęszcza do przedszkola, ale prawdopodobnie czeka go to w następnym roku, dlatego sukcesywnie zbieram opowieści zaznajamiające dziecko z tematem.

Od lat mam swoich ulubionych autorów, po których twórczość mogę sięgać w ciemno, chociaż i wtedy czasami zdarzy mi się trafić na jakiś bubel, totalnie odstający od reszty książek danego pisarza. Na szczęście jestem wierna, zatem jedna wpadka nie sprawia jeszcze, że tracę sympatię do konkretnego twórcy. Niemniej  co pewien czas do listy ulubionych autorów trafia ktoś nowy i po czterech przeczytanych powieściach  Jenny Blackhurst , mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że ta kobieta awansuje do znalezienia się w tym spisie. 

PODSUMOWANIE PAŹDZIERNIKA Przeczytane książki:  7 + 8 typowo dziecięcych Liczba przeczytanych stron:  2532 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 2 Wyzwanie czytelnicze LC - 1 Zatytułuj się 3 - 0

Każdy młody człowiek staje przed trudnym wyborem wymagającym podjęcia decyzji, jaką ścieżką pragnie iść przez dorosłe życie. Jedni mężczyźni pragną być strażakami czy policjantami, inni architektami, lekarzami bądź mechanikami samochodowymi, a jeszcze kolejni księżmi.  Czy przemawia przez nich powołanie i chęć niesienia dobra, czy zwyczajna potrzeba wiedzenia statecznego i dostatniego życia - każdy z nich może zostać kapłanem. 

Odkąd pamiętam, jestem zagorzałą czytelniczką i stałą bywalczynią biblioteki miejskiej. Od zawsze kochałam książki i z wczesnych lat pamiętam jeszcze wiele tytułów, po jakie sięgałam - oczywiście treść już dawno zatarła się w mojej pamięci, ale nadal kojarzę, co mniej więcej czytałam.  Jedną z lubianych serii była "Monstrrrualna erudycja", do której z przyjemnością powróciłam ponownie.

W naszym kraju policjanci nie cieszą się zbyt wielkim szacunkiem społeczeństwa. Kojarzą się z karaniem i wystawianiem nieszczęsnych mandatów, ale kiedy coś się dzieje, to nikt nie ma oporów przed zadzwonieniem na numer 997. Trochę zakrawa to o hipokryzję... Pragnąc przybliżyć sobie ten świat, sięgnęłam po książkę  Policjanci. Bez munduru , zawierającą rozmowy Katarzyny Puzyńskiej z policjantami dochodzeniowymi i operacyjnymi z wydziałów kryminalnych.

Twórczość  Ałbeny Grabowskiej  znam dzięki dwóm tytułom -  Lotu nisko nad ziemią , a także   Ostatnia chowa klucz . Nadal nie sięgnęłam po wychwalane  Stulecie Winnych , ale kiedy tylko uda mi się znaleźć nieco więcej czasu (czy to w ogóle możliwe?), to nadrobię zaległości bez zastanowienia. Tymczasem zabrałam się za  Matki i córki  - najnowszą powieść autorki, która zaledwie wczoraj miała swoją premierę.

Biblioteczka moich dzieci powiększa się w ekspresowym tempie - swoje zbiory muszę uszczuplać, żeby książki Jasia i Oli mogły zmieścić się na domowych półkach (taki los matki ;-)). Niemniej wcale nie jest mi z tym źle, ponieważ na polskim rynku wydawniczym pojawia się tyle wspaniałych oraz wartościowych pozycji dziecięcych, że nie można przejść obok nich obojętnie. Dzisiaj przedstawię wam swoje wrażenia dotyczące pewnego chłopca o imieniu Pepe. 

Colleen Hoover jest autorką uwielbianą niemal przez wszystkich. Ja nie jestem aż tak bardzo przekonana do jej twórczości i  choć jakiś czas temu obiecałam sobie nie sięgać już po żadną jej powieść, to czasami jeszcze daję jej szansę , chociażby teraz sięgając po   Too Late . 

Zofia Stanecka zawładnęła niejednym sercem, tworząc  serię o Basi . Ja wraz ze swoim starszakiem nie potrafię przejść obojętnie obok żadnej książeczki o tej bohaterce, dlatego kiedy tylko ukazały się dwie najnowsze, od razu musieliśmy je poznać.

PODSUMOWANIE WRZEŚNIA Przeczytane książki:  6 + 5 typowo dziecięcych Liczba przeczytanych stron:  2232 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 4 Wyzwanie czytelnicze LC - 1 Zatytułuj się 3 - 0

Natasza Socha  to jedna z polskich autorek, po której książki sięgam w ciemno - mam ich kilkanaście na swoim koncie. W ostatnim czasie przeczytałam wzruszającą  (Nie)miłość , zabawną, aczkolwiek niepozbawioną wad  (Nie)piękność , po czym nadszedł czas na  (Nie)młodość , której (ku mojej radości) bliżej do pierwszego tytułu, jaki wzbudził we mnie bardzo pozytywne odczucia.

O  Siedmiu mężach Evelyn Hugo  było dość głośno na polskim bookstagramie, przez co nabrałam ochoty na ten tytuł. Oczywiście  miałam niesamowite obawy - niestety bardzo często zawodzą mnie zachwalane książki, zatem nie wiedziałam, czy w tym przypadku nie będzie tak samo.  Niemniej odważyłam się sięgnąć po powieść Taylor Jenkins Reid z ogromną nadzieją.

Wydawnictwo Egmont dba o swoich najmłodszych czytelników, co miesiąc prezentując coraz to nowsze tytuły. Tym razem w naszej domowej biblioteczce pojawiły się trzy książeczki z serii "Czytam sobie".

W moim życiu książki pojawiły się bardzo szybko, zadomawiając się w nim na dobre.  W szkole podstawowej zapałałam również sympatią do komiksów, w których zaczytywałam się przez dłuższy czas.  Niedawno zatęskniłam za tą formą czytania, dlatego kiedy tylko dostałam okazję poznania  Mojego nowojorskiego maratonu , nie mogłam z niej nie skorzystać. 

Ten rok zdecydowanie mija mi pod znakiem twórczości  Diane Chamberlain .  Z pewnością to jej książek przeczytałam najwięcej, a nadal mimo tego wiele jeszcze przede mną. Tym razem padło na  Zanim się pojawiłeś  - drugi tom cyklu  Przed burzą .

Literatura faktu o tematyce medycznej interesuje mnie od dłuższego czasu, dlatego mam na swoim koncie książki o lekarzach czy położnych. Teraz głos został oddany seksuolożkom, co uważam za  poważny krok w dążeniu do tego, aby w naszym kraju seks przestał być tematem tabu. 

W naszej domowej biblioteczce aż roi się od książek o różnego rodzaju pojazdach, zwierzątkach czy miastach i wsiach. Sięgamy po nie każdego dnia, niemniej kiedy mój 3,5-latek dowiedział się o lekturze ściśle związanej z tematyką budowlaną, od razu wyraził chęć posiadania jej. Aktualnie jesteśmy na etapie posiadania planów domu, którego budowę chcielibyśmy zacząć w następnym roku, czym Jaś bardzo żyje, więc  problematyka książki jest u nas na czasie. 

Gatunek : komedia romantyczna Premiera : 12/04/2019 (świat) Reżyseria : Chris Nelson Nie tak dawno było bardzo głośno o  Wynajmij sobie chłopaka . Na książkę nie miałam ochoty, ale film obejrzałam. To przyjemna, niezobowiązująca, nieco naiwna historia o chłopaku, którego dzięki aplikacji można wynająć na różne uroczystości. Oczywiście, jak to w tego typu produkcjach bywa, na jego drodze pojawia się dziewczyna. Wydawałoby się, że nic ich nie połączy, ale że życie lubi zaskakiwać, to zaczynają zbliżać się do siebie. Na pewno powieści czytać nie będę, gdyż jestem przekonana, że nie zaskoczyłaby mnie niczym. Wystarczy mi film, który sam w sobie nie jest ani trochę ambitny, ale idealny na odprężenie po ciężkim dniu. Moja ocena:  5/10 Tytuł oryginału:  A Dog's Way Home  Gatunek:  familijny Premiera : 25/01/2019 (Polska), 09/01/2019 (świat) Reżyseria : Charles Martin Smith Owa produkcja opowiada o przygodach Belli - psa, który w pewnych okol

PODSUMOWANIE SIERPNIA Przeczytane książki:  4 + 2 typowo dziecięce Liczba przeczytanych stron:  1624 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 1 Wyzwanie czytelnicze LC - 2 Zatytułuj się 3 - 2

Każdy człowiek nosi w sobie jakąś tajemnicę, której nie chce odkryć przed światem.  Głęboko skrywane sekrety potrafią wywrzeć piętno, niezwykle mocno oddziałując nie tylko na samego zainteresowanego, ale także jego bliskich. Niestety od przeszłości nie da się uciec, bo ona dopada w najmniej oczekiwanym momencie...