Bezduszny chichot losu: "Jeszcze jeden uśmiech" - Magdalena Majcher

Macierzyństwo w tych czasach zdaje się trudniejsze niż kiedyś. Matki stoją przed ogromem wymagań, z czego są rozliczane przez innych. Niełatwo jest odnaleźć się w owej rzeczywistości, kiedy zewsząd dostaje się mnóstwo sprzecznych informacji dotyczących bycia idealną mamą.

Tym razem Magdalena Majcher w swojej powieści stawia na skrajności, zatem Karolina jest ekomamą oraz kobietą propagującą rodzicielstwo bliskości. Monika otwiera kawiarnię Nie Ma Jak u Mamy, będąc jednocześnie rekinem biznesu, a macierzyństwo traktując jako kolejne zadanie do wykonania. Agnieszka dużo pracuje, a jej córka znajduje się głównie pod opieką babci, która zaczyna zbyt mocno angażować się w ich życie. Z kolei Olga jest młodą kobietą w czwartej ciąży, wykańczającej ją fizycznie i psychicznie. Ich dyskusje bywają burzliwe, jednak kiedy dziecko jednej z nich potrzebuje wsparcia okazuje się, że podziały nie istnieją...

Każda kobieta ma inne podejście do macierzyństwa, a że wiele z nas uważa, iż jej zdanie jest najlepsze, to dochodzi do ogromu burz oraz kłótni, niemal na śmierć i życie. Na początku swojej drogi macierzyńskiej wypowiadałam się jeszcze w kwestiach bezpośrednio mnie dotyczących, jednak już dawno odpuściłam, ponieważ szkoda moich nerwów, a do tego mój czas jest zbyt cenny, abym traciła go na bezsensowne dyskusje, często z osobami, które zainteresowane są głównie przepychankami, a nie zdobyciem rzetelnej wiedzy. Jednak jeśli jesteśmy choć trochę aktywne w social mediach, to na pewno przynajmniej raz w tygodniu możemy natknąć się na różnorodne konfrontacje - karmienie piersią kontra dawanie mleka modyfikowanego, poród naturalny czy cięcie cesarskie, matki zajmujące się dziećmi i domem w opozycji do kobiet pracujących na pełen etat, posyłanie do żłobka i przedszkola a zajmowanie się dzieckiem w domu, i tak dalej... 

Jako mama trzylatka, będąca dodatkowo w ósmym miesiącu ciąży, mam już ugruntowane spojrzenie na macierzyństwo. Teraz z ironicznym uśmiechem mogę czytać wypociny innych mam, które powtarzają słowa gdzieś zasłyszane, biorąc je za pewnik, bądź próbują przekonać inne kobiety do swoich poglądów. W moim odczuciu nie ma to już większego sensu i unikam takich rozmów, co wychodzi mi tylko na dobre. Niemniej mam alergię na ludzi, którym nie można powiedzieć złego słowa, chociaż oni usilnie włażą z butami w nasze życie. Kochane mamy, dajmy sobie nawzajem spokój - tolerujmy decyzje innych mam, póki nie zagrażają one życiu czy zdrowiu ich pociechom. Myślę, iż żadna z nas nie chce źle dla swoich maluchów, także czasami pomyślmy dwa razy, zanim słowa wyjdą z naszych ust.

W obliczu ogromnych problemów i życiowych tragedii stajemy się takie same. Wtedy wszystko przestaje być ważne - najistotniejsza jest walka o nasze dziecko. Bądźmy wystarczająco dobre dla swoich pociech, a nie innych ludzi, bo to nie oni są najważniejsi. 

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Pascal 

Data wydania: 30 stycznia 2019

Liczba stron: 400

Gatunek: powieść obyczajowa