Każdy człowiek nosi w sobie jakąś tajemnicę, której nie chce odkryć przed światem.  Głęboko skrywane sekrety potrafią wywrzeć piętno, niezwykle mocno oddziałując nie tylko na samego zainteresowanego, ale także jego bliskich. Niestety od przeszłości nie da się uciec, bo ona dopada w najmniej oczekiwanym momencie...

Uwielbiam wydawnictwo Egmont za to, że dbają o najmłodszych czytelników, dlatego często ich książki goszczą w biblioteczce moich dzieci.  Tym razem nadszedł czas na dwie pozycje, które nie tylko zapewniają rozrywkę, ale także edukują - dwa w jednym, czyli coś, co uwielbiam.

Nie ukrywam, że jestem okładkową sroką, zatem patrząc na obwolutę i czytając opis  Nie ma światła w ciemności ,  z pewnością nie spodziewałam się po tej książce tego, co dostałam . Generalnie nie da się zaklasyfikować jej do jednej kategorii - jest to romans z licznymi scenami erotycznymi, zawierający elementy rodem z thrillera i kryminału. Mieszanka wybuchowa, prawda?

Diane Chamberlain jest jedną z moich ulubionych pisarek.  W swoich powieściach porusza masę trudnych tematów, przedstawiając różne punkty widzenia, dzięki czemu czytelnik ma możliwość spojrzenia na dany problem z kilku perspektyw.  Tym razem autorka również nie zawodzi.

Nie ukrywam, że nie przepadam za gotowaniem, a wszystkie dania muszę robić zgodnie z przepisami -  fantazjowanie w kuchni nie jest moją domeną.  Jednak kiedy człowiek zostaje rodzicem, nadchodzi taki czas, że czy chce, czy nie chce - musi nakarmić swoje dziecko. Względny spokój trwa póki jest ono małe, bo w moim przypadku wystarczy rozpiąć bluzkę i dzieciątko ma zapewnione śniadanie, obiad, kolację i jeszcze kilka dodatkowych posiłków. Niestety w końcu nadchodzi moment rozszerzania diety, do którego osobiście nie spieszyłam się przy synu i nie mam takiego zamiaru przy córce. Niemniej niebawem mojej młodszej latorośli stuknie szósty miesiąc i trzeba będzie zacząć ją karmić nie tylko mlekiem, dlatego zaopatrzyłam się w  Nowe AlaAntkowe BLW , wiedząc, że to klasa sama w sobie, wszak nierzadko korzystałam z pierwszego tomu. 

Współlokatorzy  to tytuł, który w ostatnim czasie pojawiał się niemal we wszystkich spisach czytelniczych  nowości .  Pomysł na fabułę bardzo mnie zaintrygował, dlatego kiedy tylko nadarzyła się taka okazja, postanowiłam dać szansę Beth O'Leary.

Metoda Marii Montessori polega na rozbudzaniu naturalnej dziecięcej ciekawości świata poprzez wykorzystanie przystosowanych do tego narzędzi oraz materiałów. Proponowane aktywności opierają się na zainteresowaniach dziecka i są dostosowane do jego poziomu.  Poprzez naukę samodzielności, dziecko nabiera pewności siebie, buduje swoją autonomię, rozwija umiejętność koncentracji, a także wrodzone zamiłowanie do pracy.  Dzięki znajomości podstaw pedagogiki Montessori rodzic może aktywnie towarzyszyć dziecku i wspierać je w nauce oraz rozwoju w efektywny sposób. 

PODSUMOWANIE LIPCA Przeczytane książki:  5 + 5 typowo dziecięcych Liczba przeczytanych stron:  2218 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 2 Wyzwanie czytelnicze LC - 1 Zatytułuj się 3 - 2

Zimny kolor nieba to kontynuacja losów znanych z Obcego powiewu wiatru   - tylko tym razem główną  bohaterką jest Gabriela, córka Marcjanny, wokół której kręcił się pierwszy tom. Okazuje się, że wbrew temu, co myślą obie kobiety, są do siebie niezwykle podobne. Zatracanie się w gniewie i niemożności przebaczenia zmienia ich życie w piekło.