Miało być zaskakująco i radośnie: "Współlokatorzy" - Beth O'Leary

Współlokatorzy to tytuł, który w ostatnim czasie pojawiał się niemal we wszystkich spisach czytelniczych nowości. Pomysł na fabułę bardzo mnie zaintrygował, dlatego kiedy tylko nadarzyła się taka okazja, postanowiłam dać szansę Beth O'Leary.

Tiffy wynajmuje mieszkanie u Leona, który pojawia się w nim jedynie za dnia, ponieważ w nocy pracuje. Dziewczynie odpowiada ta opcja, gdyż potrzebuje tylko miejsca do spania i dachu nad głową, zatem chętnie przystaje na dzielenie łóżka z Leonem, którego nawet nie będzie widywać. Jak potoczy się ta intrygująca znajomość?

Nie jest trudno przestać racjonalnie myśleć, kiedy w naszym sercu pojawia się miłość. Niestety przy tym często totalnie zapominamy o sobie, dlatego łatwo wtedy przejść na gorszą stronę mocy, z której powrót nie jest taki prosty, jakby mogło się wydawać. Zawsze trzeba pamiętać o własnych pragnieniach i celach, aby nie wpaść w pułapkę zbyt ogromnego poświęcenia dla drugiej osoby - jeżeli trafimy na manipulanta, ciężko będzie wydostać się z jego macek. Niemniej trzeba również wierzyć w to, że i w naszym życiu pojawi się słońce, rozganiając ciemne chmury, bo na świecie istnieją również dobre dusze...

Sama idea tej książki to strzał w dziesiątkę, gdyż jeszcze nie spotkałam się z podobną koncepcją. Ciężko w tych czasach stworzyć oryginalną historię, zatem autorce należą się brawa. Niestety już kierunek, w jaki potoczyła się akcja jest aż nadto przewidywalny, a i losy bohaterów nie zaskakują w żadnym stopniu. Nie miałabym nic przeciwko temu, gdyby nie hasła reklamujące ową powieść jako "zaskakującą, radosną, wspaniałą". Poczucie humoru mam wielkie, ale przy tej lekturze chyba nawet nie uśmiechnęłam się ani razu... Nie wspominając o tym, iż reszta przymiotników także nie ma zbyt wiele wspólnego z rzeczywistością.

Beth O'Leary porusza w tej powieści kilka poważniejszych wątków, jak manipulacja, samotność, chorobliwa potrzeba bycia kochanym, przemoc psychiczna czy uzależnienie od drugiej osoby. To wszystko sprawia, że losy Tiffy i Leona stają się bardziej dramatyczne niż zabawne, a przy tym pewne wydarzenia stają się nieco absurdalne i nie do końca przemyślane. 

Współlokatorów polecam wszystkim, którzy uwielbiają lekkie, niezobowiązujące i nieco przesłodzone powieści. Mnie ta historia nie urzekła, ponieważ spodziewałam się czegoś dużo lepszego, biorąc pod uwagę wszędobylskie recenzje wychwalające tę lekturę niemal pod niebiosa. Nie jestem usatysfakcjonowana, ale mocno zawiedziona - niemniej duży plus za pomysł, który naprawdę można było świetnie wykorzystać.

Dane techniczne o książce

Tytuł oryginału: The Flatshare

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: 15 maja 2019 

Liczba stron: 432

Gatunek: literatura obyczajowa
Tę książkę znajdziecie w księgarni: