Mrocznie i niegrzecznie: "Too Late" - Colleen Hoover

Colleen Hoover jest autorką uwielbianą niemal przez wszystkich. Ja nie jestem aż tak bardzo przekonana do jej twórczości i choć jakiś czas temu obiecałam sobie nie sięgać już po żadną jej powieść, to czasami jeszcze daję jej szansę, chociażby teraz sięgając po Too Late. 

Asa prowadzi nielegalny biznes, a jego największą miłością jest Sloan, którą chłopak najchętniej zamknąłby w złotej klatce. Dziewczyna tkwi w tym chorym związku ze względu na niepełnosprawnego brata i brak pieniędzy, jednak zaczyna zastanawiać się nad sensem tego postępowania, gdy na horyzoncie pojawia się tajemniczy Carter. 

Too Late to opowieść o uzależnieniach, chorej sile miłości, wybaczaniu, niszczeniu siebie i wszystkich dookoła. Bohaterowie muszą walczyć ze swoimi słabościami, robiąc to na różne sposoby. Chociaż doceniam, jak wiele Sloan była w stanie poświęcić swojemu bratu, to jednak jej zbyt duża ufność, poddanie się biegowi zdarzeń oraz paraliżujący strach przed zawalczeniem o siebie sprawiły, że nie zapałałam sympatią do niej. Co najlepsze i najbardziej szokujące, postać Asy, będącego czarnym charakterem, niesamowicie mnie zaintrygowała - chłopak pomimo poważnych problemów psychicznych, wykazywał się ogromnym sprytem i inteligencją, jakiej niejeden mógłby pozazdrościć.

Too Late jest z pewnością powieścią wyróżniającą się na tle dotychczasowych utworów Hoover. Tematyka, na jaką skusiła się autorka, jest bardzo odważna, mroczna i budząca kontrowersje. Do tego dochodzi oryginalny sposób stworzenia całej historii - prolog umieszczony jest na końcu, a epilogów jest kilka. Przyjemnie poznawało mi się Colleen w nowej odsłonie, ale nadal nie jestem pewna, na jakim miejscu miałabym zaklasyfikować jej najnowszą powieść w rankingu wszystkich dotychczas przeczytanych. Na pewno pierwsze miejsce należy do Wszystkie nasze tajemnice, za to najsłabiej wspominam Ugly Love. Too Late bliżej jest do tego drugiego tytułu - ta historia niesamowicie mnie wciągnęła, ale jestem świadoma jej niedociągnięć, przewidywalności oraz irytującej naiwności głównej bohaterki. Podczas lektury moje wrażenia były dużo lepsze, jednak po skończeniu tej opowieści uświadomiłam sobie, ile posiada wad. 

Wiele osób zarzuca tej książce wulgarność oraz obrzydliwość - cóż, albo jestem za stara, aby takie sceny miały mnie szokować, albo za dużo przeżyłam/przeczytałam, albo jakaś dziwna jestem. Sięgając po tego typu lekturę, spodziewałam się, co mogę w niej znaleźć i nie doznałam szoku. Niemniej naprawdę proszę o sugerowanie się oznaczeniem zawartym na okładce, oznajmiającym, że jest to książka tylko dla dorosłych - osoby niepełnoletnie niech omijają ją szerokim łukiem. 

Nowo narodzony człowiek jest czystą kartką, która wraz z upływem czasu zapełnia się różnorodną treścią. Od jego opiekunów zależy, jak wartościowa ona będzie. Niestety nie każdy ma szczęście wychowywać się w dobrym domu przepełnionym ciepłem oraz miłością. Zbyt wiele dzieci przeżywa katusze ze strony tych, którzy powinni być dla nich oparciem. Jednak zawsze należy pamiętać, że złe dzieciństwo nie uprawnia nikogo do bycia złym dorosłym - chociaż brak odpowiednich wzorców bywa utrudnieniem, niczego nie przesądza.

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Otwarte

Data wydania: 17 lipca 2019

Liczba stron: 408
Gatunek: powieść obyczajowa

Tę i inne książki dla kobiet znajdziecie w księgarni: