Opowieść wigilijna to jedna z książek, których fabułę znałam, ale nie byłam pewna, czy go czytałam. Z tego względu postanowiłam nadrobić zaległości w okresie świątecznym, tym samym kończąc ten rok klasykiem.

W tym roku wyjątkowo cały grudzień mija mi na czytaniu niemal samych świątecznych lektur , które mają odpowiednio nastrajać nas do czasu niesamowitego i jedynego w swoim rodzaju. Dzisiaj podzielę się z wami moimi wrażeniami dotyczącymi  Rozmerdanych świąt   Agnieszki Olejnik .

Świąteczne książki skierowane do dzieci są niesamowite zarówno pod względem treściowym, jak i wizualnym.  Jednak to, co stworzyła Maja Lunde, przebija wszystkie lektury na głowę ( Prezent dla Cebulki   Fridy Nilsson ma godną konkurencję!) i nie dziwię się, że skradł serca tylu czytelnikom na całym świecie.

Saga nadmorska  jest jedną z moich ulubionych - z niecierpliwością oczekiwałam każdego tomu, trzymając kciuki za główne bohaterki, których życie nie oszczędza, a naprawdę zasługują na to, co najlepsze. Jeśli do tego dorzucić  niepowtarzalny klimat nadmorskiej miejscowości, kiedy człowiek każdego dnia tęskni za szumem fal, widokiem mew, uczuciem piachu pod stopami...  Czego chcieć więcej?

Przedświąteczna gorączka dopadła już chyba każdego, jednak warto niekiedy na chwilę przystanąć , zrobić sobie dobrą kawę i usiąść na chwilę z książką w dłoniach, nie poddając się wszechogarniającej panice. Nie mogę narzekać na nadmiar wolnego czasu, ale staram się doceniać to, co najważniejsze, w czym pomagają niekiedy bożonarodzeniowe historie, uświadamiające, na czym tak naprawdę powinniśmy się skupić. Tym razem przyszła pora na  Nieświętego Mikołaja   Magdaleny Kordel . 

Nikt mnie tak nie cieszy jak robienie prezentów dzieciom. Podejrzewam, że ta ich nieudawana radość robi na mnie największe wrażenie. Z tego względu zawsze staram się podarować własnym pociechom, jak i innym maluchom w rodzinie, coś, co wiem, że skradnie ich serca. Obowiązkowym dodatkiem do prezentu są książki - moje dzieci są już zaszczepione tą miłością. 

Od kilku lat kalendarz jest rzeczą niezbędną w moim życiu. Oczywiście mój słomiany zapał oraz brak czasu nie pozwalają na tworzenie zapisków każdego dnia, zatem niezwykle grube i udziwnione kalendarze nie są dla mnie. Zawsze poszukuję czegoś ładnego, poręcznego oraz dość klasycznego.  W 2020 roku (wow, to już?!) będzie rządzić u mnie kalendarz  Nietypowej Matki Polki ! 

Zanim się obejrzymy, nadejdzie już wigilijny wieczór, a wraz z nim - stos prezentów pod choinką. Oprócz zabawek dla dzieciaków, zawsze mile widziane są książki, których uważam, że nigdy za wiele. Dzisiaj przedstawię wam kilka propozycji - jeszcze macie kilka dni, aby zaopatrzyć się w interesujące tytuły i sprezentować je swoim pociechom.  Jano i Wito  to seria znanej blogerki  Wioli Wołoszyn , którą niejednokrotnie widziałam na różnych blogach. Sama zainteresowałam się nią dopiero teraz, gdy wyszła najnowsza świąteczna część.  Postanowiłam przekonać się, czy tytułowi bohaterowie rozkochają mnie w sobie.

Nadszedł czas pożegnania z mieszkańcami bloku przy ulicy Weissa . Właśnie mija trzeci rok, odkąd poznałam bohaterów cyklu Cztery płatki śniegu , a teraz autorka postanowiła trzecim tomem zakończyć tę przygodę. Szanuję i popieram tę decyzję, bo jak to Grzegorz Markowski śpiewał - trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść niepokonanym . Joanna Szarańska stworzyła jedną z najlepszych serii bożonarodzeniowych, w której warto rozsmakować się jak w najlepszym świątecznym cieście.

Z zawodu jestem pedagogiem, a także nauczycielką wychowania przedszkolnego oraz wczesnoszkolnego.  Tak jak w wielu innych profesjach, ta również wymaga nieustannego dokształcania się , dlatego na wagę złota jest każde szkolenie czy książka dotycząca tematyki zawodowej. Tym razem zabrałam się za  Jak wspierać rozwój przedszkolaka?  autorstwa Moniki Sobkowiak prowadzającej bloga  Pani Monia .

PODSUMOWANIE LISTOPADA Przeczytane książki:  7 + 10 typowo dziecięcych Liczba przeczytanych stron:  2592 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 3 Wyzwanie czytelnicze LC - 1 Zatytułuj się 3 - 0

Dorośli mają dziwną manię ukrywania pewnych rzeczy przed dziećmi, wierząc, że ich oczy nie zauważą, a małe główki nie pojmą ciężkiego kalibru, jaki niosą ze sobą niektóre tematy. Ja jednak wychodzę z założenia, iż  dzieci rozumieją więcej, niżeli nam się wydaje, dlatego nie traktujmy ich jak niespełna rozumu.  One także wymagają szacunku oraz porządnego traktowania. Z tego względu dr Sarah Herlofsen zapragnęła przybliżyć im problem nowotworu w niezmiernie przystępny sposób.