Na Binga trafiłam stosunkowo późno, bo syn miał około czterech lat, więc już wiekowo był dość duży jak na bajkę o owym króliczku, ale czasami lubił ją obejrzeć. Teraz córka bardzo polubiła Binga, chociaż w zasadzie zna go tylko z książek, jednak wiedząc o premierze Moje bajeczki o Bingu wiedziałam, że to tytuł idealny dla mojej małej czytelniczki.

Książki dzielą się głównie na takie, które przypadły mi do gustu, a także na te, które nie podobały mi się. Po lekturze Normalnych ludzi mam ogromny problem, ponieważ nie potrafię stwierdzić, do jakiej grupy mogłabym dołączyć ten tytuł. Nie mogę napisać, iż była totalnie zła, ale z drugiej strony nie była także dobra.

Najważniejszy to osiemnasta powieść autorki, którą przeczytałam, także wiem, czego mogę spodziewać się po jej twórczości. Magdalena Majcher potrafi chwycić za gardło, wzruszyć i zauroczyć swoimi opowieściami. Jak wiadomo - jedne są lepsze, inne nieco gorsze, chociaż nadal dobre. Tę akurat zaliczyłabym do tej drugiej kategorii. Za mało mi tu świątecznego klimatu, pogłębienia ważnych tematów, możliwości zżyci się z bohaterami oraz poruszenia moich najczulszych strun, a wiem, że pisarka to potrafi.

Każdy z nas ma jakąś pasję. Ja od najmłodszych lat kocham taniec - miałam pewien epizod taneczny, ale z pewnych względów (głównie finansowych rodziców) nie mogłam pozwolić sobie na doskonalenie moich umiejętności. Za to każde kluby, imprezy i wesela są moje! Nie ukrywam, że serce mi się raduje, kiedy widzę moją półtoraroczną córkę potrafiącą tańczyć nawet przy odkurzaczu. Kto wie, może zechce pójść tą drogą... Z tego względu nie potrafiłam przejść obojętnie obok nowej książki o balecie, którą na pewno kiedyś przeczytamy wspólnie.

Do twórczości Elif Shafak przybierałam się od kilku lat. W Sufi jej autorstwa zaopatrzyłam się wieki temu, a książka nadal czeka nieprzeczytana. Zatem kiedy przeglądając nowości wydawnicze, natknęłam się na intrygujący tytuł o bardzo interesującym opisie, postanowiłam, że nadszedł w końcu czas na poznanie pióra tureckiej pisarki.

Mam wrażenie, że w domowej biblioteczce moich dzieci przeważają męscy bohaterowie literaccy, a dziewcząt jest dużo mniej. Być może wynika to z faktu posiadania starszego syna, który lubi typowe lektury chłopięce, chociaż ja akurat tego podziału nie lubię i nie stosuję. Niemniej ze względu na to, że córka robi się coraz starsza, postanowiłam urozmaicić nasze zbiory, aby nie opierały się jedynie na męskich postaciach. 

Wydaje się, że rok 2020 dopiero się rozpoczął, a już właśnie dobiega końcowi... Czas leci nieubłaganie, więc ponownie nadeszła pora na zatopienie się w świątecznych lekturach. W tym roku nie będzie u mnie ich dużo, bo postanowiłam ograniczyć ich liczbę, jednak pojawią się wyjątki, jak Bo nadal Cię kocham Magdaleny Kordel .

Chyba nie ma zbyt wielu rodziców czytających dzieciom, którzy jeszcze nie znają Basi. Zofia Stanecka stworzyła uniwersalną i ponadczasową serię o dziewczynce przeżywającą przygody, z jakimi zmagają się wszystkie dzieci na całym świecie , dzięki czemu codziennie zdobywa nowych fanów.

    PODSUMOWANIE LISTOPADA Przeczytane książki : 7  + 3 dziecięce Liczba przeczytanych stron:  3040 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 2 Wyzwanie czytelnicze LC - 2

Każdy człowiek w wieku kilku bądź kilkunastu lat marzy o tym, aby osiągnąć pełnoletność i związane z nią: niezależność, samodzielność, możliwość podejmowania decyzji i tym podobne atrakcje... Niestety ci, którzy ów wiek przekroczyli, mają pełną świadomość tego, że dorosłość to dużo więcej obowiązków niż przyjemności. Jestem też przekonana, iż wielkie grono kilkudziesięciolatków bez zastanowienia chciałoby powrócić do dziecięcej beztroski...

Swego czasu Małe kobietki ponownie trafiły do łask, przez co ogrom czytelników rozpoczął bądź kontynuował swoją przygodę z klasyką literatury. Sporo czasu minęło odkąd czytałam pierwszy tom, ale w końcu naszła mnie ochota na poznanie dalszych losów sióstr March, zatem sięgnęłam po Dobre żony .  

Molestowanie seksualne to nadal temat tabu, o którym ogrom osób nie chce, boi się bądź wstydzi mówić. Na szczęście różnorodne akcje i głosy znanych kobiet sprawiają, że wiele z nas zaczyna przełamywać swoje lęki. Rzecz jasna, skrzywdzeni zawsze powinni dostać mnóstwo wsparcia oraz pomocy, jednak warto też niekiedy pochylić się nad danym problemem, aby nie wpaść w pułapkę i nie zlinczować niewinnego człowieka... o ile nie dokonał nieodpowiedniego czynu.

Moja lista książek do przeczytania jest tak bogata, że z pewnością nie starczy mi życia na poznanie wszystkich, szczególnie iż każdego dnia pojawiają się na niej kolejne tytuły. Co miesiąc staram się trzymać wcześniej ustalonego planu czytelniczego, chociaż zawsze podlega on pewnym modyfikacjom. Tak właśnie stało się teraz - nabrałam ochoty na książkę Yoko Ogawy, polecaną zwłaszcza na booktubie, gdzie chyba nie słyszałam ani jednego złego słowa na jej temat. 

Biorąc pod uwagę mój mocno ograniczony czas wolny, który i tak zawsze spędzam w towarzystwie swoich pociech, więc ciężko nazwać go wolnym - mam niewiele okazji do czytania. Z tego względu jedną książkę potrafię czytać tydzień albo i dwa (w zależności od różnych czynników). Nie mogę, trzymam dziecko to lektura, którą połknęłam jednego dnia, co w ogóle mi się nie zdarza. 

Podobno odkąd tylko opanowałam umiejętność mówienia, pytałam dosłownie o wszystko. Kiedy moje starsze dziecko zamęcza swoją dociekliwością, moi rodzice śmieją się, że niedaleko pada jabłko od jabłoni. Nie mam nic przeciwko poszerzaniu swojej wiedzy, ale niestety na niektóre pytania nie potrafię odpowiedzieć, bo potrafią być one po prostu... trudne. Jednak od czego jest wyszukiwarka internetowa oraz książki? Tym razem zaopatrzyliśmy się w dwie przepiękne encyklopedie obrazkowe o faunie i florze.

Uwielbiam historie o zwykłych ludziach, z którymi każdy czytelnik może się utożsamić. Ta właśnie miała opowiadać o małżeństwie borykającym się z problemami cechującymi większość długoletnich związków. Czy tym razem oczekiwania były zgodne z rzeczywistością?

Jestem dużo bardziej produktywna, kiedy tworzę sobie listy zadań do wykonania. Wiele satysfakcji daje mi stworzenie spisu, w którym mogę odhaczać to, co udało mi się dokonać. Z tego względu od lat pod koniec roku rozglądam się za odpowiednim kalendarzem. W roku 2021 będę korzystała z CzaroMarownika 2021.

Istnieją autorzy, po których książki sięgam z coraz większą przyjemnością, ponieważ wiem, że prawdopodobnie każda kolejna przypadnie mi do gustu. Tylko na przestrzeni ostatniego roku przeczytałam dwie cudowne powieści jednej autorki, mianowicie  Stulecie Winnych. Ci, którzy przeżyli , a także Matki i córki . Zatem kiedy tylko w zapowiedziach wydawniczych ujrzałam najnowszy tytuł Ałbeny Grabowskiej traktujący o medycynie, wiedziałam, że to pozycja obowiązkowa w mojej biblioteczce.

Na świecie nie dzieje się dobrze. Coraz częściej słyszymy o niepokojących zmianach klimatycznych, topnieniu lodowców, ogromnych ilościach nieodpowiednio składowanych odpadów czy śmieciach lądujących w oceanie. Słuchamy tych informacji z przerażeniem, ale czy staramy się zapobiec katastrofie? Jeżeli nie macie pojęcia, co moglibyście uczynić, to prędko sięgnijcie wraz z najmłodszymi po Elementarz ekologiczny !

  PODSUMOWANIE PAŹDZIERNIKA Przeczytane książki : 9  + 6 dziecięcych Liczba przeczytanych stron:  3464 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 3 Wyzwanie czytelnicze LC - 1

  Książki o poszczególnych zawodach rosną jak grzyby po deszczu i wydaje się, że my, czytelnicy, nadal nie mamy ich dość. Temat jest trudny do wyczerpania, zatem niekiedy powstają nawet kontynuacje, tak jak w przypadku Seksuolożek , po które po raz drugi sięgnęłam z ciekawością.

Kiedy na rynku wydawniczym pojawia się książka, która chwyta za serce rzesze fanów, to z miejsca wszyscy wyczekują pojawienia się kolejnych tytułów tego autora. Pamiętam, jak kilka lat temu wychwalano To, co zostawiła Ellen Marie Wiseman, do której przybierałam się tak długo, aż w Polsce ukazała się kolejna powieść tej pisarki. Z tego względu zaopatrzyłam się w Dla jej dobra , aby nie być zbyt daleko w tyle za innymi czytelnikami i powoli nadrabiać stale rosnące zaległości.

  Uwielbiam serię o Basi i udało mi się zarazić tą miłością swojego syna, a do tego powoli udaje mi się to w przypadku córki. Lubimy powracać do przygód tej pomysłowej dziewczynki, jej rozbrykanych braci, a także cudownych rodziców, a także powracać ich nowe perypetie. Tym razem dotarły do nas dwie najnowsze książki przeznaczone dla maluchów.

Od jakiegoś czasu śledzę nie tylko polski, ale również zagraniczny rynek wydawniczy, niemal każdego dnia dorzucając jakieś tytuły do niesamowicie szybko rosnącej listy. Niestety nie jestem w stanie czytać tyle, ile bym chciała, zatem często zanim zabiorę się za daną książkę, to pojawia się już ona w naszym kraju. Tak stało się chociażby z Regułami dla dziewczyn , po którą z przyjemnością sięgnęłam.

W życiu każdego człowieka przydarzają się różne, niekiedy nieoczekiwane sytuacje, w jakich ciężko jest się odnaleźć. Dotyczy to także dzieci, które mają utrudnione zadanie, ponieważ nie zawsze potrafią nazywać swoje emocje, nie wspominając o radzeniu sobie z nimi. Wtedy najważniejsza jest rozmowa i pomoc ze strony osoby dorosłej, która może wspomóc się literaturą o tematyce poruszającej konkretny problem.

Legendy głoszą, że nad Oświęcimiem ciąży klątwa. Wiele osób zadaje sobie pytanie: "Jak można żyć w takim miejscu?". Marcin Kącki postanowił przybliżyć Polakom miasto, które wszystkim kojarzy się z jednym. Czy naprawdę jest tak źle, jakby mogło się wydawać?

Znajomość superbohaterów nigdy nie było moją mocną stroną. Owszem, wiedziałam, kim jest Batman, Spiderman czy Superman, ale nie oglądałam filmów z nimi w roli głównej, ani nie interesowałam się nimi nawet w najmniejszym stopniu. Jednak zostając mamą chłopca, który nie widząc jeszcze żadnej filmowej produkcji z owymi postaciami (pewnie nie zobaczy ich jeszcze przez kilka kolejnych lat, bo sądzę, że jest jeszcze za mały) pokochał ich i najchętniej chodziłby w ubraniach z ich podobiznami, a na widok jakichkolwiek książek czy zabawek z superbohaterami święcą mu się oczy. Zatem kiedy pokazałam mu powieść obrazkową o Batmanie, od razu musieliśmy ją przeczytać.

Polacy zakochali się w Wielkiej samotności oraz Słowiku od Kristin Hannah , jednak ja nie czytałam jeszcze tych najbardziej znanych tytułów. Za to mam za sobą cudowną Nocną drogę , która jest jedną z najlepszych powieści przeczytanych przeze mnie w tym roku (o ile nie najlepszą!), a także Prawdziwe kolory - bardzo dobrą historię, chociaż niepozbawioną wad. Jej twórczość tak bardzo przypadła mi do gustu, iż postanowiłam sięgać po nią w ciemno...

Kilka miesięcy temu zabrałam się za  Anioły z Lovely Lane , będąc niemal przekonaną, że pierwszy tom serii przypadnie mi do gustu. Moja intuicja nie zawiodła mnie, zatem w końcu nadszedł czas na poznanie dalszych losów bohaterek, za którymi zdążyłam się już stęsknić.

SPRZĄTAMY! Podczas zabawy można narobić niesamowitego bałaganu, jednak w pewnym momencie trzeba wszystko posprzątać. Sprzątamy!  to wierszowana opowieść o tym, iż przyjemniej żyć, gdy wokoło jest porządek, dlatego po zabawie należy odkładać to, czym właśnie się zajmowaliśmy. Po malowaniu farbami należy umyć pędzle i posprzątać stół, po pikniku  trzeba zebrać wszystkie rzeczy, a śmieci wyrzucić do kosza, co tyczy się także gotowania w domu, a także wszelkich innych podejmowanych czynności.

W ostatnim czasie mam ogromną ochotę na młodzieżówki, którymi przeplatam sobie cięższe powieści. O historii Vicki Grant nigdy wcześniej nie słyszałam, ale gdy ujrzałam tę uroczą okładkę w bibliotece, stwierdziłam, iż może być to niezła odskocznia od zazwyczaj czytanych przeze mnie książek. Niestety w tym przypadku powinno zadziałać powiedzenie: "nie oceniaj książki po okładce".

PODSUMOWANIE WRZEŚNIA Przeczytane książki : 7   + 7 dziecięcych Liczba przeczytanych stron:  2788 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 5 Wyzwanie czytelnicze LC - 5 Kolejność według nazwisk autorów:

Każde dziecko ma preferencje co do ulubionych rodzajów książek - jedne wolą krótkie historie, inne dłuższe opowieści, a jeszcze kolejne wybiorą te z samymi obrazkami. Niemniej wydaje mi się że wszystkie uwielbiają książki umożliwiające ćwiczenie sprawności manualnych poprzez odkrywanie okienek i przesuwanie ruchomych elementów. Tym razem w cyklu Akademia Mądrego Dziecka ukazała się seria Kolorowy świat , która pod wieloma względami najbardziej trafiła w mój gust, kradnąc serca również moim pociechom.

W życiu prywatnym cechuję się bardzo dobrą pamięcią (z małymi wyjątkami), jednak nie tyczy się to książek. Niesamowicie szybko zapominam fabułę, co być może wynika ze sporej ilości czytanych powieści. Niemniej istnieją nieliczne lektury, które pomimo upływu lat pozostają w mojej pamięci - jedną z nich jest Cudowny chłopak , którego uwielbiam zarówno w wersji papierowej, jak i filmowej. Dlatego kiedy tylko w zapowiedziach wydawniczych ujrzałam powieść graficzną R.J. Palacio, wiedziałam, że musi znaleźć się w mojej domowej biblioteczce.

Lubię czytać reportaże o różnorakich zawodach, aby lepiej poznać ich specyfikę i ludzi, którzy decydują się poświęcić swoje życie danej profesji. Dzisiaj przedstawię swój punkt widzenia po dwóch książkach traktujących o pielęgniarkach i prostytutkach. W  swoim życiu zdążyłam poznać wiele pielęgniarek i położnych. Niektóre z nich (szczególnie położne, z jakimi miałam do czynienia) to kobiety z powołania, co widać od razu. Niestety inne zdecydowanie nie nadają się do pracy z ludźmi...

Twórczość Elizabeth Acevedo święci tryumfy za granicą, więc w końcu trafiła także do nas . Cieszę się, że polskie wydawnictwa sięgają po tak zachwalane tytuły zagraniczne, ponieważ lubię sprawdzać, czy mój gust bardzo różni się od większości. Oczywiście najczęściej jest totalnie rozbieżny, ale chyba zaczynam delikatnie przyzwyczajać się do tego...

Jestem typem czytelnika, który lubi eksperymentować, nie skupiając się jedynie na ulubionym gatunku literackim. Niemniej (oprócz poezji) w zasadzie nie sięgam po fantastykę, dlatego skuszenie się na osławionego Wiedźmina zaskoczyło nawet mnie samą...

Mam wrażenie, że książki obrazkowe są tak uniwersalne, iż podobają się dzieciom na przestrzeni wielu lat. Moja 1,5-roczna córka zaczyna powoli fascynować się tego typu literaturą, a 4,5-letni syn, który uwielbia wszystkie książki, jakie wpadną mu w ręce, nadal niezmiernie często sięga po swoich ulubieńców pozbawionych tekstu. Oprócz wspaniałej Ulicy Czereśniowej , na tapecie najczęściej pojawia się seria Rok w... , zatem kiedy do księgarnianych nowości  trafił najnowszy tytuł, czyli Rok na placu budowy , od razu wiedziałam, że musi on znaleźć się w naszym domu.

Na temat teściowych można byłoby pisać eseje, a i tak zawsze dałoby się jeszcze coś dopowiedzieć . Teściowe często są także bohaterkami kawałów, ale do tej pory nie słyszałam o książce, w której to właśnie matka męża wiodłaby prym. Sally Hepworth postanowiła to zmienić. Jak jej poszło?

Od zawsze kochałam dzieci i już jako nastolatka wiedziałam, że chcę z nimi pracować, przy tym posiadając własną  gromadkę. Chęci pozostały, chociaż teraz wiem, iż jest to ciężki kawałek chleba i przy swojej dwójce mam ręce pełne roboty, ale nadal uwielbiam wszelakie lektury związane ze staraniami o dzieci, ciążą czy macierzyństwem. Dlatego Dziewięć miesięcy czułego chaosu  musiało trafić do mojej biblioteczki.

Wśród wielu czytelników istnieje zasada: "najpierw książka, później film". Staram się jej trzymać, ale zdarza mi się też ją złamać, zwłaszcza kiedy chcę poznać konkretną historię, ale nie zależy mi zanadto na wersji książkowej, co dotyczy najczęściej lżejszych opowieści. W tym przypadku właśnie tak było - obejrzałam film, bo nie ciągnęło mnie do powieści , ale jak wiadomo kobieta zmienną jest, więc w końcu zabrałam się także za wydanie papierowe.

Mój Pierworodny wkroczył w poważny wiek, w którym nie wystarczają mu już krótkie opowiastki czy książki obrazkowe, które nadal uwielbia, ale jednak wieczorem woli sięgnąć po dłuższą formę. Nadal staram się wybierać mu lektury z dość krótkimi rozdziałami, ale też większą ilością stron, co umożliwia na lepsze zżycie się z bohaterami. Tym razem poznaliśmy energiczną i sympatyczną Patrycję, a także pomysłowego Franka.

PODSUMOWANIE SIERPNIA Przeczytane książki : 10   + 3 dziecięce Liczba przeczytanych stron:  3892 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 1 Wyzwanie czytelnicze LC - 3

Od paru lat przybierałam się do poznania twórczości Brittainy C. Cherry, ale ciągle było mi z nią nie po drodze. W końcu dość przypadkowo stwierdziłam, że należy to zmienić, zatem sięgnęłam po jedyny tytuł autorki, jaki miałam na swojej półce, czyli Art & Soul . 

Generalnie nie mam skupiam się na jednym gatunku literackim i w zasadzie sięgam po prawie wszystkie. Niemniej ostatnio zaczęło ciągnąć mnie do powieści młodzieżowych, chociaż staram się wybierać z nich perełki, które odprężą mnie, ale jednocześnie okażą się wartościowymi historiami z solidnym przekazem. Tym razem padło na Anonimowych Heretyków i mogę rzec jedno - jeżeli wszystkie młodzieżówki wyglądałyby właśnie tak, to mogłabym czytać je już do końca życia.

Dzięki sferze booktubowej moja znajomość zagranicznych tytułów powiększa się w porażającym tempie. O twórczości Elizabeth Acevedo słyszałam u wielu osób, aż w końcu postanowiłam zapoznać się z nią - na pierwszy raz wybierając The Poet X .

Pomimo tego, że żyjemy w XXI wieku, ogrom kobiet nie ma żadnej wiedzy na temat swojego ciała. Wiele z nas wstydzi się porozmawiać z lekarzem o swoich problemach czy dolegliwościach zdrowotnych, dlatego specjaliści wychodzą naprzeciw niemym oczekiwaniom, pisząc książki, w których można znaleźć odpowiedzi na nurtujące pytania bez konieczności stawania twarzą w twarz z doktorem.

Ciężko jest wbić się na listę moich ulubionych książek. Oj, bardzo ciężko. W ubiegłym roku cztery tytuły zasłużyły na szczególne wyróżnienie, w tym Siedmiu mężów Evelyn Hugo . Do tej pory często myślę o tej historii i nadal ją pamiętam, co naprawdę zdarza się niezmiernie rzadko, ponieważ z reguły szybko zapominam o fabułach książek. Z tego względu niesamowicie ucieszyłam się z informacji ukazania się w Polsce kolejnego dzieła Taylor Jenkins Reid .

Jestem osobą, która stara się szanować i tolerować każdego człowieka wraz z jego osobistymi poglądami czy stylem życia. Wychodzę z założenia, że nie powinno się zbyt pochopnie oceniać ludzi, a także wściubiać nosa w ich sprawy. W końcu "wolnoć, Tomku, w swoim domku"...

Kiedy byłam małą dziewczynką, posiadałam całą kolekcję bajek Disneya, którą uwielbiałam, a niektóre części znałam na pamięć. Od tego czasu minęło tak wiele lat, że powracając do tych historii, nieraz mam wrażenie, że niegdyś brzmiały zupełnie inaczej. Dlatego z największą przyjemnością ponownie sięgam po te opowieści, aby przywołać miłe wspomnienia i wynieść z nich jeszcze więcej. Tym razem mogę zapoznać swoje dzieci z najsłynniejszymi baśniowymi tytułami, dzięki serii NOSTALGIA .