Moje plany czytelnicze są dość rozległe. Staram się realizować je krok po kroku, jednak nie zawsze pozwala mi na to czas, a raczej jego brak. Niemniej cieszę się niezmiernie, kiedy po kilku/-nastu miesiącach udaje mi się przeczytać długo wyczekiwany tytuł bądź poznać twórczość nowego autora.  Od wielu lat przymierzałam się do poznania thrillerów Cobena, ale dopiero teraz udało mi się sięgnąć po jeden z nich.

Na rynku wydawniczym można znaleźć ogrom interesujących tytułów dziecięcych dla starszych, jak i młodszych czytelników. Cieszę się, że maluchy nie są pokrzywdzone w tym temacie, o co bardzo mocno dba chociażby wydawnictwo Egmont  posiadające niesamowity wybór pierwszych bajek  - trzy z nich niedawno przywędrowały do nas.

Prawdopodobnie nie potrafię zbyt obiektywnie ocenić tej książki, ponieważ tematy ciążowo-porodowo-macierzyńskie to coś, o czym mogłabym czytać na okrągło , zatem autor musiałby naprawdę pisać bardzo słabo, żebym była zawiedziona. Czasami zastanawiam się, czy w innym życiu nie byłam przypadkiem położną... ;-) Co prawda, nie jestem przekonana, czy byłby to dobry pomysł, wszak na widok krwi robi mi się słabo, za to dziwnym trafem poznawanie wszelakich szczegółowych porodowych nie robi na mnie wrażenia. Z tego względu sięgam po każdą książkę o tej tematyce, ponieważ nie potrafię się im oprzeć.

Literatura zagraniczna nieustannie święci triumfy, a wiele osób twierdzi, że nie po drodze jest im z polskimi autorami. Ja z kolei nie zwracam żadnej uwagi na narodowość pisarzy, po jakich książki sięgam, ale ze statystyk wynika, iż to właśnie rodzime tytuły goszczą u mnie najczęściej . Mam swoich ulubionych autorów, jednak sukcesywnie staram się poznawać nowych. Do tej listy dołączyła właśnie Danuta Awolusi z książką Macochy . 

Na rynku wydawniczym aż roi się od tytułów z Auschwitz, zatem osoby zainteresowane tematem mają w czym wybierać. Ja tym razem  sięgnęłam po książkę niemal sprzed roku, która swego czasu była bardzo popularna, mając nadzieję, że na mnie również wywrze piorunujące wrażenie.

Myślę, iż wielu osobom, szczególnie przyszłym oraz obecnym matkom, nie trzeba przedstawiać Anny Weber oraz Aleksandry Woźniak - mam, które prowadzą kanał  Mama Lama .  Jeżeli jednak nie macie pojęcia, kim są dziewczyny, a interesują was sprawy rodzicielsko-kobiece, to pora na nadrobienie zaległości  (uprzedzam od razu, że musicie przeznaczyć na to ogrom czasu, ponieważ dziewczyny mają mnóstwo ciekawych filmów na swoim kanale). 

W ostatnim czasie na rynku wydawniczym aż roi się od nowości i zapowiedzi książkowych z Auschwitz w tytule. Budzi to niemało kontrowersji, a także różnorodnych dyskusji. Ja nie stronię od literatury obozowej i póki opiera się ona na prawdziwych wydarzeniach, opisując życie ludzi, którzy istnieli naprawdę, nie mam nic przeciwko. Z tego względu nie mogłam przejść obojętnie obok Bibliotekarki z Auschwitz - historii o więźniarce Dicie Kraus. 

Nieco ponad pół roku temu pisałam wam o  zakupach internetowych  oraz zwracaniem baczniejszej uwagi na lepszy skład produktów goszczących w moim domu. Mogę pochwalić się, że zdecydowanie lepiej jemy wraz z moją rodzinką - praktycznie zrezygnowaliśmy ze smażonych potraw na rzecz gotowanych i duszonych (zainwestowanie w tzw. Biedromixa daje efekty!). 

PODSUMOWANIE STYCZNIA Przeczytane książki:  6 + 7 typowo dziecięcych Liczba przeczytanych stron:  2848 Wyniki w ramach wyzwań: Pod hasłem - 1 Wyzwanie czytelnicze LC - 2 Zatytułuj się 3 - 0

Bożonarodzeniowy czas już minął, ale ja zostałam nieco w tyle ze swoimi planami czytelniczymi, dlatego kończę nadrabiać swoje zaległości. Powieść Caroline Hulse jest ostatnią świąteczną lekturą, jaka mi pozostała -  świąteczną przynajmniej w teorii, bo w praktyce właśnie tego wyjątkowego czasu zdecydowanie zabrakło.