Samo życie: "Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera" - Jacek Hołub

Ludziom niezmiernie łatwo przychodzi ocenianie innych i ferowanie wyroków. Widząc kogoś pierwszy raz w życiu, potrafimy wystawić mu opinię, kompletnie nie znając jego sytuacji. Tak często patrzymy na dziecko zachowujące się w sposób inny, niż oczekuje społeczeństwo, nazywając je niegrzecznym i niewychowanym, a jego rodzic dostaje łatkę nieudacznika, który nie potrafi zapanować nad własną pociechą. Jak często możemy się mylić...

Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera to świetny reportaż, w którym Jacek Hołub oddaje głos głównie rodzicom dzieci z ADHD i autyzmem, ale także osobom pracującym z nimi oraz specjalistom. Nie znajdziecie tutaj masy suchych informacji, jakie każdy może znaleźć w sieci. To książka ukazująca prawdziwe życie ze wszystkimi wzlotami i upadkami.

Każdy autystyk i adehadowiec jest inny, w zupełnie różny sposób radzi sobie z otaczającą rzeczywistością. Jednym dostosowanie się do norm społecznych nie przynosi większego trudu, inni kompletnie nie rozumieją otoczenia. Tutaj zdecydowanie wiele zależy od jak najszybszego rozpoznania zaburzenia oraz błyskawicznego wdrożenia różnorodnych terapii wspomagających rozwój. Niestety słabo to wygląda w naszym kraju, gdzie na refundację nie zawsze można liczyć, a poważniejsza pomoc uzależniona jest od warunków finansowych.

Życie rodziny z dzieckiem posiadającym autyzm, zespół Aspergera czy ADHD kręci się głównie wokół niego. Potrzeby rodziców czy rodzeństwa często schodzą na drugi plan, co bywa uciążliwe i frustrujące. Wiele rodzin rozpada się z powodu niemożności udźwignięcia zaistniałej sytuacji. Do tego niejednokrotnie dochodzi niezrozumienie ze strony społeczeństwa, a także brak wsparcia grona pedagogicznego, które nie zawsze potrafi wykazać się profesjonalizmem.

Po ten reportaż powinni sięgnąć wszyscy pracujący z dziećmi, bo pomimo wiedzy teoretycznej pedagodzy nie zawsze potrafią poprawnie odczytać niektóre zachowania, mogące świadczyć o zaburzeniu. Absolutnie nie osądzam, bo sama jestem z zawodu pedagogiem oraz nauczycielem, ale jak to bywa - wiedza wiedzą, a rzeczywistość swoją drogą. Najbardziej żałuję, iż ta lektura prawdopodobnie nie zainteresuje zwykłych śmiertelników, nieposiadających wielu informacji o dzieciach z zaburzeniami, bo to właśnie oni powinni poszerzyć znajomość tematu, aby wykazywać się większą empatią. 

Książka bierze udział w wyzwaniu czytelniczym LC jako książkę historyczną (w tym reportaże).

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Czarne

Seria/cykl: Reportaż

Data wydania: 22 stycznia 2020

Liczba stron: 232
Gatunek: literatura faktu