Zbyt wiele chaosu: "Poufne" - Mikołaj Grynberg

Lubię niekiedy sięgnąć po prozę dość nieoczywistą, złożoną ze zdań, które pozornie mogą wydawać się bez większego znaczenia, ale po namyśle okazują się strzałem w dziesiątkę. Z tego względu sięgając po Poufne, byłam pełna dobrych przeczuć i nadziei, zwłaszcza zagłębiając się w opinie czytelników. 

Mikołaj Grynberg przedstawia historię wielopokoleniowej rodziny, w której wszyscy dostają histerii z powodu spóźnień, które doprowadzają do snucia teorii o tragicznej śmierci spóźniającego się członka familii. 

Być może jestem totalną amatorką literacką. Może nie mam kompletnie gustu, a mój rozum nie potrafi docenić dobrej prozy. Możliwe, że kompletnie nie znam się i powinnam zaszyć się w dzikiej głuszy, już nigdy nie wypowiadając się na temat żadnej książki. Ale jestem, nie milczę i dzielę się swoimi odczuciami. Wierzę, iż wiele osób może zachwycić się tą lekturą. Doceniam ją, aczkolwiek nie podzielam owych zachwytów, bo do mnie owa historia nie trafiła.

Za dużo tu chaosu, pociętych zdań, konieczności domyślania się, o kim aktualnie mówi narrator. Poufne to krótka książka do przeczytania na jeden raz (w moim przypadku - dwa) z krótkimi rozdziałami, gdzie pomimo tego wszystkiego potrafiłam zgubić się w przedstawianych postaciach i dziejących się wydarzeniach. Nawet największe skupienie nie pomogło. 

Wspomniany zamęt sprawił, iż nie do końca potrafię rozgryźć, co dokładnie pragnął przedstawić autor. Skacze po wątkach, mocno zagłębiając się w tematykę śmierci, starości i paraliżującego strachu, ale przedstawiając je nieco w zbyt symboliczny, niekiedy irracjonalny sposób. To nie to, czego oczekiwałam. 

Dane techniczne o książce

Wydawnictwo: Czarne

Seria/cykl: Poza serią

Data wydania: 10 czerwca 2020

Liczba stron: 160
Gatunek: literatura piękna