Wbrew pozorom w dzisiejszych czasach, kiedy mamy dostęp do niemal wszystkiego, dużo ciężej jest podarować komuś uniwersalny prezent, który będzie cieszył, a jednocześnie nie będzie czymś totalnie powtarzalnym. Ile można kupować skarpety, perfumy czy bony prezentowe? Oczywiście takie prezenty też są przydatne, jednak niekiedy warto pogłówkować i ofiarować bliskiej osobie przedmiot, który będzie cieszył przez lata. Co w moim odczuciu jest najlepsze? Zdecydowanie zdjęcia! 

O stanie wojennym wiem co nieco z opowieści rodzinnych oraz lekcji historii, chociaż ubolewam nad tym, że tak ważne zdarzenia dziejące się w Polsce schodzą na drugi plan, bo przecież dużo ważniejsze jest uczenie się o życiu w starożytności czy średniowieczu... Niemniej tak jak o 13 grudnia 1981 roku mówi się wiele, tak Igor Rakowski-Kłos stara się przybliżyć wydarzenia dziejące się dzień przed.

Pragniesz zostać rodzicem, ale nie możesz. Walczysz ze wszystkich sił, aby do tego doszło, jednak nic nie działa. W końcu dowiadujesz się, że jedynym wyjściem jest skorzystanie z oferty surogacyjnej - zbierasz mnóstwo pieniędzy, może nawet zadłużasz się w banku lub u znajomych, drżysz o surogatkę i maleństwo, które nosi; wyczekujesz dziecka z niecierpliwością, kupujesz mu ubranka, urządzasz pokoik i w końcu jest - wymarzone, wychuchane dzieciątko. Teraz ktoś ci mówi, że według prawa nie jesteś rodzicem, bo kto inny je urodził. Nazywają to handlem ludźmi.

Na rynku wydawniczym pojawia się mnóstwo wspaniałych lektur dla dzieci, więc trzeba bardzo skrzętnie wybierać pomiędzy nimi, aby znaleźć perełki i uniknąć niesatysfakcjonujących książek. Tym razem nie będzie u mnie samych zachwytów, bo przedstawię Wam cudowną serię, w której ostatnio pojawiła się świetna książka, a także taka, której sporo brakuje do tego, abym mogła ją polecić.

Mały Książę to jeden z bardzo nielicznych tytułów, który czytałam kilkukrotnie, co świadczy o tym, że jest to dla mnie wyjątkowa pozycja. Z tego względu kiedy na rynku wydawniczym pojawiła się wersja dziewczęca, czyli Mała Księżniczka , nabrałam na nią ogromnej ochoty.

Święty Mikołaj to osobnik, którego wielu pragnie ujrzeć chociaż raz w życiu. Co zrobił(a)byś, gdyby stanął na Twoim progu i poprosił o przenocowanie? Jestem przekonana, że zostałby zaproszony i to z wielkim uśmiechem na twarzy. Jednak goście potrafią namieszać i narobić bałaganu, prawda?

Każde dziecko ma świadomość tego, jak wygląda życie przeciętnego polskiego malucha, ale co robią rówieśnicy z innych krajów? Tracey Turney wychodzi naprzeciw dziecięcym oczekiwaniom i zabiera w podróż dookoła świata.

Książki dziecięce rządzą się swoimi prawami i od nich wymagam czegoś innego niż od literatury dorosłej. Niemniej najważniejszym i w sumie jedynym wymaganiem jest niesienie ze sobą jakiegoś morału, dzięki któremu dziecko może uświadomić sobie pewne kwestie - oczywiście we współpracy z rodzicem, polegającej na rozmowie i wspólnym wysnuciu konkretnych refleksji. Niestety nie każda książka pozwala na wspomniane czynności, nad czym mocno ubolewam.

Każda rodzina mierzy się z różnymi problemami i trudnościami - większości można wspólnie zaradzić, o ile członkowie są na to gotowi oraz chętni. Bywają jednak sytuacje, kiedy jest to zbyt ciężkie bądź niemożliwe, a rozpad rodziny to tylko kwestia czasu...

Wielka Panda i Mały Smok  bardzo przypomina mi inną książkę wydawnictwa Albatros - Chłopiec, kret, lis i koń - obie opierają się na tym samym schemacie, a do tego nawet ich wydania są niesamowicie podobne. Z tego względu porównanie nasuwa się samo. Jak tytuł Jamesa Norbury'ego wypada w tym zestawieniu?

Moje dzieci uwielbiają książki, dlatego każda z nich spotyka się z ogromnym entuzjazmem, natomiast jeżeli jakakolwiek z nich wyróżnia się na tle reszty, to zazwyczaj jest ich najczęstszym czytelniczym wyborem przez długi czas. Dlatego kiedy tylko ujrzałam zapowiedź bajek dźwiękowych , wiedziałam, że to strzał w dziesiątkę!

Uwielbiam polskie powieści, których akcja toczy się w czasie okołowojennym, ponieważ poznanie realiów pierwszej połowy XX wieku jest czymś, co niezmiernie mnie intryguje. Dlatego kiedy dostałam propozycję zrecenzowania nowej serii Małgorzaty Garkowskiej, nie zastanawiałam się zbyt długo.

Czy istnieje jakiś rodzic, który nie zna Psiego Patrolu ? Wydaje mi się, że każde dziecko na pewnym etapie swojego życia ogląda tę bajkę, a mamusiom i tatusiom w głowach ciągle brzmi: "Patrol nasz - radę da! Już jadą nam z pomocą...". W ostatnim czasie ogromnym zainteresowaniem cieszy się kinowa wersja przygód bohaterskich piesków, dlatego obowiązkowym dodatkiem dla każdego wiernego fana jest najnowszy magazyn ściśle związany z najnowszą animacją.

Nie tylko państwa i miasta mają swoje granice, których nie wolno naruszać. Dotyczy to też ludzi, chociaż niektórzy wydają się tego nie pojmować. Na szczęście zawsze z pomocą przychodzi Zofia Stanecka z serią o Basi, która w prosty sposób tłumaczy wszelkie zawiłości...

Wichrowe Wzgórza to zdecydowanie książka, która wyróżnia się na tle innych dzieł literatury klasycznej, opierających się głównie na wątku miłosnym. Tutaj zdecydowanie prym wiedzie nienawiść, zazdrość, toksyczność oraz apodyktyczność. Czy to źle? Według mnie absolutnie, wszak w życiu bywa różnie, a i nieustanne czytanie miłosnych historii ze szczęśliwym zakończeniem potrafi się znudzić. 

Więcej na  moim instagramie  - ZAPRASZAM :) Książki Casey McQuiston na krótko po premierze trafiają do kategorii ' bestsellery ', z której nie schodzą długi czas. Są rozchwytywane zarówno w Polsce, jak i za granicą, gdzie mają rzesze fanów. Lubię wiedzieć, co w nowościach książkowych piszczy, dlatego niejednokrotnie daję się skusić na wychwalane tytuły, licząc na to, że skradną także moje serce, choć nie zdarza się to zbyt  często.

Każde dziecko na pewnym etapie swojego życia pragnie być jak mama lub tata. Maluchom spieszy się do dorosłości, ponieważ wydaje im się ona niesamowicie ekscytująca, a my dobrze wiemy, że niestety to tylko pozory...

1, 2, 3... LICZYMY! Dzieci chłoną wiedzę jak gąbka, dlatego już od najmłodszych lat warto uczyć ich różnych przydatnych rzeczy, szczególnie jeśli wykazują zainteresowanie. Moja 2,5-latka sama z siebie chciała nauczyć się liczyć, do czego zmotywowała ją książeczka 1,2,3... liczymy!.

Niektóre książki wydają się niemal wyskakiwać z lodówki - pojawiają się dosłownie wszędzie. Nawet kiedy człowiek nie zamierzał ich czytać, a natrafia na wszechobecne zachwyty, to w końcu zaczyna o niej myśleć i myśleć, aż w końcu daje się namówić, żeby przekonać się, czy również podzieli zdanie większości. Czasami warto skusić się na poczytny tytuł, aby zatopić się w lekturze, zachwycając każdą stroną. Rzecz jasna, można też nie podzielać entuzjazmu, a nawet żałować czasu przeznaczonego na daną powieść. Jedno jest pewne - jeżeli człowiek nie podejmie ryzyka, to nie przekona się, czy było warto.

Ałbena Grabowska jest autorką, po której książki sięgam z ogromnym zainteresowaniem i niemal pewnością, że przypadną mi do gustu. Pisarka bardzo rzetelnie oraz kompleksowo podchodzi do tworzonych historii, idealnie odwzorowując społeczne realia. Z tego względu nieustannie wyczekuję jej kolejnych dzieł - tym razem nadeszła pora na historię lekarki przepełnionej determinacją i siłą. 

Elizie bardzo zależy, aby zostać tegoroczną redaktorką naczelną szkolnej gazetki. Kiedy jednak na to stanowisko wybrano Lena, przystojnego baseballistę, który aktualnie jest kontuzjowany i nie może grać, dziewczyna jest wściekła i nie chce poddać się bez walki. Nie będzie łatwo, szczególnie gdy nienawiść zacznie przeradzać się w cieplejsze uczucia...

Od zbiorów opowiadań oczekuję nieco mniej niż od typowych powieści, ponieważ zdaję sobie sprawę z tego, że ciężej jest zachwycić i zainteresować krótką historią niż tą rozpisaną na kilkuset stronach. Dlatego nie spodziewałam się wielkiego WOW po Czułych podróżach - pragnęłam tylko lekkich, przyjemnych opowieści, które na chwilę przeniosą mnie w inny wymiar, ale przy okazji cokolwiek wniosą do mojego życia... 

Lego to uniwersalne i ponadczasowe klocki, które dają ogrom radości oraz zabawy niezależnie od wieku - zarówno najmłodsi, jak i ci dużo starsi potrafią spędzić przy nich mnóstwo czasu. Jako dziecko nie posiadałam tych klocków, ale nadrobiłam to jako rodzic, bo moje maluchy mają już kilka zestawów. Do tego starszak bardzo lubi wszelkie magazyny związane z Lego, dlatego najnowszy numer jest już u nas.

Próżno szukać sprawiedliwości na tym świecie i mieć nadzieję, że ona kiedykolwiek zawładnie naszym globem. Jedno jest pewne - każdego z nas czeka śmierć. Tylko kiedy jest na nią odpowiednia pora? Czy kiedykolwiek możemy być gotowi, aby odejść z tego świata?

Ciąża nie jest najłatwiejszym czasem dla kobiety, w której w ciele buzują hormony i następują przeogromne zmiany. Nieodzownym i bardzo potrzebnym elementem w tym czasie (i nie tylko wtedy) jest wsparcie bliskiej osoby, często partnera, który jednak często przepełniony jest obawami spowodowanymi niewiedzą. Mark Woods przyszedł z odsieczą - książką, którą rozwiewa wątpliwości i stanowi ogromną pomoc wszystkim panom.

Generalnie romanse kojarzą się z prostymi, mocno naiwnymi historiami, w których główną (niekiedy jedyną) rolę odgrywa relacja miłosna. Większość tych książek opiera się na jednym wątku, ale na szczęście w gąszczu powieści romantycznych można wyszukać wartościowe pozycje, takie jak seria Bromance Lyssy Kay Adams.

Więcej na  moim instagramie  - ZAPRASZAM :) Miłość do literatury wyzierająca z każdej strony. Relacje międzyludzkie, które bywają trudne niezależnie od czasów, w jakich przychodzi żyć. Klimat Paryża wraz z pięknie brzmiącym językiem delikatnie układającym się w ustach i przepysznymi deserami, które można byłoby pochłaniać kilogramami. Historia niełatwej miłości, ogromu poświęceń oraz przyjaźni wystawianej na próby. 

Kąkol to moje czwarte spotkanie z twórczością Zośki Papużanki. Nie ukrywam, że każda kolejna powieść autorki intryguje mnie, a ja mam ogromną nadzieję, iż teraz w końcu sięgam po tytuł, który skradnie mi serce. Niestety... entuzjazm szybko opada. Najmilej wspominam Szopkę , chociaż nie była idealna, jednak tematycznie najbardziej do mnie trafiła. 

Od pewnego czasu zaczęłam interesować się nie tylko polskimi premierami wydawniczymi, ale także tymi zagranicznymi, wśród których pojawiają się takie nowości , że przebieram nogami w oczekiwaniu na to, aż zostaną wydane również u nas. Jednym z takich tytułów był Felix Ever After , o którym było (i nadal jest) bardzo głośno w świecie książkowym, dlatego bardzo chciałam poznać tę historię.

Laura wiedzie pozornie spokojne i ułożone życie u boku męża. Zajmuje się domem i dziećmi, chociaż marzy o pisaniu książek, co robi w sekrecie przed partnerem oraz rodziną, którzy kompletnie nie rozumieją jej potrzeb. Życie kobiety zaczyna runąć, kiedy przypadkiem dowiaduje się, jaką tajemnicę skrywa jej małżonek...

Zazwyczaj przeczytanie jednej książki zajmuje mi przynajmniej kilka dni (w porywach do kilkunastu), zatem gdy sięgnęłam po Niewidzialnych i połknęłam ten tytuł tego samego dnia, którego zaczęłam, byłam zdziwiona i niezmiernie podekscytowana, chociaż w sercu tlił się smutek, bo to zdecydowanie nie jest łatwa i przyjemna lektura.

Każdy z nas posiada mniejsze bądź większe sekrety, których nie chciałby ujawnić. Niemniej opieranie związku na tajemnicach nigdy nie przynosi nic dobrego, bo ciężko wybaczyć bliskiej osobie, wiedząc, że przez wiele lat żyliśmy w kłamstwie...

Siedmioletnia Sara Crew dorasta w dobrobycie u boku kochającego i bogatego ojca. Pewnego dnia trafia do londyńskiej pensji, gdzie traktowana jest jak księżniczka, dopóki jej tata jest posiadaczem fortuny - gdy mężczyzna umiera, jej opiekunka totalnie zmienia stosunek do dziewczynki, robiąc z niej posługaczkę. 

Opis książki oraz fragment tekstu, jaki udało mi się znaleźć w sieci, niesamowicie zachęciły mnie do sięgnięcia po Wydz. Domysłów . Bardzo entuzjastycznie podeszłam do tej lektury, czując, że prawdopodobnie idealnie wpasuje się w mój gust czytelniczy. 

Więcej na  moim instagramie  - ZAPRASZAM :) Uwielbiam czytać książki o kobietach - tych totalnie podobnych do mnie, jak i kompletnie innych. Lubię poszerzać horyzonty, dowiadując się, jak wygląda życie osób tak różnych ode mnie, bo owe różnice często bywają pozorne, gdy okazuje się, że jednak podobieństw jest naprawdę wiele. Z tego względu nie mogłam przejść obojętnie obok książki Benardine Evaristo, nominowanej do Nagrody Bookera w 2019 roku - podobno bardzo feministycznej lektury. 

Życie na wsi jest mocno uzależnione od pór roku i pogody panującej za oknem. Praca na polu, a także opieka nad zwierzętami to zajęcia, które są niezbędne do utrzymania przy życiu siebie oraz rodziny - własnej, a niekiedy czyjejś. Wieś ma również to do siebie, że wszyscy mieszkańcy wiedzą wszystko o innych - nieraz nawet najbardziej skrywana tajemnica potrafi ujrzeć światło dzienne... Niestety nie każdy jest skłonny do wyciągnięcia pomocnej dłoni. 

W życiu każdego człowieka pojawiają się przykre sytuacje, o których chciałoby się zapomnieć. Niestety zawsze pozostawiają one dziurę w sercu, jakiej nic nie jest w stanie zapełnić. Jedynie duża dawka miłości ze strony drugiej osoby może delikatnie pomóc...

Ta historia nie powinna się wydarzyć. Nigdy nie powinno dojść do ŻADNEGO gwałtu, ŻADNEGO nadużycia seksualnego, ŻADNEGO dotknięcia, gdy ktoś tego sobie nie życzy, ŻADNYCH niechcianych komentarzy, ŻADNEGO obmacywania, kiedy druga osoba nie jest w stanie zareagować, ŻADNEGO twierdzenia, że czyjeś "nie" oznacza "tak".

Tak łatwo jest zapomnieć o tym, jak wiele poświęcenia i trudu matka musiała włożyć w nasze wychowanie. Nietrudno jest nie brać jej zdania pod uwagę czy zapomnieć zadzwonić i zapytać, co u niej. Bez problemu można pamiętać jedynie o złych słowach, jakie wypowiedziała w naszym kierunku, czy nieustannie powracać do wszystkich najgorszych momentów. Tak często zbyt późno ludzie potrafią ocknąć się, aby jeszcze docenić tę ważną, choć często trudną relację... 

Barbie to już klasa sama w sobie - kiedy byłam dzieckiem trwało szaleństwo na ich punkcie i nadal po tylu latach dziewczynki bawią się tymi lalkami. Długi czas królowały u nas auta i narzędzia, ale odkąd moja druga latorośl, tym razem córka, zaczęła interesować się nieco innymi zabawkami (chociaż nadal nie pogardzi dobrym młotkiem czy samochodem pożyczonym od brata), musieliśmy zainwestować w lalki, wózki i inne gadżety (nie żebym narzekała, bo mogę teraz spełniać swoje marzenia sprzed lat). 

Mój syn od dłuższego czasu jest totalnym fanem superbohaterów. Każda rozmowa, zabawka czy oglądana bajka kręci się wokół jednego - Batmana, Supermana, Hulka i reszty załogi. Znając zainteresowania swojego syna, wiem, że z miejsca pokocha wszystko, co dotyczy superbohaterów. Z tego względu byłam przekonana, iż gdy w jego dłonie trafi książka o jego ulubieńcach - będzie zachwycony (i miałam rację!).  

Więcej na  moim instagramie  - ZAPRASZAM :) W ostatnim czasie mam przeogromną ochotę na książki trudne i bolesne, najchętniej niezbyt długie, ale w swojej skondensowanej formie zawierające wszystko to, czego potrzeba, aby mnie poruszyć. Nie jest to proste, ale jeśli jakiemuś autorowi udaje się wywołać we mnie emocje - jestem kupiona i powalona na łopatki. Z tego względu kiedy w kategorii księgarnianych nowości pojawił się Mireczek. Patoopowieść o moim ojcu Aleksandry Zbroi, wiedziałam, że nie przejdę obok niej obojętnie.

PODSTAWOWE INFORMACJE Liczba graczy : 1-4 osoby Wiek:  7+  Czas gry:  ok. 20 minut Wydawca : Egmont Zawartość pudełka : 32 karty (64 łamigłówki), 28 kafelków (4 zestawy po 7) NA CZYM POLEGA GRA? Każdy gracz stara się zasłonić wskazanymi kafelkami dwa pola.  WRAŻENIA WIZUALNE (WYGLĄD, WYKONANIE) Elementy do gry utrzymane są w stylu minimalistycznym, co uważam za atut, ponieważ w takiej grze akurat nie dałoby się zaszaleć z wyglądem czegokolwiek. Karty są solidne, choć wiadomo, że lepiej trzymać je poza zasięgiem najmłodszych, bo w niedużych i energicznych łapkach mogą szybko ulec zniszczeniu. Z kolei kafelki nie ulegną tak szybko dewastacji, ponieważ są dość grube - natomiast w tym przypadku lepiej chować je przed maluchami, bo są one dość niewielkich rozmiarów i w najlepszym wypadku mogą się zgubić, a w najgorszym - znaleźć się w dziecięcym brzuchu. ROZGRYWKA Istnieją dwa poziomy trudności - na każdej stronie karty znajdują się numery kafelków, jakie muszą zostać użyte w danej partii.

Basię lubię w każdej formie, ale nie ukrywam, że te dłuższe z serii Wielka księga... dają najwięcej radości, ponieważ można towarzyszyć głównej bohaterce przez większą ilość czasu. Najnowsza część jest już którąś z kolei w naszej domowej biblioteczce, co raduje zarówno serca dzieci, jak i moje. 

Więcej na  moim instagramie  - ZAPRASZAM :) Niektórzy szaleją na punkcie pand - wielkich niedźwiedzi, które pomimo tego, że są drapieżnikami, wyglądają niezmiernie uroczo i przesłodko. Wiele osób darzy je tak dużą sympatią, iż potrafi otaczać się różnorodnymi przedmiotami przypominającymi owe zwierzęta. A co powiecie na... książkę o człowieku, który został pandą? 

Więcej na  moim instagramie  - ZAPRASZAM :) Odkąd systematycznie oglądam booktuberów, jestem zaznajomiona z różnymi zagranicznymi tytułami, na których polskie wydanie często czekam z niecierpliwością. Jedną z takich książek był Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie - ów książka szturmem wkroczyła na nasz rynek, błyskawicznie lądując w kategorii: ' bestsellery '. 

Maja Lunde po raz drugi zachwyca opowieścią o życiu i uczuciach, która teoretycznie przeznaczona jest dla dzieci, jednak myślę, że najbardziej zrozumieją ją właśnie dorośli.  Śnieżna siostra niesamowicie wysoko podniosła poprzeczkę Strażniczce Słońca , więc z ogromną ciekawością zabrałam się za poznawanie nowej historii, tym razem w wiosennej odsłonie.

Istnieją książki, do których powraca się z ogromnym sentymentem, a ich powtórne czytanie sprawia tak samo (albo nawet więcej) radości niż za pierwszym razem. Z kolei są również lektury, jakie po czasie wydają się wywierać zupełnie inne wrażenie niż kiedyś. Do tej pory pamiętam moje wzruszenie spowodowane poznawaniem Tajemniczego ogrodu zarówno w wersji papierowej, jak i filmowej, dlatego z przyjemnością postanowiłam po wielu latach powrócić do tej opowieści, aby sprawdzić, co takiego chwyciło mnie wtedy za serce. 

Więcej na  moim instagramie  - ZAPRASZAM :) Droga Addie, pamiętam, kiedy błagałaś ojca o wspólny wyjazd na targ, gdzie zobaczyłaś, ze świat nie ogranicza się tylko do Villon. Pamiętam, kiedy potajemnie uczyłaś się liter, a kilka lat później rysowałaś nieznajomego, który pomimo, iż istniał wtedy na kartkach papieru, stał sie kimś niesamowicie ważnym i bliskim. Pamiętam, że zawsze pragnęłaś swobody i możliwości podejmowania własnych decyzji, a nie podążania drogą składająca się z oczekiwań innych. Pamiętam dzień, w którym sprzedałaś swoją duszę w zamian za wolność i czas. Pamiętam, jak pękało Ci serce, gdy nikt nie potrafił zapamiętać Twojej twarzy. Pamiętam, jak próbowałaś w jakikolwiek sposób zostawić chociaż delikatny ślad po sobie. Pamiętam, że zdobyłaś się na wiele, aby być wierna sobie. Pamiętam i szanuję.

Czy istnieje rodzic kilkulatka, który nigdy nie oglądał lub przynajmniej nie słyszał o Psim Patrolu ? Podejrzewam, że ciężko byłoby znaleźć takie osoby, bo te sympatyczne i zabawne pieski skradły niejedno serce.