W życiu każdego człowieka pojawiają się przykre sytuacje, o których chciałoby się zapomnieć. Niestety zawsze pozostawiają one dziurę w sercu, jakiej nic nie jest w stanie zapełnić. Jedynie duża dawka miłości ze strony drugiej osoby może delikatnie pomóc...

Ta historia nie powinna się wydarzyć. Nigdy nie powinno dojść do ŻADNEGO gwałtu, ŻADNEGO nadużycia seksualnego, ŻADNEGO dotknięcia, gdy ktoś tego sobie nie życzy, ŻADNYCH niechcianych komentarzy, ŻADNEGO obmacywania, kiedy druga osoba nie jest w stanie zareagować, ŻADNEGO twierdzenia, że czyjeś "nie" oznacza "tak".

Tak łatwo jest zapomnieć o tym, jak wiele poświęcenia i trudu matka musiała włożyć w nasze wychowanie. Nietrudno jest nie brać jej zdania pod uwagę czy zapomnieć zadzwonić i zapytać, co u niej. Bez problemu można pamiętać jedynie o złych słowach, jakie wypowiedziała w naszym kierunku, czy nieustannie powracać do wszystkich najgorszych momentów. Tak często zbyt późno ludzie potrafią ocknąć się, aby jeszcze docenić tę ważną, choć często trudną relację... 

Barbie to już klasa sama w sobie - kiedy byłam dzieckiem trwało szaleństwo na ich punkcie i nadal po tylu latach dziewczynki bawią się tymi lalkami. Długi czas królowały u nas auta i narzędzia, ale odkąd moja druga latorośl, tym razem córka, zaczęła interesować się nieco innymi zabawkami (chociaż nadal nie pogardzi dobrym młotkiem czy samochodem pożyczonym od brata), musieliśmy zainwestować w lalki, wózki i inne gadżety (nie żebym narzekała, bo mogę teraz spełniać swoje marzenia sprzed lat). 

Mój syn od dłuższego czasu jest totalnym fanem superbohaterów. Każda rozmowa, zabawka czy oglądana bajka kręci się wokół jednego - Batmana, Supermana, Hulka i reszty załogi. Znając zainteresowania swojego syna, wiem, że z miejsca pokocha wszystko, co dotyczy superbohaterów. Z tego względu byłam przekonana, iż gdy w jego dłonie trafi książka o jego ulubieńcach - będzie zachwycony (i miałam rację!).  

Więcej na  moim instagramie  - ZAPRASZAM :) W ostatnim czasie mam przeogromną ochotę na książki trudne i bolesne, najchętniej niezbyt długie, ale w swojej skondensowanej formie zawierające wszystko to, czego potrzeba, aby mnie poruszyć. Nie jest to proste, ale jeśli jakiemuś autorowi udaje się wywołać we mnie emocje - jestem kupiona i powalona na łopatki. Z tego względu kiedy w kategorii księgarnianych nowości pojawił się Mireczek. Patoopowieść o moim ojcu Aleksandry Zbroi, wiedziałam, że nie przejdę obok niej obojętnie.