Cierpliwość nie jest cechą często występującą u ludzi, szczególnie najmłodszych. Czekanie na coś nie jest najmocniejszą stroną dzieci, zwłaszcza gdy na końcu czeka coś upragnionego. Aktualnie trwa ten doniosły przedświąteczny czas, a owe wyczekiwanie może umilić książka 5 nocy do Gwiazdki Jimmy'ego Fallona.

Od dłuższego czasu moja 3,5-latka szaleje za wszelkiego rodzaju zadaniami. Może rozwiązywać je przez cały dzień, więc nie lada wyzwaniem jest jeszcze zaskoczenie ją czymkolwiek. Na szczęście na rynku wydawniczym jest spory wybór - tym razem trafiło na cudowny zestaw od wydawnictwa Wilga .

Jestem słabą użytkowniczką typowych kalendarzy - początkowo notuję w nich wszystko, czego dusza zapragnie, ale entuzjazm szybko opada i druga połowa kalendarza zazwyczaj jest już pusta. Zawsze mi szkoda niewykorzystanego miejsca, więc nieustannie poszukiwałam tytułu odpowiedniego dla mnie... aż w końcu znalazłam. Dotarł do mnie, a ja zakochałam się z miejsca. Szybko i na zawsze.

Mój 6,5-letni syn nigdy nie grał (i prędko nie zagra, bo uważam, że jeszcze ma czas) w Minecrafta, ale i tak ma bzika na jego punkcie. Z tego względu pomyślałam, że idealnym prezentem będą dla niego książki związane z tą grą - ulubieni bohaterowie, naklejki i zadania, czyli połączenie idealne. Na rynku pojawiły się księgi i albumy Minecrafta, które potrafią zająć dziecko na długi czas, bo zawierają multum ciekawych zadań. Każdy może wybrać coś dla siebie - podwodny świat, księga Netheru, minecraftowe zwierzaki czy poszukiwanie skarbów?  Moje dzieci aktualnie mają fazę na wszelakie zadania - wypełnianie, rysowanie, przyklejanie, łączenie... Wszystko, co wymaga myślenia i łączy zabawę z nauką. Sama jestem fanką tego typu rozwiązań, bo nie dość, że dziecko nie marudzi i nie ma czasu na nudę, to dodatkowo spędza czas, ruszając szarymi komórkami.   Książki wydane są rewelacyjnie - mają duży format, więc można świetnie wykorzystać każde wolne miejsce znajdujące się na stronie. Do tego kolory

Wielka Panda i Mały Smok to bohaterowie, do których zapałałam sympatią już w pierwszym tomie ich przygód. Zatem kiedy dowiedziałam się o pojawieniu się drugiego tomu (można czytać je niezależnie od siebie), wiedziałam, iż nie mogę przejść obok niego obojętnie.

Czy istnieją dzieci, które nie lubią naklejek? Wydaje mi się, że nie, a wręcz przeciwnie - książek do przyklejania nigdy za wiele. Jedynym mankamentem jest błyskawiczne zużywanie się takich egzemplarzy, bo po jednym naklejeniu książeczka w zasadzie nie nadaje się już do niczego oprócz przeglądania. Na szczęście pojawia się coraz więcej tytułów z naklejkami wielokrotnego użycia, co jest strzałem w dziesiątkę. W ostatnim czasie dotarły do nas trzy książki do wyklejania z ulubionymi dziecięcymi bohaterami.

Kiedy obserwuję rzeczywistość, która nas otacza, a także kiedy poznaję historie innych kobiet, utwierdzam się w przekonaniu, że płeć piękna nigdzie nie ma lekko. Ciągle jesteśmy porównywane, nieustannie musimy walczyć o swoje, udowadniać swoją wartość... Czy to w Polsce, czy w Korei.

Każdy czytelnik ma swoje preferencje dotyczące czytanych książek. Ja uwielbiam, kiedy dana powieść porusza moje emocje i skłania do refleksji, a jeżeli do tego jest jeszcze dość krótka, to już jestem kupiona. Duże nadzieje pokładałam w Historii syna Marie-Helene Lafon... Czy spełniła ona moje oczekiwania?

W życiu każdego dziecka nadchodzi moment, kiedy rozkochuje się on w puzzlach. Moje dzieci bardzo je lubią (ja również!), ale do tej pory miały kontakt jedynie z tradycyjnymi puzzlami, dopóki nie sprezentowałam im 'Pudełek pełnych zabawy'!

Jestem bardzo wrażliwą osobą i tak jak potrafię płakać na programach telewizyjnych, tak podczas czytania nawet najbardziej wzruszających historii - nie pojawiają się łzy w moich oczach. Tym razem jednak sięgnęłam po książkę Profesor Dębski. Lekarz od cudu życia , która sprawiła, że pierwszy raz od wielu lat - miałam ciarki na ciele, a oczy zachodziły łzami i to kilkukrotnie.

Największą wartość mają dla mnie książki dziecięce, które nie tylko bawią, ale także uczą, więc zwracam na to baczną uwagę. W ostatnim czasie naszą domową biblioteczkę zasiliły dwa niesamowicie wartościowe tytuły. 

Przyznaję, że jestem totalnym laikiem, jeśli chodzi o kosmetyki, zarówno do makijażu, jak i pielęgnacji twarzy bądź włosów. Najczęściej korzystam z porad innych osób, bardziej doświadczonych w tym temacie. Nie jestem wymagająca, a do tego nie mam też problemu z próbowaniem nowych kosmetyków (byle nie za często, ale to mi akurat nie grozi), dlatego w ostatnim czasie zapragnęłam wypróbować nową linię kosmetyków Yope .

Nie bez powodu mówi się, że w czasie deszczu dzieci się nudzą, a że aktualnie pogoda nas nie rozpieszcza, to na pewno nie tylko ja nieustannie słyszę: "mamo, nudzę się, nie mam co robić!". W takim przypadku zawsze staram się mieć w zanadrzu książeczki z zadaniami, które pozwolą chociaż na kilka/-naście minut zająć moje pociechy.

Binga znają chyba wszystkie maluchy - ten uroczy króliczek to jeden z bajkowych bohaterów, z którym mogą utożsamić się wszystkie dzieci. To bardzo pouczająca bajeczka i wraz z dziećmi nieustannie wyczekujemy nowych odcinków, bo te wcześniejsze znamy już na pamięć. Zawsze cieszymy się, kiedy pojawia się coś nowego - zarówno w telewizji, jak i na rynku wydawniczym. 

Dość rzadko czytam kryminały i thrillery, ale jeśli już do tego dochodzi - jestem wymagająca. Jenny Blackhurst to chyba jedyna autorka, po której książki sięgam za każdym razem, kiedy tylko jakaś pojawia się na polskim rynku. Jedne podobają mi się bardziej, inne mniej, ale zawsze mnie do nich ciągnie, dlatego w końcu nadszedł czas na Córkę mordercy . 

Podobno w czasie deszczu dzieci się nudzą, ale mam wrażenie, że dzisiejsze dzieci nudzą się nie tylko, kiedy za oknem brzydko... Zabawa zabawą, bajki bajkami, ale czasami trzeba zrobić też coś kreatywnego i pouczającego, a że mój starszak lubi wszelkiego rodzaju zagadki i zagadania, to zaopatrzyłam go w przecudowną serię Mądrale od wydawnictwa Dwie Siostry . 

Lubimy oglądać ładne rzeczy, szczęście widniejące na naszych i czyichś twarzach, piękne krajobrazy, suto zastawione stoły, przestronne i czyste pomieszczenia. Z tego względu często nieco naginamy rzeczywistość, pokazując w social mediach to, co chcemy i dobrze wygląda, a nie to, jakie życie naprawdę wiedziemy. #idealneżycienieistnieje

PODSTAWOWE INFORMACJE Liczba graczy : 2-6 osób Wiek:  8+  Czas gry:  ok. 30 minut Wydawca :  Egmont Zawartość pudełka : dwustronna plansza, 100 żetonów zwycięstwa, 30 małych żetonów partnerów, 6 dużych żetonów graczy, 11 drewnianych klocków, 64 karty budowli NA CZYM POLEGA GRA? Celem gry jest jak najszybsze skonstruowanie budowli pokazanej na karcie, przy uwzględnieniu tego, iż każda osoba widzi jedynie jedną stronę budowli: przód (recto) lub tył (verso). Im szybciej zostanie ona zbudowana, tym więcej punktów otrzymają gracze.

Nadal w Polsce problemy natury psychicznej są tematem tabu, ale na szczęście (bardzo!) powoli zaczyna się to zmieniać i coraz głośniej o tym się mówi. Niestety pewnie jeszcze wiele lat upłynie, zanim sięganie po pomoc psychiatryczną czy psychologiczną będzie czymś normalnym jak odwiedzanie internisty. Może wtedy w końcu NFZ przeznaczy więcej pieniędzy na profilaktykę i leczenie, chociaż ciężko uwierzyć, czy to kiedykolwiek nastąpi.

Kiedy myślę o ulubionej serii książkowej dla dzieci, od razu na myśl przychodzi mi Basia. Jeszcze żadna część jej przygód nie zawiodła ani mnie, ani moich dzieci, a wręcz przeciwnie - KAŻDA z nich przekazuje ogrom wartości.

Każdego dnia dziecko uczy się nowych rzeczy - jedne od razu zapisują się w pamięci, a przy innych należy nieco bardziej popracować. Mój syn błyskawicznie przyswoił sobie nazewnictwo związane z kolorami, z kolei córka nadal je myli, więc kiedy tylko ujrzałam nowość Poznajemy świat. Kolory od wydawnictwa HarperCollins , wiedziałam, że to coś, co musimy mieć.

Magdalena Majcher jest jedną z nielicznych autorek, po której książki sięgam w ciemno i liczba przeczytanych tytułów kończy się już nie na -naście, ale -dziesiąt. Autorka słynie z powieści obyczajowych, ale nie boi się też innych gatunków. Kiedy usłyszałam, że pisarka pokusiła się o serię książek zainspirowanych prawdziwymi wydarzeniami, wiedziałam, iż muszę je poznać. Na pierwszy raz wybrałam Małe zbrodnie . 

Gdybyś nie mogła wybrać ubrań, które chcesz nałożyć następnego dnia. Gdybyś nie mogła iść do wymarzonej szkoły. Gdybyś nie mogła kształcić się i podjąć pracy. Gdybyś nie mogła sama wychodzić i spotykać się ze znajomymi, bo nawet podczas zwykłej wizyty w sklepie musiałby towarzyszyć Ci ktoś z rodziny. Gdybyś nie mogła związać się z człowiekiem, którego kochasz, ale tym, który został Ci wybrany przez innych. Gdybyś nie mogła w ogóle decydować o swoim losie. Gdybyś jakkolwiek liczyła się w społeczności dopiero po urodzeniu męskiego potomka. Gdybyś była wytykana palcami, bo masz same córki, które nazywają balwami , czyli problemami. Gdybyś była bita, wyzywana i traktowana w podły sposób, bo jesteś muzułmanką... Jak byś się czuła?

Seria Akceptuję, co czuję  jest uwielbiana przez mojego syna, który zawsze niecierpliwie wyczekuje kolejnych części. Mamy prawie całą kolekcję, a każda kolejna nowość jest naszym MUST HAVE. W ostatnim czasie dotarły do nas dwa najnowsze tytuły.

Są książki, o których lubię pisać od razu po przeczytaniu, kiedy jeszcze w głowie kłębią się tysiące myśli. Istnieją też tytuły zmuszające mnie do odczekania, ochłonięcia i stworzenia opinii po upływie kilku dni. Act Cool to powieść należąca do tej drugiej kategorii. 

Czy istnieją dzieci, które nie lubią zadań z naklejkami? Moje są ogromnymi fanami takich książeczek, więc kiedy tylko zobaczą je na horyzoncie, nie mogą ich sobie odmówić. Wybór jest ogromny, ale najwięcej radości przynoszą zbiory z postaciami z ulubionych bajek.

Dzieciństwo powinno kojarzyć się z beztroską, nieustanną zabawą i ciepłymi ramionami ukochanej osoby. Niestety nie każdemu jest to dane przeżyć - niektóre osoby zamiast najszczęśliwszych lat swojego życia, dostają ból i cierpienie. To właśnie przydarzyło się Lidii Maksymowicz - jednemu z najmłodszych dzieci wyzwolonych z obozu Auschwitz-Birkenau.

Kolorowanie kojarzy się z typowo dziecięcym zajęciem, dlatego cieszy mnie coraz większa popularność kolorowanek przeznaczonych dla dorosłych - w końcu też musimy mieć coś od życia, prawda? ;-) 

Nicholas Sparks to autor, którego kochają tłumy zaczytujące się w każdej kolejnej książce, jaka zostaje wydana. Ja do tej pory czytałam jedynie jeden utwór, który wyszedł spod jego pióra, mianowicie Ostatnią piosenkę, jednak miało to miejsce wiele lat temu. Z tego względu kiedy ujrzałam zapowiedź Jednego życzenia , doszłam do wniosku, że chciałabym ponownie powrócić do świata wykreowanego przez Sparksa i sprawdzić, jakie tym razem wywrze na mnie wrażenie.

Ten rok zaczynam z przytupem i poszerzam swoje horyzonty, czytając książki pisarzy pochodzących spoza granic Polski, Stanów Zjednoczonych czy Wielkiej Brytanii, po jakich do tej pory sięgałam najczęściej. Dzisiaj nadeszła pora na pierwsze spotkanie z Serią Dzieł Pisarzy Skandynawskich.

Przez lata dzieciństwa i większość lat nastoletnich zupy były moją zmorą. Nienawidziłam ich, na wiele nawet nie mogłam patrzeć. Na szczęście wraz z wiekiem zmądrzałam, a nawet doszło do tego, iż zapałałam miłością do zup, kiedy zaczęłam sam je gotować. Niemniej najczęściej gotuję te lubiane, ale jestem otwarta na nowe smaki, zatem postanowiłam zapoznać się z książką będącą skarbnicą wiedzy w temacie zup.

Dzieci mają różne preferencje związane z książkami, ale chyba nie ma takiego, któremu nie spodobałyby się tytuły oferujące coś więcej niż tylko tekst. Wydawnictwo Harpercollins wychodzi naprzeciw oczekiwaniom, wydając chociażby świetną serię Akademia Mądrego Dziecka , w tym chociażby Pierwsze bajeczki .

Spokojne życie rodziny Walshów posypało się wraz z dniem, kiedy dowiedzieli się o poważnej chorobie młodszego syna. Wszystko skomplikowało się jeszcze bardziej, gdy w życiu starszego Connora doszło do nieprzyjemnego zdarzenia, w skutek którego teraz znikają jego najlepsi koledzy. Ellen, matka chłopców, załamuje się, a ojciec boi się, że jego tajemnica wyjdzie na jaw...

Bycie na bieżąco z poczytnymi książkami sprawia, że czy człowiek chce, czy nie chce, poznaje coraz to nowe lektury, a jego lista tych do przeczytania wydłuża się z każdym dniem. Jednym z tytułów, które znalazły się na niej, jest Koniec świata, umyj okna Jelonek - jednak zanim się za niego zabrałam, ukazała się kolejna książka autorki, także tym razem wiedziałam, że nie mogę czekać i od razu sięgnęłam po Trzeba być cicho .

Wszyscy lubimy dostawać prezenty, a także nie przejmować się kupowaniem różnych przedmiotów, jeśli nas na to stać. Jednak czy bogactwo cieszy, kiedy nie masz z kim podzielić się swoimi radościami i troskami, a także gdy czujesz się samotny, opuszczony i pozbawiony niezbędnego wsparcia?

Sądzę, że mogę już nazwać się weteranką, jeśli chodzi o twórczość Magdaleny Majcher, bo Port nad zatoką to moja prawie dwudziesta książka tej autorki. Jak wypada ona na tle innych?